Σήμερα στη Βουλή το μέτωπο υπέρ του "κερδοσκοπικού - ιδιωτικού" πανεπιστημίου (ΝΔ - ΠΑΣΟΚ - Ποτάμι) υπέστη μια συντριπτική ιδεολογική ήττα.
Οι αγορητές των τριών κομμάτων ήταν εμφανώς μακριά από το πραγματικό πεδίο της συζήτησης (με μια-δυο εξαιρέσεις), με παιδιαριώδη (μη) επιχειρήματα.
Αντίθετα, η χιονοστιβάδα των τοποθετήσεων από τους πανεπιστημιακούς του ΣΥΡΙΖΑ και της κυβερνητικής πλειοψηφίας (18 συνολικά τον αριθμό) αποδόμησε πλήρως το νεοφιλελεύθερο λόγο.
Η κυβερνητική πολιτική στα Πανεπιστήμια αρχίζει να αποκτά υλικότητα.
Διαμορφώνεται, μέσα σε συνθήκες πολύ δύσκολες λόγω της εμφανούς ή έρπουσας ιδιωτικοποίησης που χαρακτηρίζει σήμερα το δημόσιο πανεπιστήμιο, μια νέα ισχυρή κοινωνική συμμαχία πανεπιστημιακών, ερευνητών, διδακτόρων και μεταδιδακτόρων, ειδικών διδασκόντων, μεταπτυχιακών φοιτητών και διοικητικών υπαλλήλων (εκκρεμεί η ενεργοποίηση του φοιτητικού παράγοντα που θα είναι σημαντική), που θα γίνει πρωταγωνίστρια στην εκτόξευση των δημοσίων ιδρυμάτων.
Δεδομένου μάλιστα ότι η Κυβέρνηση δεν θα θέσει έτσι κι'αλλιώς στη συνταγματική αναθεώρηση το άρθρο 16, διαμορφώνονται συνθήκες για μια μεγάλη ανασύνταξη του ακαδημαϊκού κινήματος στην προσπάθεια για την αναβάθμιση της δημόσιας δωρεάν παιδείας.
Ομως, δεν είναι μόνο το σημερινό νομοσχέδιο που γίνεται Νόμος του Κράτους. Εχουν προηγηθεί οι εξής σημαντικές κινήσεις:
1. Η ενίσχυση των Πανεπιστημίων με 1.000 νέες θέσεις μελών ΔΕΠ, διαδικασία που βρίσκεται σε εξέλιξη. Και έρχονται και άλλες 500 νέες θέσεις. Τα δημόσια Πανεπιστήμια από το 2008 δεν είδαν καμία νέα πρόσληψη επιστημονικού προσωπικού, αντίθετα είδαν περίπου 5.000 πανεπιστημιακούς να συνταξιοδοτούνται.
2. Η ενίσχυση των ερευνητικών Κέντρων με 100 νέες θέσεις ερευνητών, διαδικασία που επίσης βρίσκεται σε εξέλιξη.
3. Η ίδρυση του Ελληνικού Ιδρύματος Ερευνας και Καινοτομίας (ΕΛΙΔΕΚ) που σήμερα μπορεί να χρηματοδοτεί υποψήφιους διδάκτορες, ερευνητικά έργα μεταδιδακτόρων, ερευνητικά έργα μελών ΔΕΠ και ερευνητών με αποδοχές εφάμιλλες των ξένων πανεπιστημίων και ερευνητικών κέντρων.
4. Η οργάνωση για πρώτη φορά ενός διευρυμένου χρηματοδοτικά και θεσμικά συστήματος υποτροφιών.
5. Η ενίσχυση οικονομικά της διδακτικής ακαδημαϊκής εμπειρίας για νέους διδάκτορες. Για πρώτη φορά στην Ελλάδα οι ερευνητές και οι υποψήφιοι διδάκτορες και μεταδιδάκτορες αντιμετωπίζονται σαν οργανικά μέλη της εκπαιδευτικής κοινότητας, όπως γίνεται σε όλα τα αναπτυγμένα πανεπιστήμια του κόσμου. Σημαντικό ρόλο εδώ θα έχει και η πρόβλεψη για διδασκαλία στα μεταπτυχιακά νέων διδακτόρων επ'αμοιβή (βεβαίως).
6. Η διαμόρφωση του νέου ειδικού μισθολογίου των Καθηγητών ΑΕΙ-ΤΕΙ, ερευνητών και λοιπών κατηγοριών, με αυξήσεις για το συντριπτικά μεγαλύτερο μέρος τους και, κυρίως, με την ενσωμάτωση στο βασικό μισθό των βασικών επιδομάτων, ώστε να σταματήσει αυτή η απίστευτη υποτίμηση του Κράτους προς το επιστημονικό της προσωπικό με τους επιδοματικού μισθούς που διατηρούσε.
7. Με την επαναφορά όλων των "διαθέσιμων" διοικητικών υπαλλήλων, πολιτική που διέλυσε όλες τις δομές των δημοσίων πανεπιστημίων. Και με την πρόσληψη περίπου 300 νέων διοικητικών υπαλλήλων - σε όλες τις δομές της τριτοβάθμιας - από τη δεύτερη προκήρυξη των επιτυχοντων ΑΣΕΠ 1998.
8. Τέλος, ο Προϋπολογισμός του 2018 θα εμφανίσει αύξηση του Τακτικού Προϋπολογισμού των Πανεπιστημίων για πρώτη φορά μετά το 2010. Η εποχή της συνεχούς υποχρηματοδότησης λαμβάνει τέλος.
Προχωράμε...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου