Η Έλενα Ακρίτα ξεμπροστιάζει την Εύα Καϊλή με βάση την έρευνα της εφημερίδας Documento για τον παππού της και την αποκαλεί ακροδεξιά και ανειλικρινή.
Στην ανάρτηση της στο Facebook αναφέρει τα εξής:
Η υπόθεση Καϊλή, από γραφική, γίνεται πλέον σοβαρή. Ο παππούς που σκοτώθηκε από κομμουνιστή ήταν τελικά ο πρώτος σύζυγος της γιαγιάς που σκοτώθηκε από ερωτικό αντίζηλο (Πηγές Νίκος Μπογιόπουλος - Ημεροδρόμος και Documento). Το θύμα ήταν ο Γιάννης Μπακαλίδης και το 1943 τον έσφαξε στον ύπνο του ο Σταύρος Κωνσταντινίδης, από ερωτική αντιζηλία.
Ο φονιάς, γνωστός μαχαιροβγάλτης της περιοχής, δολοφόνησε και τον φίλο του Μπακαλίδη που ήταν αυτόπτης μάρτυς του εγκλήματος. Η δημοσιογραφική έρευνα έγινε στα χωριά Κωνσταντία Πέλλας και Αλεξάνδρεια Ημαθίας σε ρεπορτάζ της εφημερίδας 'Documento'. Ανεξάρτητα ποια εφημερίδα μας αρέσει η έρευνα είναι έρευνα, τα στοιχεία είναι στοιχεία και η εσκεμμένη ιστορική διαστρέβλωση αντικειμενικό γεγονός. Την έρευνα όταν ερωτήθηκε πολιτικός δεν την διέψευσε. Γιατί άραγε;
Και στο χθεσινό της άρθρο στα «Νέα» επισημαίνει:
Κυρίες και κύριοι του ΠΑΣΟΚ, συγγνώμη για την ενόχληση παραμονές εκλογών, αλλά τα πολιτικά αντανακλαστικά σας θα τα ζήλευε κι ένα μεξικάνικο σομπρέρο. Διότι δυστυχώς οι ενδοκομματικές καντρίλιες σάς εμποδίζουν να δείτε τον ελέφαντα στο δωμάτιο. Τον ξανθό ελέφαντα που όλο και μεγαλώνει.
Εχετε λοιπόν στο δυναμικό σας την Εύα Καϊλή. Μια πολιτικό που πρόσφατα φανέρωσε δύο ενδιαφέρουσες πτυχές της προσωπικότητάς της: την ακροδεξιά της νοοτροπία και την ανειλικρίνειά της.
Η ιστορία πασίγνωστη. Τον ντεμέκ «παππού» της τον σκότωσαν οι «κομμουνιστές εγκληματίες». Ετσι στο φλου. Χωρίς ονόματα, χωρίς στοιχεία, χωρίς τίποτα. Με αφορμή, λοιπόν, τον «παππού» αγνώστων λοιπών στοιχείων, η κόρη μας η σοσιαλίστρια έβγαλε από μέσα της όλο το μίσος, τo όξος και τη χολή που έκρυβε μέσα της.
Και το οξύμωρο σε νέα «διορθωτική» δήλωσή της; «Επέλεξα» λέει «να ανήκω στην παράταξη του Ανδρέα Παπανδρέου που οδήγησε την Ελλάδα στην εθνική συμφιλίωση». Εκτακτο; Μα έκτακτο; Η γιαγιά μου έλεγε «η δικαιολογία χειροτέρα του σφάλματος». Και η κυρία Καϊλή τη δικαίωσε - άλλωστε το 'χει με παππούδες και γιαγιάδες.
Ουδείς γνωρίζει αν «εκεί πάνω» υπάρχει Παράδεισος, Κόλαση, γειτονιές των αγγέλων, βόρεια προάστια ή δυτικές συνοικίες. Αν όντως υπάρχουν, φαντάζεται κάνεις τι χαρά θα έπαιρνε ο Παπανδρέου με παρόμοιου φυράματος δηλώσεις.
Κυρίες και κύριοι του ΠΑΣΟΚ, δεν θέλουμε να αναμασήσουμε τα ίδια και τα ίδια. Θέλουμε όμως να δείτε επιτέλους τον ξανθό ελέφαντα στο δωμάτιο. Που, αφού τον μοιράστηκε τον πόνο της μαζί μας, δεν της βγήκαν τα νούμερα ρε παιδί μου. Με αφορμή παλιά της συνέντευξη στο «Πρώτο Θέμα», ο συνάδελφος Νίκος Μπογιόπουλος ανέδειξε τον «ρουν των γεγονότων» - που θα 'λεγε κι ο Τσιφόρος.
Και διορθώστε με αν κάνω λάθος, αλλά παππούς μας είναι ο πατέρας των γονιών μας. Ο συγκεκριμένος παππούς σκοτώθηκε από τους κομουνιστές το 1947. Ελα όμως που ο μπαμπάς της κι η μαμά της γεννήθηκαν μετά το 1950. Ξαναδιορθώστε με αν κάνω λάθος, αλλά εγκυμοσύνη 3 ετών δεν έχω ξανακούσει. Και για να φωτίσουμε περαιτέρω το family saga, η κυρία Καϊλή γεννήθηκε το 1978, όταν ο μπαμπάς της ήταν μόλις 23 χρονών. Συνεπώς γεννήθηκε το 1955, εφτά χρόνια μετά τον θάνατο του πατέρα του - αλλά ποια είμαι εγώ που θα το κρίνω;
Η δικαιολογία (η χειροτέρα του σφάλματος πάντα) ήρθε λίγο μετά. Οχι, λέει η πολιτικός, ο παππούς δεν ήταν ακριβώς παππούς, περισσότερο πρώτο άντρα της γιαγιάς μου τον λες: σαν παππούς - μπαλαντέρ ένα πράμα. Και πάλι δεν μας μαρτυράει αυτός ο άνθρωπος ποιος ήταν, τι ήταν, πού τον σκότωσαν, γιατί τον σκότωσαν. Με αποτέλεσμα να καλπάζει ελεύθερη η φαντασία των κακόπιστων που αναρωτιούνται τι ακριβώς ήταν ο παππούς; Ας μας το πει, όχι τίποτα άλλο, αλλά για να βουλώσει τα στόματα.
Κυρίες και κύριοι του ΠΑΣΟΚ, η περίπτωση Καϊλή είναι σοβαρή. Πολύ σοβαρή. Και δεν είναι δυνατόν να ζητάτε από τους ψηφοφόρους σας να επιλέξουν τον αρχηγό του κόμματός σας κι εσείς να κάνετε πως δεν βλέπετε τον ελέφαντα στο δωμάτιο.
Σε όποια άλλη χώρα, το όποιο πολιτικό πρόσωπο θα είχε παραιτηθεί. Χτες. Στη δική μας χώρα, τίποτα. Τους ακούνε και γελάνε και τα πόμολα.
Που γενικώς δεν φημίζονται για το χιούμορ τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου