Πρώτο στιγμιότυπο
Χρόνος: Παρασκευή 4 Μαΐου, 8 το απόγευμα
Τόπος: Πλατεία, στο περίπτερο του ΣΥΡΙΖΑ
Το ζευγάρι των πενηντάρηδων πλησιάζει το περίπτερο.
Ζητά ψηφοδέλτια.
Μιλάει ο άντρας.
Ρωτά:
«Τι σταυρώνουμε;».
«Ό,τι θέλετε. Πάρτε το φυλλάδιο με τα βιογραφικά των υποψηφίων» η απάντηση.
Θέλει να μιλήσει.
Είναι φανερό:
«Ψήφιζα πάντα ΚΚΕ. Τώρα μόνον εσείς μας δώσατε ώμο να ακουμπήσουμε.
Είναι ντροπή τους!».
Κουβεντιάζουμε λίγο ακόμα. Η γυναίκα δεν μιλά. Παρακολουθεί προσεκτικά.
Ώσπου αποφασίζει πως αξίζει τον κόπο να ξεκαθαρίσει τη θέση της.
Μιλά αργά, προσεκτικά:
«Είμαι 55 χρόνων. Δουλεύω σε βιοτεχνία από μικρό κορίτσι. Στη βιοτεχνία είμαστε 12 γυναίκες. Έχουμε όλες παιδιά. Εκτός από εμένα όλες πάντα ψήφιζαν ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ.
Χθες μαζευτήκαμε και μιλήσαμε.
Συμφωνήσαμε.
Θα ψηφίσουμε Τσίπρα.
Γιατί είναι νέο παιδί και θα μας καταλάβει. Αυτός δεν θα μας πουλήσει!».
Δεύτερο στιγμιότυπο
Χρόνος: Παρασκευή 4 Μαΐου, 9 το βράδυ.
Τόπος: Η ίδια πλατεία με το περίπτερο του ΣΥΡΙΖΑ
Είναι βιαστικός. «Έχω αφήσει το αυτοκίνητο σε διπλοπαρκάρισμα. Θέλω 8 ψηφοδέλτια της Β’».
Παίρνει τους φακέλους, γυρνάει να φύγει, κοντοστέκεται, επιστρέφει:
«Είμαστε 8 άτομα στην οικογένεια. Θα ψηφίσουμε οι 4 ΣΥΡΙΖΑ και οι 4 Καμμένο. Εγώ δεν θα ντρέπομαι όταν θα κοιτάω τα παιδιά μου στα μάτια».
Τρίτο στιγμιότυπο
Χρόνος: Σάββατο 5 Μαΐου, 6 το απόγευμα.
Τόπος: Πεζόδρομος με καφετέριες στην πλατεία του Δημαρχείου.
Το Θόδωρα τον ξέρω από μικρό παιδί.
Λίγο μετά την εφηβεία κάπου ξεστράτισε με ουσίες και οινοπνεύματα.
Ξαναγύρισε, αλλά ήταν αργά. Τώρα στα 53 του δουλεύει delivery σε πιτσαρία.
Έλεγε πάντα πως είναι τροτσκιστής.
Τον συναντάω κατηφορίζοντας. Πίνει ένα φραπέ σε πλαστικό καθισμένος στο παγκάκι.
Έχει ακόμα μια ώρα πριν πιάσει δουλειά.
«Τι θα ψηφίσεις;», τον ρωτάω.
«Θα ρίξω ΕΕΚ».
«Έχεις καταλάβει πως πάει να γίνει μεγάλο κόλπο;» συνεχίζω.
Μου γνέφει με τα μάτια. Το ‘χει καταλάβει.
«Κι εσύ θα ακυρώσεις την ψήφο σου; Δεν θα μπεις στο κόλπο;» επιμένω.
Πίνει μια γουλιά καφέ.
Δέκα δευτερόλεπτα σιωπής.
Δέκα στιγμές να χωρέσουν 40 χρόνια.
«Έχεις δίκιο. Δεν το σκέφτηκα έτσι».
ΥΓ.: Τη Δευτέρα 7 Μαΐου με αγκάλιασε και με φίλησε. «Ευχαριστώ» μου είπε.
Μου φάνηκε πως είδα στο βλέμμα του κάτι από τον 18χρονο Θόδωρα.
Τέταρτο στιγμιότυπο
Χρόνος: Σάββατο 16 Ιουνίου, 11 το πρωί.
Τόπος: Η γνωστή πλατεία με το περίπτερο του ΣΥΡΙΖΑ.
Η καλοβαλμένη κυρία κρατάει τις σακούλες με τα ψώνια από το supermarket.
Περνά σε απόσταση από το περίπτερο του ΣΥΡΙΖΑ. Κοντοστέκεται. Γυρνά το κεφάλι. Μας κοιτά.
«Μπορώ να σας πω;» μας λέει. Πλησιάζω.
«Μήπως ξέρετε κάτι παραπάνω εσείς; Άκουσα πως θα πάρετε 37% και θα βγείτε αυτοδύναμοι».
Τα μάτια της σταχτίζουν.
Χαμογελάω. Είναι δυο μέρες τώρα που μου τριβελίζει το μυαλό η ιδέα.
«Τι να σας πω; Πώς να ξέρουμε; Κι εμείς τα ακούμε».
«Ξέρετε γιατί σας ρωτάω;» συνεχίζει. Η φωνή της ξαφνικά βραχνιάζει.
«Όλη μου τη ζωή ψηφίζω Ν.Δ. Το ίδιο έκανα και στις προηγούμενες, στις 6 Μάη.
Τώρα θα ψηφίσω εσάς. Είστε η μόνη ελπίδα. Τώρα κατάλαβα τι ετοιμάζουν στα παιδιά μου αυτοί. Θέλω να βγείτε αυτοδύναμοι και να τους θάψετε!».
Έχω μείνει άναυδος. Δεν μπορώ να αρθρώσω λέξη.
«Συνεχίστε, μη φοβάστε» μου λέει, σηκώνει τις σακούλες με τα ψώνια
και συνεχίζει τον δρόμο της.
Πέμπτο στιγμιότυπο
Χρόνος: Κυριακή 17 Ιουνίου, 6 το απόγευμα.
Τόπος: Δημοτικό σχολείο με 9 εκλογικά τμήματα.
Το ζευγάρι των 35άρηδων φτάνει βιαστικά πάνω στη μηχανή. Έρχονται από θάλασσα, είναι φανερό. Η κοπέλα ψάχνει το τμήμα, που ψηφίζει. Τους βοηθάω.
«Γρήγορα, πρέπει να προλάβω να ψηφίσω κι εγώ!» της λέει ο νεαρός.
Το κορίτσι μπαίνει στο σχολείο τρέχοντας. Το παλικάρι κάθεται στη σέλα της μηχανής και μου απευθύνει τον λόγο κοιτώντας το καρτελάκι του ΣΥΡΙΖΑ στο πουκάμισό μου:
«Να δούμε τι θα κάνει και αυτός. Αν θα είναι σαν τους άλλους και θα μας κοροϊδέψει.»
Μου μυρίζει Τζήμερος και μπαίνω στην κουβέντα.
«Αυτός δεν έχει περιθώριο να σε κοροϊδέψει» του λέω.
«Γιατί το λέτε;».
Χρειάζεται παραπάνω εξηγήσεις. Τον καταλαβαίνω.
«Οι άλλοι μπορούσαν να σε κοροϊδεύουν γιατί, ακόμα και αν σε έχαναν, είχαν στο πλευρό τους πολλούς. Επιχειρηματίες, κανάλια, το κράτος, προστάτες από έξω.
Αυτός έχει μόνο εσένα κι εμένα. Αν μας χάσει, θα μείνει μόνος του.
Πώς το βλέπεις; Θα το ρισκάρει;».
Η κοπέλα έχει ψηφίσει κι έχει επιστρέψει. Ακούει μόνο την τελευταία φράση:
«Αυτός έχει μόνο εσένα κι εμένα. Αν μας χάσει θα μείνει μόνος του. Πώς το βλέπεις; Θα το ρισκάρει;»
Στο βλέμμα της υπάρχει κάτι το απροσδιόριστο. Μάλλον έχει ψηφίσει λάθος και το καταλαβαίνει τώρα, λέω μέσα μου.
Ανεβαίνει στην μηχανή, με χαιρετούν και φεύγουν.
Τουλάχιστον ο νεαρός δεν έχει ψηφίσει ακόμα, σκέφτομαι.
Έκτο στιγμιότυπο
Χρόνος: Κυριακή 17 Ιουνίου, 7 παρά 10 το απόγευμα.
Τόπος: Δημοτικό σχολείο με 9 εκλογικά τμήματα.
Είμαστε από το πρωί στο πόδι.
«Δεν έχει νόημα να καθόμαστε μέσα στα τμήματα. Δυο άτομα έξω από το σχολείο, ένας στον όροφο. Σοβαροί και ήρεμοι. Τα καρτελάκια του ΣΥΡΙΖΑ να φαίνονται στο στήθος μας.
Δεν καλαμπουρίζουμε με τους Πασόκους και τους Νεοδημοκράτες.
Του κόσμου του γυρνάν, τα άντερα.
Υποσυνείδητα μας ταυτίζει!».
Το είπαμε, το κάναμε, ήρθε η ώρα να μπει ο καθένας στο τμήμα του για το άνοιγμα της κάλπης.
Οι χτύποι της καρδιάς μας σμίγουν. Στιγμιαία αμηχανία.
Κάποιος σφίγγει το χέρι του διπλανού του, τον αγκαλιάζει.
«Πάμε!».
Το κάνουν όλοι.
«Πάμε!».
Από απέναντι μας παρατηρούν ο δήμαρχος και ένας αντιδήμαρχος, Νεοδημοκράτες και οι δυο. Κουρασμένοι κι αυτοί σαν εμάς.
Έχουν... πετρώσει!
ΥΓ.: Τη Δευτέρα 18 Ιουνίου ο αντιδήμαρχος (φίλος από τα παιδικά μου χρόνια) μου εξομολογήθηκε: «Εμείς δεν έχουμε ανθρώπους σαν κι εσάς. Σας κοιτούσα, σας ζήλεψα και... σας φοβήθηκα!».
Βαγγέλης Δακόπουλος
«Εμείς δεν έχουμε ανθρώπους σαν κι εσάς. Σας κοιτούσα, σας ζήλεψα και... σας φοβήθηκα!».
ΑπάντησηΔιαγραφήΠέρασαν μέρες από τις 17 του Ιούνη.
Γιατί βάλθηκες νυχτιάτικα να με κάνεις να δακρύσω?
Ναι καλή μου φίλη. Με όλες τις αδυναμίες και τα λάθη μας το μέλλον είναι δικό μας.
Αντώνης (vantonios)
@Κirki Kadmou : Δεν κατάλαβα"" καλά ""πώς αισθάνεται ο κόσμος (καμμιά σχέση με τον Τατσόπουλο δεν εχω ούτε πρόκειται ).Αλλά εσείς κα Κίρκη που εχετε την τιμή να είστε φίλη του μου το εξηγείτε παρακαλώ. Ευχαριστώ εκ των προτέρων
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν καλαμπουρίζουμε με τους Πασόκους και τους Νεοδημοκράτες.
ΔιαγραφήΤου κόσμου του γυρνάν, τα άντερα.
Υποσυνείδητα μας ταυτίζει!
.....και πάλι δεν σας ""πιάνω""" Και μένα μου γυρνάν τα αντερα οι ανωτέρω και ο Τατσόπουλος επίσης .Γιατί τόση επιθετικότητα;;;;;;;
ΔιαγραφήΧρίστινα Ζιώγα.