Η Νέα Δημοκρατία δεν βρίσκεται απαραίτητα σε τόσο μεγάλη εσωτερική σύγκρουση όσο φάνηκε τις τελευταίες ημέρες με την ταυτότητα φύλου. Η Νέα Δημοκρατία, όπως και τα περισσότερα δεξιά κόμματα στην Ευρώπη, κάνει δεξιά στροφή, μόνο που, σε ό,τι αφορά την ελληνική εκδοχή, η Ν.Δ. ξεκινά ήδη από πολύ δεξιά αφετηρία, από τη νεοσυντηρητική Ν.Δ. του Αντ. Σαμαρά, του Άδ. Γεωργιάδη και του Μ. Βορίδη.
Έτσι, η Ν.Δ. έχει μια στρατηγική απεύθυνσης στο πιο παραδοσιακό, συντηρητικό και πολύ συχνά μεγαλύτερο σε ηλικία ακροατήριο της, με τη δεξιά του Κυρίου, ακόμα και όταν αυτό οδηγεί σε σκοταδιστικές θέσεις που εκθέτουν το πιο φιλελεύθερο τμήμα της, αυτό δηλαδή που σνομπάρει την παλιά χωροφυλακίστικη Δεξιά αλλά ομνύει στον κοινωνικό δαρβινισμό. Τα δυο τμήματα συνέχει η συμφωνία περί την οικονομία που στην πραγματικότητα δεν είναι παρά απορρύθμιση, το κράτος ως λάφυρο και φυσικά η ανάγκη να ανακτηθεί το συντομότερο ο έλεγχος του. Επιθετικά, επειδή «έμειναν δουλειές στη μέση» και αμυντικά ώστε οι ντουλάπες όπου βρίσκονται οι σκελετοί να παραμείνουν αεροστεγώς κλεισμένες. Δεν είναι τυχαίο ότι κορωνίδα των εξαγγελιών Μητσοτάκη, ήταν να πάψει η ομηρεία των πολιτών που είναι σε... λίστες φοροδιαφυγής.
Η ηγεμονική πολιτική του ανοίγματος στο Κέντρο της καραμανλικής περιόδου αντικαταστάθηκε από την υιοθέτηση μιας δράκας κατά φαντασίαν διαμορφωτών κοινής γνώμης του «ακραίου Κέντρου» που υποστηρίζουν τη Γερμανία αλλά με θέσεις Τραμπ.
Παρασυρμένη από αυτούς και τους εκδότες - εργοδότες τους και υπό την πίεση της παρατεταμένης απουσίας από τη διακυβέρνηση και χωρίς κάποια εσωτερική πυξίδα, η Ν.Δ. καταλήγει να ενστερνίζεται τα ιδιωτικά συμφέροντα, σε ευθεία και ομολογημένη και σχεδόν καταστατική αντιπαράθεση με το δημόσιο συμφέρον όπου και αν τα δύο αναμετρώνται. Δεν επιδιώκει συνύπαρξη ιδιωτικού και δημοσίου, εφαρμογή κανόνων, δημόσιο όφελος, επιζητεί την κάμψη του δημοσίου συμφέροντος υπέρ των ιδιωτικών, «διότι το κράτος είναι κακό».
Η εβδομάδα μέχρι να αποφασίσει το ΚΑΣ για το Ελληνικό ήταν αρκετή για να επαναφέρει η Ν.Δ. χωρίς κανέναν ενδοιασμό τον αφορισμό ότι η μεγαλύτερη δυστυχία της Ελλάδας είναι η αρχαιολογική και η δασική υπηρεσία. Ιδανικά για τη Ν.Δ., κάθε τι που βάζει κανόνες -δηλαδή περιορισμούς- στην «επιχειρηματικότητα», είτε αυτό είναι τα δικαιώματα των εργαζομένων είτε η φύση, το περιβάλλον, ο μακροπρόθεσμος σχεδιασμός, η φορολογία, όλα πρέπει να εξαλειφθούν.
Ιδανικά για εμάς τους υπόλοιπους, η Ν.Δ. θα συνεχίσει τον δρόμο της ακροδεξιάς στροφής, που αποκλείει το ενδεχόμενο να βρεθεί σε θέση να υλοποιήσει το όραμά της.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου