Νίκος Λιονάκης
Το Κίνημα Αλλαγής αποτίμησε θετικά το γεγονός ότι το Σοσιαλιστικό Κόμμα στην Ισπανία αναλαμβάνει τη διακυβέρνηση και η Φ. Γεννηματά σχολίασε ότι η επιτυχία του Πέδρο Σάντσεθ “έφερε ξανά την ελπίδα στην Ισπανία και στην Ευρώπη και αισιοδοξία σε όλους μας”.
Με τον ένθερμο χαιρετισμό της πρωθυπουργοποίησης του αρχηγού του PSOE η επικεφαλής του Κινήματος Αλλαγής μοιάζει να αποζητά μερίδιο από την αίγλη του νικηφόρου παραδείγματος της ισπανικής σοσιαλδημοκρατίας προκειμένου να το αναγάγει σε οιωνό - παρακαταθήκη ενός καλύτερου μέλλοντος για την πορεία του ΚΙΝ.ΑΛΛ., δηλαδή της εγχώριας σοσιαλδημοκρατίας / κεντροαριστεράς.
“Εκείνοι τα κατάφεραν, είναι θέμα χρόνου να το κάνουμε κι εμείς”, μοιάζει να λέει στις πίσω γραμμές.
Όμως οι εξελίξεις στη “γειτονική” χώρα του ευρωπαϊκού Νότου έχουν πολύ περισσότερες και βαθύτερες προεκτάσεις από τον απλό σχολιασμό περί “επιτυχίας” που απέδωσε η Φ. Γεννηματά στον Π. Σάντσεθ προκειμένου να ξεμπερδέψει με αυτές.
Παρ' ότι είναι εξαιρετικά ρευστό το πώς θα προχωρήσει το PSOE στη συγκρότηση κυβέρνησης, αν θα αρκεστεί στην ανοχή άλλων κομμάτων ή θα προχωρήσει σε προοδευτικές συνεργασίες, είναι δεδομένο ότι η πρόταση μομφής κατά του... “Ισπανού Σαμαρά”, Μ. Ραχόι και του ισπανικού αδελφού κόμματος της Ν.Δ., τελεσφόρησε με την καταλυτική συμβολή των Podemos.
Δηλαδή οι Σοσιαλιστές και η Αριστερά της Ισπανίας οδήγησαν σε απομάκρυνση τη Δεξιά από τη διακυβέρνηση, με το κόμμα του Π. Σάντσεθ όλο το προηγούμενο διάστημα να έχει ξεκάθαρη στάση απέναντι στο κόμμα του Μ. Ραχόι.
Τα “συγχαρητήρια” της Φ. Γεννηματά προς τον Σάντσεθ και οι αναφορές για την “αισιοδοξία” που η “επιτυχία” του προσφέρει “σε όλους μας” (σ.σ. τους σοσιαλιστές και το κόμμα που εκπροσωπεί το Ευρωπαϊκό Σοσιαλιστικό Κόμμα στην Ελλάδα, δηλαδή το ΠΑΣΟΚ, δηλαδή το ΚΙΝ.ΑΛΛ.) δεν αρκούν για να κρυφτεί κάτω απ’ το χαλί ότι συνεχίζει να παραβλέπει σκοπίμως τους πολλούς και μεγάλους ελέφαντες που κατακλύζουν το δωμάτιο του νέου φορέα.
Επανέρχεται το στρατηγικό δίλημμα
Η εξέλιξη στην Ισπανία επαναφέρει τραυματικά για το ΚΙΝ.ΑΛΛ. τα στρατηγικά ζητήματα που η ηγεσία του (αλλά και ο φορέας συνολικά) διατηρεί αναπάντητα, επικαλούμενη αόριστα μια “αυτόνομη πορεία” που στο τέλος της διαδρομής της όμως παραδέχεται ότι θα καταλήξει σε συγκυβέρνηση με τον ΣΥΡΙΖΑ ή τη Ν.Δ.
Αυτά τα κεντρικά ζητήματα αφορούν στη στάση του ΚΙΝ.ΑΛΛ. απέναντι στη Ν.Δ. και τις μετεκλογικές συνεργασίες.
Δεδομένου όμως ότι η Χαρ. Τρικούπη έχει ως διακηρυγμένο στόχο τη “συντριβή” του ΣΥΡΙΖΑ στην επόμενη εκλογική αναμέτρηση και δεδομένου ότι δεν κρύβουν πώς οι εκτιμήσεις τους μιλούν για νίκη της Ν.Δ. στις κάλπες, όλη η συμπεριφορά του ΚΙΝ.ΑΛΛ. μοιάζει σαν αυτοεκπληρούμενη προφητεία που αποζητά την επαναφορά της κατάστασης στα προ του 2015 δεδομένα.
Όχι τυχαία, μετά την ομιλία της Φ. Γεννηματά στη Βουλή για το κυβερνητικό αναπτυξιακό σχέδιο της μεταμνημονιακής περιόδου, η ΔΗΜ.ΑΡ. άφησε να διαρρεύσει η διαφωνία για τη “στρατηγική της μονόπλευρης στόχευσης κατά του ΣΥΡΙΖΑ”.
Η εικόνα των άλυτων σημαντικών ζητημάτων του νέου φορέα είναι τόσο προφανής, ώστε με αφορμή την Ισπανία ο Γ. Ραγκούσης προσδιόρισε εκ νέου το επίδικο για την εγχώρια σοσιαλδημοκρατία:
“Ορίστε λοιπόν πού οδηγεί η... άλλη στρατηγική. Η στρατηγική που αφετηρία της έχει το όχι στη Δεξιά, το όχι σε ευτράπελα μέτωπα λογικής. Για να φτάσει εδώ ο Σάντσεθ ξεκίνησε με ένα απόλυτο όχι σε συγκυβέρνηση με την -διεφθαρμένη, όπως αποδείχτηκε- ισπανική Δεξιά και μάλιστα παραιτήθηκε και από βουλευτής”.
Υπ’ αυτά τα δεδομένα, η στρατηγική των επιτελών του ΚΙΝ.ΑΛΛ. μοιάζει περισσότερο να είναι στοχοπροσηλωμένη παρά θολή.
Άλλωστε, μόλις πριν από μερικές εβδομάδες, όταν οι εσωτερικές αναταράξεις είχαν κλιμακωθεί με αφορμή το “εκλογές τώρα” της Φ. Γεννηματά, ο Τομέας Επικοινωνίας του ΚΙΝ.ΑΛΛ. στο περιβόητο άτυπο πεντασέλιδο ενημερωτικό σημείωμά του έσπευδε να απαντήσει ειρωνικά ακόμα και στον πρόεδρο της Ευρωομάδας των Σοσιαλιστών και Σοσιαλδημοκρατών Ούντο Μπούλμαν, που κάλεσε τα προοδευτικά πολιτικά κόμματα στην Ελλάδα να ενώσουν τις δυνάμεις τους “στον δρόμο για το μέλλον της χώρας και να απομακρυνθούν από τη Δεξιά”: “Ο κ. Μπούλμαν είναι στέλεχος του SPD. Aς πει στο κόμμα του να αποχωρήσει από την κυβέρνηση με τη Μέρκελ".
Πρόκειται για το ίδιο άτυπο σημείωμα στο οποίο έβγαλε τον ΣΥΡΙΖΑ εκτός “δημοκρατικής Αριστεράς”, προκειμένου να “απαντήσει” σε όσα στελέχη του χώρου τους επιχειρηματολογούσαν περί “μεταστροφής” του ΣΥΡΙΖΑ, για να υποστηρίξουν τη μετεκλογική συνεργασία με εκείνον και όχι με τη Ν.Δ.
Η επιμονή για "στρατηγική ήττα" του ΣΥΡΙΖΑ
Η εκλογική “πανωλεθρία” και η “στρατηγική ήττα” του ΣΥΡΙΖΑ παραμένει ο διακηρυγμένος στόχος του Κινήματος Αλλαγής και της Φ. Γεννηματά.
Οι επιτελείς της Χαρ. Τρικούπη έχουν καταλήξει ότι ο μόνος τρόπος να ανακάμψει ο αποψιλωμένος -σε σχέση με την περίοδο πριν από τα Μνημόνια- χώρος του ΠΑΣΟΚ είναι η μετωπική σύγκρουση με τον ΣΥΡΙΖΑ και όχι με τον διαχρονικό αντίπαλό του, τη Ν.Δ.
Σε αυτόν τον μονομέτωπο αγώνα κατά της σημερινής κυβέρνησης, που διεξάγεται με όρους μηδενιστικής αντιπολιτευτικής ρητορικής και συμπυκνώνεται στη νοοτροπία:
“για όλα φταίει ο ΣΥΡΙΖΑ”, το ΚΙΝ.ΑΛΛ. προσπαθεί να “επαναπατρίσει” τη βάση που μετακινήθηκε μαζικά προς τον ΣΥΡΙΖΑ, ευελπιστώντας ότι κανείς δεν θυμάται ποια κόμματα οδήγησαν τη χώρα στη χρεοκοπία.
Το ίδιο ελπίζει το ΚΙΝ.ΑΛΛ. όταν κατηγορεί τη σημερινή κυβέρνηση για περικοπή μισθών και συντάξεων... Η πρόσφατη πολιτική ιστορία καθιστά αυτή την προσπάθεια του ΠΑΣΟΚ το λιγότερο ανεδαφική.
Στην πράξη ο νέος φορέας λειτουργεί υποστηρικτικά προς τη στρατηγική και την επιχειρηματολογία της Ν.Δ. και του Κυρ. Μητσοτάκη, ακόμα κι όταν την υπερβαίνει σε οίστρο (“εκλογές τώρα”).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου