Σαν σήμερα, στις 11 Σεπτεμβρίου 1973, ο στρατηγός Αουγκούστο Πινοσέτ, επικεφαλής των στασιαστών, ανέτρεψε στη Χιλή την εκλεγμένη κυβέρνηση του σοσιαλιστή Σαλβαντόρ Αλιέντε.
Πέρα από τα δεκάδες χιλιάδες θύματα, τους εξόριστους, τους φυλακισμένους, τους «εξαφανισμένους», το δικτατορικό καθεστώς Πινοσέτ έμεινε στην ιστορία για το ασφαλιστικό σύστημα των τριών πυλώνων (τριφασικό σύστημα) «ένα πείραμα πάνω σε ανθρώπους», διαμορφωμένο από τη γνωστή -διαβόητη, για την ακρίβεια- “σχολή του Σικάγου” του Μίλτον Φρίντμαν, “γκουρού” του λεγόμενου νεοφιλελευθερισμού.
Ύστερα από σχεδόν 40 χρόνια λειτουργίας το «ασφαλιστικό πείραμα Πινοσέτ» γίνεται επίκαιρο και πάλι, όχι για τα επιτεύγματά του, αλλά γιατί η Νέα Δημοκρατία θεωρεί ότι είναι το καλύτερο (παγκοσμίως, ανέφερε χαρακτηριστικά ο κ. Καραγκούνης) ασφαλιστικό σύστημα. Ο τομεάρχης Δικαιοσύνης του κόμματος συνέδεσε τη συγκεκριμένη “μεταρρύθμιση” με τον επί 35ετία δικτάτορα της Χιλής Αουγκούστο Πινοσέτ, λέγοντας πως ήταν ο πρώτος που το εφήρμοσε με «ιδιαίτερη επιτυχία». Έτσι αποκάλυψε και το πρόγραμμα, αλλά και τον εμπνευστή της «μεταρρύθμισης», δηλαδή τον πρόεδρο του κόμματος Κυρ. Μητσοτάκη.
Το κεφαλαιοποιητικό σύστημα της Χιλής (ο περίφημος «κουμπαράς» του Κυρ. Μητσοτάκη) έχει οδηγήσει το 80% των απόμαχων της εργασίας σε μια σύνταξη 450 δολαρίων (κάτι σαν αντίστοιχη εθνική σύνταξη για ανασφάλιστους - άπορους) και τους υπόλοιπους σε πρωτοφανή εξαθλίωση. Πριν από δύο χρόνια, στις 21 Αυγούστου 2016, περισσότεροι από 500.000 εργαζόμενοι και συνταξιούχοι απαίτησαν τη δημιουργία δημόσιων ασφαλιστικών ταμείων, όπως ήταν πριν από 35 χρόνια, όταν η χούντα του δικτάτορα Αουγκούστο Πινοσέτ ιδιωτικοποίησε την κοινωνική ασφάλιση.
Εισφορές 141 δισ. ευρώ σε έξι ασφαλιστικά μονοπώλια
Το ασφαλιστικό μοντέλο στη Χιλή λειτουργεί ως εξής: α) Ο πρώτος πυλώνας είναι η «εθνική σύνταξη», που καλύπτεται από τη γενική φορολογία. β) Ο δεύτερος πυλώνας χρηματοδοτείται από υποχρεωτικές εισφορές και γ) ο τρίτος πυλώνας βασίζεται στο κεφαλαιοποιητικό σύστημα και είναι οργανωμένος σε επαγγελματική βάση (επαγγελματικά ταμεία) ή είναι απολύτως ιδιωτική ασφάλιση.
Αλλά ας δούμε πώς δούλευε στην πράξη το «μοντέλο Πινοσέτ» στη Χιλή:
"Η δήθεν 'ελεύθερη επιλογή συστήματος σύνταξης' οδήγησε σε έξι ασφαλιστικά μονοπώλια, που για 35 χρόνια λυμαίνονται τις ασφαλιστικές εισφορές εκατομμυρίων Χιλιανών εργαζομένων, οδηγώντας τους συνταξιούχους στη φτώχεια. Τα έξι συνταξιοδοτικά μονοπώλια είναι γνωστά στη Χιλή με το ακρωνύμιο «AFP». Ανάμεσά τους είναι οι ασφαλιστικοί όμιλοι «ΜetLife» και «Principal Financial Group».
Το σημερινό σύστημα παρακρατεί από τους εργαζόμενους 10% των μισθών τους σε ατομικούς λογαριασμούς που εκμεταλλεύονται τα ιδιωτικά μονοπώλια καθ' όλη τη διάρκεια του εργασιακού τους βίου, αποκομίζοντας τεράστια κέρδη. Αυτά τα έξι μονοπώλια διαχειρίζονται περιουσιακά στοιχεία αξίας περίπου 160 δισεκατομμυρίων δολαρίων (141,1 δισ. ευρώ).
Οι άνδρες παίρνουν κατά μέσο όρο μόλις το 38% των ασφαλιστικών εισφορών που παρακρατήθηκαν επί χρόνια και οι γυναίκες το 33% (επειδή ο μέσος όρος ζωής τους είναι μεγαλύτερος). Έτσι μια μέση σύνταξη μετά από τουλάχιστον 35 ή 40 χρόνια σκληρής δουλειάς δεν ξεπερνά τα 450 δολάρια, ποσό που φθάνει ίσα-ίσα για να καλύψει μόνο το κόστος διατροφής και άκρως στοιχειώδεις δαπάνες.
Υπολογίζεται ότι μεταξύ 2007 και 2014 το 80% των συντάξεων στη Χιλή ήταν πολύ χαμηλότερες από τον κατώτατο μισθό και το 44% αυτών κάτω από το όριο της φτώχειας.
Όπως αναφέραμε, τον Αύγουστο του 2016 εργαζόμενοι και συνταξιούχοι πραγματοποίησαν μια εντυπωσιακή συγκέντρωση (περισσότεροι από 500.000) στο Σαντιάγο και απαίτησαν από την Πρόεδρο Μισέλ Μπατσελέ να προχωρήσει στην ίδρυση κρατικών ασφαλιστικών ταμείων που δεν θα αντικαταστήσουν απλώς τα ιδιωτικά μονοπώλια, αλλά θα εξασφαλίζουν σωστή διαχείριση των αποθεματικών των ταμείων και αξιοπρεπή ζωή στους συνταξιούχους μετά από δεκαετίες σκληρής εργασίας.
Σε μία προσπάθεια να εκτονώσει τις λαϊκές αντιδράσεις η Πρόεδρος της Χιλής παρουσίασε ένα πρόγραμμα που ανεβάζει το ποσοστό συνταξιοδοτικής εισφοράς κατά 5 εκατοστιαίες μονάδες, με εκτιμώμενο ετήσιο κόστος περίπου 3,8 δισεκατομμύρια δολάρια (3,36 δισ. ευρώ), εκ των οποίων τα 1,5 δισ. δολάρια θα πρέπει να τα δώσει η κυβέρνηση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου