ΤΑ ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΛΟΥΚΑ ΠΑΠΑΔΗΜΟΥ ΣΕ ΒΑΡΟΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ-Γιάννης Σιάτρας

Αν αντιπάθησα τον Λουκά Παπαδήμο, δεν είναι επειδή ήταν ο πρωθυπουργός του PSI. 

 Κι αν δεν ήταν ο Παπαδήμος που πραξικοπηματικά αντικατέστησε τον Γιώργο Παπανδρέου μετά από την -ξεφτιλιστική για την Ελλάδα- Σύνοδο των Καννών μόλις αυτός μίλησε για δημοψήφισμα, κάποιος άλλος “Κουίσλιγκ” θα βρισκόταν για να κάνει το θεάρεστο έργο των Γερμανών και να βλάψει την πατρίδα του. 

Αντιπάθησα τον Λουκά Παπαδήμο επειδή ανέλαβε την Πρωθυπουργία για να υλοποιήσει ό,τι πριν από λίγες μέρες σε άρθρο του στους Financial Times (με ταυτόχρονη δημοσίευση στο ΒΗΜΑ) καταδίκαζε. 

Με την πράξη του αυτή έδειξε ότι δεν έχει ηθικούς φραγμούς (τσίπα) και ότι ήταν ικανός να κάνει τα πάντα, για να κάτσει στην -γλυκιά- καρέκλα του Πρωθυπουργού. 

Αντιγράφω από τη σελίδα 202 του βιβλίου μου “Οι ζημιές μας, κέρδη τους – Η λεηλασία της Ελλάδας”: 

“Ο Λουκάς Παπαδήμος, που ως Πρωθυπουργός χειρίστηκε την υπόθεση του PSI, σε άρθρο που δημοσίευσε στις εφημερίδες “Το ΒΗΜΑ” ( Λουκάς Παπαδήμος, “Οι παγίδες που κρύβει το µεγάλο κούρεµα”, Το ΒΗΜΑ, 23/10/2011) και “Financial Times” (23 Οκτωβρίου 2011), λίγες μόλις μέρες πριν αναλάβει την Πρωθυπουργία, επεσήμανε τα δεινά που θα επέφερε στην οικονομία, τις τράπεζες και τα ασφαλιστικά ταμεία ένα “κούρεμα” των ομολόγων: 

“Σχεδόν το 30% ήταν σε ελληνικά χέρια, κυρίως στα χέρια τραπεζών, συνταξιοδοτικών ταµείων και ασφαλιστικών εταιρειών. Μια σηµαντική µείωση της ονοµαστικής αξίας του ελληνικού χρέους που κρατούν στα χέρια τους αυτά τα ιδρύµατα θα πρέπει να αντισταθµιστεί σε µεγάλο βαθµό από την οικονοµική στήριξη της κυβέρνησης. 

Επίσης, οι απώλειες για τα ελληνικά νοικοκυριά και για όσους, εκτός των οικονοµικών ιδρυµάτων, κατέχουν δηµόσιο χρέος θα πλήξουν την οικονομική δραστηριότητα και τα φορολογικά έσοδα”.

 Τέλος, επισημαίνοντας τα αρνητικά στοιχεία που θα είχε για το σύνολο της χώρας η “αναδιάρθρωση”, υποστήριξε ότι: 

“Οι αρνητικές συνέπειες για την Ελλάδα µιας “σκληρής”, µη εθελοντικής αναδιάρθρωσης του χρέους και µιας χρεοκοπίας (sovereign default) δεν περιορίζονται στο κόστος της επανακεφαλαιοποίησης των εγχώριων τραπεζών και της στήριξης των ασφαλιστικών ταµείων.

 Οι επιπτώσεις για την εµπιστοσύνη, για τη ρευστότητα του ελληνικού τραπεζικού συστήµατος και την πραγµατική οικονοµία θα είναι πιθανόν σηµαντικές, παρ’ ότι είναι δύσκολο να προβλεφθούν και να ποσοτικοποιηθούν”.

Και όμως, το άτομο αυτό, ανέλαβε ευχαρίστως το ρόλο του Πρωθυπουργού και υποστήριξε με ζέση, ακόμη πιο “σκληρά” σενάρια για το “κούρεμα” των ελληνικών ομολόγων, που τελικά προκάλεσε ανυπολόγιστες αρνητικές συνέπειες στη χώρα και στην κοινωνία. 

Μάλιστα, δε δίστασε να παρουσιάσει τα αποτελέσματα της αναδιάρθρωσης σαν μια κυβερνητική επιτυχία!” Συνεχίζω (όχι από το βιβλίο): Παράλληλα, ο Λουκάς Παπαδήμος (επηρεαζόμενος βέβαια από τον Ευάγγελο Βενιζέλο), ευθύνεται για τρία ακόμη εγκλήματα: 

 α) Την αλλαγή της υπαγωγής του χρέους από ελληνικό σε αγγλικό δίκαιο (Φεβρουάριος του 2012). Μέχρι τότε, η Βουλή των Ελλήνων είχε δικαίωμα να ψηφίσει τη μη πληρωμή των ομολόγων, ή την αλλαγή της ημερομηνίας λήξης τους. Μετά την υπαγωγή τους σε αγγλικό δίκαιο, κάτι τέτοιο δε μπορεί να γίνει, ενώ η μη πληρωμή τους μπορεί να επιφέρει ένα κύμα κατασχέσεων και άλλων αρνητικών μέτρων σε βάρος της χώρας μας.

Η ενέργεια αυτή έδεσε χειροπόδαρα την Ελλάδα για πάντα, αφού η χώρα πλέον δε μπορεί ούτε καν να χρεοκοπήσει, ένα δικαίωμα που πάντα είχαν και έχουν όλες οι χώρες του κόσμου.

Τις συνέπειες αυτής της πράξης πληρώνουμε σήμερα και θα πληρώνουμε για πολλές δεκαετίες ακόμη. 

 β) Το κούρεμα των αποθεματικών των ασφαλιστικών ταμείων που τηρούνταν στην Τράπεζα της Ελλάδας (Μάρτιος 2012, με την προτροπή του Βενιζέλου και τη σύμπραξη του Προβόπουλου). Με την ενέργεια αυτή διέλυσε το ασφαλιστικό σύστημα της Ελλάδας, αφού μέσα σε μία νύχτα έκαναν φτερά 17 δισ ευρώ. Η έλλειψη των χρημάτων αυτών οδήγησε σε σφαγή των συντάξεων στα χρόνια που ακολούθησαν. 

γ) Την εξαίρεση από το PSI του 2012 (το κούρεμα των ομολόγων) των 75 δισ. ευρώ που είχε αγοράσει από τις γαλλογερμανικές τράπεζες η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, σε τιμές γύρω στο 65% της αξίας τους. Τα ομόλογα αυτά σήμερα τα εξοφλούμε στο 100% της αξίας τους, αλλά εξακολουθούμε να πληρώνουμε τους τόκους με το επιτόκιο που φέρουν (μεταξύ του 6,2% και του 6,5%). 

Μιλάμε για απώλειες δεκάδων δισεκατομμυρίων. 

Παράλληλα, τα ομόλογα αυτά χρησιμοποιήθηκαν και χρησιμοποιούνται από τους δανειστές ως μέσο εκβιασμού για την εμπλοκή τους στα πολιτικά πράγματα της χώρας. Με ένα τέτοιο ομόλογο ύψους 6 περίπου δισ. Εκβίασαν τον Τσίπρα τον Ιούλιο του 2015 για να υποκύψει και να υπογράψει το 3ο μνημόνιο. Με ένα ακόμη ομόλογο (νομίζω γύρω στα 6 δισ. και πάλι) το οποίο λήγει στις 20 Ιουλίου μας εκβιάζουν όλο αυτό το διάστημα και μας ξεφτιλίζουν και τελικά επέβαλαν το 4ο μνημόνιο και ποιός ξέρει τί άλλο. 

Και η ελληνική Πολιτεία; Αντί να τον κλείσει φυλακή (μαζί με όλους όσοι έφεραν τη χώρα σ' αυτό το χάλι) του έδωσε -και μάλιστα επί ...αριστερής κυβέρνησης- τη θέση του Προέδρου της Ακαδημίας Αθηνών. Πείτε μου τί έχει αλλάξει στη χώρα μας, δύο αιώνες τώρα; 

Τί έχει αλλάξει στην εκμετάλλευση αυτής της χώρας και αυτού του λαού από τους εκάστοτε δανειστές; Τί έχει μειωθεί από τις ωμές επεμβάσεις των ξένων στα εσωτερικά μας; 

Και πολύ φοβούμαι πώς, έτσι χειροπόδαραν που μας έχουν δεμένους, δε ξέρω αν ποτέ θα καταφέρουμε να αλλάξουμε κάτι.