Τρίτη 19 Ιουνίου 2018

Τα σύνορα που ενώνουν



 


Τελικά το μεγάλο βήμα έγινε. 
Η υπογραφή της συμφωνίας μεταξύ Ελλάδας και ΠΓΔΜ ανοίγει μια νέα εποχή. Οχι μόνο για τις σχέσεις των δύο κρατών, αλλά και για τις εξελίξεις στην ευρύτερη περιοχή των Βαλκανίων και της Ευρώπης.
Είναι αλήθεια ότι για να φτάσουμε στη χτεσινή συνάντηση των Πρεσπών χρειάστηκε να περάσουν 25 χρόνια άγονης αντιπαλότητας, να ζήσουν οι δυο λαοί το φούντωμα του εθνικιστικού παραλογισμού, τη φοβία για τον γείτονα, τον φθόνο και το μίσος.
Είναι επίσης αλήθεια ότι όλα αυτά ξεπεράστηκαν χάρη στο πολιτικό θάρρος και την ευθυκρισία των πρωθυπουργών Αλέξη Τσίπρα και Ζόραν Ζάεφ και των υπουργών Ν. Κοτζιά και Ν. Ντιμίτροφ που διέγνωσαν την ευκαιρία και αψήφησαν το πολιτικό κόστος.
Είναι κρίμα που η δημοκρατική αντιπολίτευση, ο Κ. Μητσοτάκης, η Φ. Γεννηματά, αλλά και ο Δ. Κουτσούμπας επέλεξαν –για τον δικό του ο καθένας λόγο– να κρατήσουν αποστάσεις ή και να υπονομεύσουν την επίτευξη συμφωνίας.
Και είναι και άδικο για τις παρατάξεις τους, εφόσον στη χτεσινή κατάληξη έχουν συμβάλει με την πολιτική τους ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, ο Κώστας Καραμανλής, η Ντόρα Μπακογιάννη, αλλά και ο Ανδρέας Παπανδρέου, ο Γιώργος Παπανδρέου, καθώς και το ΚΚΕ του Χαρίλαου Φλωράκη και της Αλέκας Παπαρήγα.
Η Ν.Δ. βασίστηκε, δυστυχώς, στο εθνικιστικό κύμα που πίστευε ότι θα την επαναφέρει στην εξουσία, αδιαφορώντας για τα ακροδεξιά συνθήματα και τους κάθε λογής Μπαρμπαρούσηδες που εκτρέφονται στα «συλλαλητήρια».
Αλλά, όπως αποδείχτηκε το Σάββατο στο Σύνταγμα και χτες στις Πρέσπες, οι πολίτες, ακόμα και εκείνοι που διστάζουν να αναγνωρίσουν αυτή την εθνική επιτυχία, δεν είναι πρόθυμοι να ακολουθήσουν τις μυστήριες «επιτροπές σωτηρίας» που τους καλούν να ξεσηκωθούν σε έναν νέο εμφύλιο διχασμό.
Η υπογραφή της συμφωνίας δίνει την ευκαιρία στον λαό της Βόρειας Μακεδονίας να προσβλέπει στο μέλλον με την αισιοδοξία μιας μικρής χώρας που δεν είναι μόνη της. Αλλά και στην ελληνική κοινωνία η χτεσινή ιστορική εξέλιξη δίνει την ευκαιρία να ενηλικιωθεί και να παίξει έναν καινούργιο ρόλο στα Βαλκάνια και στην Ευρώπη.
Αρκεί να μην επιστρέψουν οι δυο λαοί στη ρητορική του Σαμαρά και του Γκρούεφσκι.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου