Δυστυχώς για όσους και όσες αγαπάμε το χαρτί, οι καθημερινές εκδόσεις των εφημερίδων κυκλοφορούν, πλέον, σχεδόν μόνο «για το πρωτοσέλιδο», δηλαδή για να δουν φευγαλέα οι πολίτες τους τίτλους στις πρωινές εκπομπές ή το περίπτερο, όπου, αν δε κάνω λάθος, είναι ακόμα υποχρεωτικό να βρίσκονται κρεμασμένες οι εφημερίδες, τις οποίες αγοράζουν καθημερινά ελάχιστοι (μακάρι, φυσικά, να αντιστραφεί αυτή η τάση).
Με αυτόν τον τρόπο, επιχειρείται να περάσει ως «γραμμή» η, σε πολύ αδρές γραμμές, οπτική της κάθε εφημερίδας (και των συμφερόντων που εξυπηρετεί ή των πολιτικών της συστοιχίσεων) για την επικαιρότητα. Αν, λοιπόν, θέλουμε να αντιληφθούμε πώς το αντιμαχόμενο την κυβέρνηση πολιτικοκοινωνικό μπλοκ αξιολογεί την εν εξελίξει πολιτική σύγκρουση στα επίδικα ζητήματα της περιόδου, καλό είναι να ρίχνουμε μια ματιά (και) στο πρωτοσέλιδο της «ναυαρχίδας του αστικού τύπου», όπως τη χαρακτηρίζαμε παλαιότερα.
Στην «Καθημερινή» έχουν εμπεδώσει πολύ καλά αυτό που η αφήγηση της κυβέρνησης προσπαθεί, όταν και όπου ακούγεται, να ψελλίσει, με κίνδυνο να χαρακτηριστεί «πέταγμα της μπάλας στην εξέδρα» από το γήπεδο της μνημονιακής συνθηκολόγησης και της οικονομικής επιτροπείας: ότι, δηλαδή, σε μία σειρά από πεδία παραγωγής πολιτικής, διεξάγεται, και πρέπει να διεξαχθεί πιο αποτελεσματικά και με σαφέστερο πρόσημο, μία αντιπαράθεση κατά την οποία, οι παρακαταθήκες που μπορεί να αφήσει η Αριστερά ξεπερνούν κατά πολύ τον βίο τη σημερινής κυβέρνησης.
Ακόμα περισσότερο, οι μεγάλες τομές (κλισέ που έχει δυσφημιστεί από το πολιτικό προσωπικό του αστικού μπλοκ) σε αυτά τα πεδία, αποτελούν προϋποθέσεις για τη δημοκρατική ανασυγκρότηση της κοινωνίας όταν η περιβόητη επιτροπεία χαλαρώσει.
Για αυτό το λόγο η «Καθημερινή», που ρισκάρει να βάλει την ατζέντα σε πεδία που το αποτέλεσμα της (πολιτικής αλλά και επικοινωνιακής) μάχης είναι ακόμα ανοιχτό, χαρακτηρίζει στον κεντρικό της τίτλο της Πέμπτης 1/6 «πισωγύρισμα στα ΑΕΙ» την επαναφορά του ασύλου και της συνδιοίκησης στα πανεπιστήμια. Το νεοφιλελεύθερο μπλοκ θεωρεί ότι με τη συστηματική προπαγάνδα των τελευταίων ετών και την αποφοίτηση της γενιάς που πρωταγωνίστησε στα μεγάλα φοιτητικά κινήματα (2006-2007 και 2010-2012) έχει την δυνατότητα να “χτυπήσει” την κυβέρνηση δυσφημώντας την προσπάθεια εκδημοκρατισμού της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης.
Η «Καθημερινή» ξέρει ότι οι μεταρρυθμίσεις (άλλη μία λέξη που οφείλει η Αριστερά να «ξανακερδίσει» από τους νεοφιλελεύθερους) στην Παιδεία συνολικά (όχι μόνο την τριτοβάθμια εκπαίδευση) είναι πολύ πιο σημαντικές απ’ όσο μπορεί να φαίνονται εκ πρώτης όψεως και χτίζουν συμμαχίες με ευρύτερα στρώματα, ειδικά σε μία χώρα στην οποία, κατά την περίοδο της μεταπολίτευσης, η εκπαίδευση αποτέλεσε (με τα θετικά και αρνητικά που αυτό είχε) βασική προτεραιότητα της «μέσης οικογένειας» και κύριο μέσο κοινωνικής κινητικότητας.
Γι αυτό, άλλωστε, ο Κυρ. Μητσοτάκης εξαπέλυσε πρόσφατα σφοδρή επίθεση στον υπουργό Παιδείας προαναγγέλλοντας το ξερίζωμα όλων των προοδευτικών αλλαγών που θα νομοθετηθούν από την παρούσα κυβέρνηση.
Στο ίδιο μήκος κύματος, την αμέσως επόμενη ημέρα (Παρασκευή 2/6), «η απλή αναλογική που προωθεί η κυβέρνηση» χαρακτηρίζεται στον κεντρικό τίτλο της «Καθημερινής», «νάρκη» στην αυτοδιοίκηση. Ακόμα μία δημοκρατική αλλαγή νοηματοδοτείται αρνητικά, στη «γραμμή» της ΚΕΔΕ (του γνωστού Πατούλη), από μία εφημερίδα που όλες τις υπόλοιπες ημέρες της εβδομάδας (το ξέρω χωρίς καν να δω τα πρωτοσέλιδα!) διεκδικεί δάφνες «φιλοευρωπαϊσμού» και... νηφαλιότητας.
Κι όμως, «διαβάζοντας» τη συγκυρία και τον «κίνδυνο» υλοποίησης ενός πραγματικού θεσμικού εκσυγχρονισμού (μία ακόμα έννοια που «κατοχύρωσε» το σοσιαλφιλελεύθερο ΠΑΣΟΚ με αποτέλεσμα να απαξιωθεί), ή, έστω, ανακοπής της πορείας προς τα πίσω που είχε δρομολογηθεί τα προηγούμενα χρόνια υπό την ιδεολογική ηγεμονία του νεοφιλελευθερισμού, η «Καθημερινή» και σύσσωμος ο προπαγανδιστικός μηχανισμός δεξιάς και «ακραίου» κέντρου υποπίπτει ανερυθρίαστα στον... πειρασμό της υπερβολής και του λαϊκισμού: «παραλύει η λειτουργία των ΟΤΑ», «μπλοκάρεται η λήψη αποφάσεων» και διάφορα άλλα καταστροφολογικά αντί των αναμενόμενων (;), από μία «φιλελεύθερη» εφημερίδα, παραινέσεων για «συνεννόηση» και «συναίνεση».
Αντίστοιχα, γυρνώντας στο φύλλο της Πέμπτης, η συμμετοχή των φοιτητών στις αποφάσεις σχετικά με τη διοίκηση των ακαδημαϊκών ιδρυμάτων ξορκίζεται ως «σοβαρή οπισθοδρόμηση». Όσο για το πανεπιστημιακό άσυλο, είναι αδύνατον να κρυφτεί η αλλεργία του Φορτσάκη και των ομοίων του εντός του συντηρητικού μπλοκ.
Όταν, λοιπόν, η κουβέντα φτάνει στην πραγματική ανάγκη αναμόρφωσης δομών και θεσμών, το μπλοκ των «μένουμε Ευρώπη» απογυμνώνεται από το μανδύα της νηφαλιότητας και, όπως δείχνουν τα 2 πρόσφατα πρωτοσέλιδα της Καθημερινής, δίνει μάχη χαρακωμάτων, καταφεύγοντας στον κινδυνολογικό λαϊκισμό, με στόχο την υπεράσπιση μικρών και μεγάλων συμφερόντων σε κάθε πτυχή της κοινωνικής ζωής.
Αυτό (πρέπει να) αποτελεί ένα σήμα στην κυβέρνηση, να επιταχύνει αυτές τις αλλαγές: όσα περισσότερα είναι αυτού του είδους τα πρωτοσέλιδα, τόσο πιο δύσκολη και με μεγαλύτερο πολιτικό κόστος θα είναι η αντι-μεταρρύθμιση, αν και όταν αναλάβουν τη διακυβέρνηση οι δυνάμεις του «αντιλαϊκισμού».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου