«Ετούτη τη στιγμή πολιτικό καθήκον και χρέος είναι η στοίχιση στο πλευρό του πανταχόθεν βαλλόμενου υπουργού Παιδείας και όχι οι αμφισβητήσεις αποφάσεων με σημειολογικά αριστερό πρόσημο που έρχονται έστω και δειλά να καταγράψουν την έναρξη μιας προοδευτικής στροφής στον χώρο της εκπαίδευσης».
Ενδιάμεσος χώρος δεν υπάρχει για να σταθείς, ούτε πολιτικά ούτε ιδεολογικά. Εκεί που το πήγαν, δεν έχει ούτε ναι, ούτε μεν, ούτε αλλά.
Ή θα σταθείς στο πλευρό του συντρόφου σου ή άσε καλύτερα τις σημειώσεις, τις υποσημειώσεις και τους αστερίσκους για άλλες ώρες και για άλλους χώρους.
Την ώρα που ένα μαύρο, κατάμαυρο μέτωπο σηκώνεται και απειλεί στο πρόσωπο ενός συντρόφου σου τις δημοκρατικές αρχές, τα ιδανικά και την πολιτική ταυτότητα ενός ιστορικού χώρου, όπως αυτού που υποτίθεται πως υπηρετείς, δεν είναι η στιγμή για μικροπολιτικές διαφοροποιήσεις που έρχονται και γίνονται από επιχειρήματα μέχρι και προπαγανδιστικά βίντεο στην υπηρεσία των ιδεολογικών σου αντιπάλων.
Δεν είναι δυνατόν ένας σύντροφός σου να στήνεται στο ιδεολογικό απόσπασμα ενός εθνικιστικού μπλοκ πολιτικών και εκδοτικών συμφερόντων κι εσύ να συνδέεις την προώθηση της αξιοκρατίας με τις αναχρονιστικές αντιλήψεις των οπαδών της αριστείας.
Αλίμονο και αν κινδυνεύει το εγχείρημα της αναστροφής του οικονομικού κλίματος και το πέρασμα της κοινωνίας μας σε ένα καθεστώς δίκαιης ανάπτυξης με εθνικοπατριωτικές αγκυλώσεις στην διαπαιδαγώγηση δεκάχρονων παιδιών.
Αλίμονο και πάλι αλίμονο αν αντιλαμβανόμαστε ως οποιαδήποτε τάση ενός αριστερού πόλου την κοινωνική πρόοδο με τους συντηρητικούς όρους του μαύρου μετώπου που συσπειρώθηκε ενάντια στον υπουργό Παιδείας που σήμερα τυγχάνει να είναι ο Κώστας Γαβρόγλου, όπως θα μπορούσε να είναι ο κάθε ένας που απειλεί τα ιερά και τα όσια των οπαδών του δόγματος “Ελλάς, Ελλήνων, Χριστιανών” και ξεσηκώνει το αντιδραστικό κατεστημένο του τόπου.
Ετούτη τη στιγμή πολιτικό καθήκον και χρέος είναι η στοίχιση στο πλευρό του πανταχόθεν βαλλόμενου υπουργού Παιδείας και όχι οι αμφισβητήσεις αποφάσεων με σημειολογικά αριστερό πρόσημο που έρχονται έστω και δειλά να καταγράψουν την έναρξη μιας προοδευτικής στροφής στον χώρο της εκπαίδευσης.
Ετούτη λοιπόν τη στιγμή που οι πλέον συντηρητικές και ακραίες δυνάμεις της αντιπολίτευσης συστρατεύονται κατά του Κώστα Γαβρόγλου και των νομοθετημάτων του είναι, από πολιτικά άκομψο έως συντροφικά ανεπίτρεπτο, να αφήνεις αιχμές για τις πολιτικές επιλογές του υπουργείου Παιδείας.
Μια ματιά στη χθεσινή εμφάνιση του Νίκου Βούτση στη Δημόσια Τηλεόραση θα ήταν αρκετή για να αντιληφθεί κανείς τον ορισμό της συντροφικότητας την ώρα της ιδεολογικής μάχης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου