Όποια και αν είναι η αποτίμηση, η Ελλάδα ζει ιστορικές στιγμές. Ένα από τα εθνικά θέματα, το λεγόμενο Μακεδονικό είναι πριν τη λύση. Η έξοδος από τα μνημόνια είναι επίσης κάτι το οποίο θα συμβεί το επόμενο διάστημα. Σε αυτά να προσθέσουμε και την πιθανή αποχώρηση του ΔΝΤ με ταυτόχρονη ρύθμιση για το χρέος.
του Κώστα Βαξεβάνη
Μπορεί κάποιος να διαφωνεί ή να συμφωνεί με τις επιλογές αυτές, να έχει τις δικές του ερμηνείες ή να επιθυμεί τις λύσεις δικού του τύπου. Θεμιτό και ταυτόχρονα στοιχείο της Δημοκρατίας.
Σε κάθε περίπτωση, με όποια λύση, ζούμε ιστορικές στιγμές, από αυτές δηλαδή που θα αναγράφονται στα ιστορικά βιβλία, μαζί με τα ονόματα των παραγόντων που επέλεξαν τις λύσεις. Ως εδώ δε νομίζω να διαφωνεί κάποιος. Λογικά δεν διαφωνεί και με το συμπέρασμα, πως σε αυτές τις ιστορικές στιγμές, κρίνονται οι πολιτικοί, οι πολιτικές και οι πολίτες. Οι στάση που κρατάνε, οι θέσεις που έχουν, η επεξεργασία που κάνουν και οι αποφάσεις που παίρνουν είναι στοιχείο αυτής της ιστορικότητας. Συμφωνήσαμε νομίζω και σε αυτό.
Και αφού συμφωνούμε σε αυτά είναι μάλλον βέβαιο για όλους πως στις ιστορικές αυτές στιγμές τα πράγματα πρέπει να διατυπώνονται με σαφήνεια και πέρα από οπτική μικροπολιτικής. Δηλαδή δεν μπορείς να λες δεν θέλω να λυθεί ένα εθνικό θέμα για να έχει κόστος ο αντίπαλος. Τότε είσαι καιροσκόπος, ανήθικος και κοινός απατεώνας.
Η κυβέρνηση έχει επιλέξει τις δικές της λύσεις και έχει το δικό της αφήγημα για τα κεντρικά θέματα που καθορίζουν την ιστορικότητα των στιγμών. Έχει καταλήξει σε θέση για το Μακεδονικό (υποστηρίζει μάλιστα πως είναι η εθνική θέση του 2008 όπως υποστηρίχτηκε από τη ΝΔ), έχει εκφράσει την αναγκαιότητα να βγούμε «καθαρά» από τα μνημόνια και επίσης να υπάρξουν ρυθμίσεις για το χρέος. Ποια είναι η θέση του Κυριάκου Μητσοτάκη και της ΝΔ απέναντι στα συγκεκριμένα θέματα;
Κεραυνοβολεί την κυβέρνηση για το Μακεδονική και συμμετέχει στα συλλαλητήρια μιλώντας μάλιστα για αντεθνική στάση, αλλά ταυτόχρονα, δεν διατυπώνει την εθνικά συμφέρουσα λύση. Ποια είναι; Δεν είναι η πρόταση της Ντόρας Μπακογιάννη το 2008 η οποία υιοθετήθηκε από τη σημερινή κυβέρνηση; Αν δεν είναι αυτή ποια είναι; Συγκεκριμένα και ξεκάθαρα. Γιατί όταν λέμε θέση δεν εννοούμε το ανάθεμα στον αντίπαλο αλλά τη διατύπωση των πολιτικών θέσεων που πρέπει να γίνουν εθνική στρατηγική. Δεν έχει νόημα επίσης στο θέμα της Οικονομίας να λες δεν βγαίνει «καθαρά» η κυβέρνηση από τα μνημόνια, αλλά να λες εσύ καθαρά αν θες να βγει, αν πρέπει να βγει ή αν υιοθετείς τις απόψεις ενός νέου μνημονίου με τη μορφή της πιστοληπτικής γραμμής ή της επιτήρησης ή όπως διατυπώνεται από συντηρητικές ομάδες στην Ευρώπη.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν απαντά με πολιτική ευθύτητα και σοβαρότητα σε κανένα από τα κρίσιμα ερωτήματα. Η γενική του απάντηση είναι πως θα τα φτιάξει όλα όταν έρθει στην εξουσία. Με αυτή τη θρησκευτικού τύπου αξιωματική τοποθέτηση, ο Κυριάκος, όταν έρθει εν τη βασιλεία του, θα αντιμετωπίσει τα προβλήματα με ένα θαύμα το οποίο δεν θέλει να περιγράψει αυτή τη στιγμή. Διότι το ουσιαστικό θαύμα το οποίο προσμένει κρύβεται στην ίδια την διατύπωσή του. «Όταν έρθει στην εξουσία». Αυτό είναι το προσωπικό θαύμα που προσμένει. Η βασιλεία του.
Αφού μάζεψε αυλικούς προσπαθεί τώρα να μαζέψει και ψηφοφόρους. Και για να καταλάβει τη θέση, δεν πρόκειται να διατυπώσει θέσεις. Θα επιδεικνύει μόνο τα εξαπτέρυγα της ακροδεξιάς ως στυλοβάτες της Δημοκρατίας.
ΥΓ: Φυσικά απο αυτά που θα κάνει ο Κυριάκος όταν έρθει εν τη βασιλεία του, είναι να τιμωρήσει το Documento, όπως διατείνεται παντού.
Όπως λέει και ένας φίλος, καλό είναι να μην κάνει συνεχώς χοπ θεωρώντας πως έτσι πήδηξε και το χαντάκι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου