Η συζήτηση στη Βουλή για τα νομοσχέδια για την τριτοβάθμια Εκπαίδευση και την πρωτοβάθμια Υγεία αποδείχθηκε ιδιαίτερα διαφωτιστική γιατί επανέφερε στο προσκήνιο το τεράστιο χάσμα μεταξύ των αξιών της Αριστεράς και αυτών του ακραίου νεοφιλελευθερισμού.
Έφερε ξανά στην επιφάνεια τη σύγκρουση 2 διαφορετικών κόσμων: Κοινωνική δικαιοσύνη vs άκρατος ανταγωνισμός (τον βαφτίζουν ανάδειξη της «αριστείας, λες και όλοι/ες ξεκινούν από την ίδια ταξική και πολιτισμική αφετηρία).
Και ακόμα περισσότερο, η αντιπαράθεση σχετικά με την επαναφορά της κλήρωσης ως τρόπου επιλογής σημαιοφόρου και παραστατών στα δημοτικά σχολεία κατέδειξε τη χαώδη διαφορά αντίληψης για την διαπαιδαγώγηση των νέων ανθρώπων και, σε τελική ανάλυση, την ίδια τη δημοκρατία (ας αφήσουμε για την ώρα απ' έξω τις πατριδοκάπηλες κραυγές για «ευτελισμό της σημαίας»).
Στον κόσμο που οραματίζονται οι νεοφιλελεύθεροι, τα δημοτικά σχολεία θα είναι το «Survivor» που περιέγραψε με αφοπλιστική ειλικρίνεια οαναπληρωτής εκπρόσωπος Τύπου της ΝΔ Κωνσταντίνος Κυρανάκης:
Θα εμποτίζουν το DNA των μαθητών/τριών με τις «αξίες» του μόχθου, της προσπάθειας και της επιβράβευσης ώστε «να γίνουν καλύτεροι/ες».
Προσέξτε την (ανατριχιαστική) επιλογή: DNA και όχι «κουλτούρα».
Ο τύπος ανθρώπου που φαντασιώνονται οι τεχνοκράτες του νεο-θατσερισμού, που τίποτα δεν διδάχθηκαν από το κλασσικό φιλελευθερισμό, «θα έχει στο DNA του» τον ανταγωνισμό, θα είναι από μικρή ηλικία ο πιο ικανός μαχητής στον στίβο μάχης του κοινωνικού δαρβινισμού.
Μόνο έτσι θα ανταμειφθεί:
Υλικά, οικονομικά, λαμβάνοντας πλεονέκτημα και προβάδισμα έναντι των άλλων.
Η κουλτούρα ή η χαρά του να προσφέρεις χωρίς αντάλλαγμα έχει εξοβελιστεί από το σύμπαν των Κυρανάκηδων.
Η αλληλεγγύη, η ισότιμη συνύπαρξη και ανιδιοτελής συμμετοχή δεν «μπορεί να μας πάει μπροστά», στην έμπλεη αναχρονισμών, οι οποίοι παραπέμπουν σε ολοκληρωτικές αντιλήψεις, κοσμοθεωρία του Κυρανάκη και του πολιτικού του χώρου που εύστοχα πολλοί αποκαλούν «ακραίο κέντρο»...
Μόνο έτσι θα ανταμειφθεί:
Υλικά, οικονομικά, λαμβάνοντας πλεονέκτημα και προβάδισμα έναντι των άλλων.
Η κουλτούρα ή η χαρά του να προσφέρεις χωρίς αντάλλαγμα έχει εξοβελιστεί από το σύμπαν των Κυρανάκηδων.
Η αλληλεγγύη, η ισότιμη συνύπαρξη και ανιδιοτελής συμμετοχή δεν «μπορεί να μας πάει μπροστά», στην έμπλεη αναχρονισμών, οι οποίοι παραπέμπουν σε ολοκληρωτικές αντιλήψεις, κοσμοθεωρία του Κυρανάκη και του πολιτικού του χώρου που εύστοχα πολλοί αποκαλούν «ακραίο κέντρο»...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου