Δευτέρα 12 Ιουνίου 2017

Κατάργηση κάθε διάκρισης θα έχουμε όταν δεν θα έχει καμία σημασία αν είσαι gay, γυναίκα, μαύρος, κίτρινος, κόκκινος ή πολύχρωμος όταν εκφράζεις την πολιτική σου άποψη ή το όραμά σου για την κοινωνία










Dimitris Soultas
Κατάργηση κάθε διάκρισης θα έχουμε όταν δεν θα έχει καμία σημασία αν είσαι gay, γυναίκα, μαύρος, κίτρινος, κόκκινος ή πολύχρωμος όταν εκφράζεις την πολιτική σου άποψη ή το όραμά σου για την κοινωνία.
Το να ορίζεις τη σεξουαλική σου ζωή, το φύλο σου, τη φυλή στην οποία ανήκεις ως στοιχείο "προοδευτικότητας" ή "συντηρητισμού" διαινωνίζει τη διάκριση. Οι ομάδες που έχουν ζήσει διακρίσεις και διωγμούς είναι απολύτως φυσικό να επιλέγουν πιο ριζοσπαστικές θέσεις κατά τη διάρκεια της διεκδίκησης των δικαιωμάτων τους, αλλά αυτό δε σημαίνει ότι όταν τα κατακτήσουν θα παραμείνουν στην ίδια θέση. Ένας gay έχει τις ίδιες πιθανότητες να είναι νεοφιλελεύθερος ή αναρχικός, μια γυναίκα έχει τις ίδιες πιθανότητες να είναι συντηρητική ή επαναστάτρια. Οι προκαταλήψεις υπάρχουν σε όλες τις κοινωνικές τάξεις, υπάρχουν ακόμα και εντός ομάδων που επιλέγουν τη ρήξη. Να θυμίσω σε όσους έχουν διαβάσει "Το σύντομο καλοκαίρι της αναρχίας" (σελ. 94) ότι ακόμα και σύντροφοι του Ντουρούτι αντιμετώπιζαν με μισό μάτι τη συμμετοχή των γυναικών στις κινητοποιήσεις τους. Γιατί; Γιατί μεγάλωσαν μέσα σε μία κοινωνία όπου η διάκριση ήταν σχεδόν "αυτονόητη".
Ο αγώνας για ένα δικαίωμα δεν δημιουργεί αυτομάτως "ταξική συνείδηση", αλλά και το αντίθετο. Ένας gay μεγαλοαστός μπορεί να είναι μαχητικός στη διεκδίκηση των δικαιωμάτων του, αλλά αυτό δεν τον κάνει απαραιτήτως να μεταβάλλει άποψη για την ανισομερή κατανομή του πλούτου.
Παρά τα όσα έχω γράφει για την αδιέξοδη και κυνική πολιτική της Γερμανίας, τη διαλυτική εμμονή στην πολιτική της κυριαρχίας αποτελεί κατάκτηση για την γερμανική κοινωνία ότι είχε γυναίκα καγκελάριο, ασιατικής καταγωγής αντικαγκελάριο, υπουργό Οικονομικών με αναπηρία και ομοφυλόφιλο υπουργό Εξωτερικών. Όχι γιατί είχαν σημασία αυτές οι ιδιότητες, αλλά ακριβώς γιατί δεν είχαν καμία σημασία. Απεχθάνομαι την Άγκελα Μέρκελ για την πολιτική που εκφράζει, όχι για το ότι είναι γυναίκα, απεχθάνομαι τον Σόιμπλε όχι γιατί είναι ανάπηρος, αλλά για την πολιτική που εκφράζει, διαφωνώ με την πολιτική κάποιου όχι γιατί είναι gay, αλλά γιατί φτωχοποιεί τους φτωχότερους.
Όσο το φύλο, το χρώμα ή ο σεξουαλικός προσανατολισμός είναι το μέτρο για τον συντηρητισμό ή την προοδευτικότητα κάποιου η διάκριση διαινωνίζεται. Οι διακρίσεις θα πάψουν να υπάρχουν όταν αυτά δεν θα παίζουν κανένα ρόλο, θα κρίνεται ο καθένας για την πολιτική του άποψη και μόνο γι αυτήν.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου