Από Αγγελική Σπανού
Ήταν πολλά τα αναπάντεχα: Τα έσοδα του Δημοσίου (246 εκατ. ευρώ) ήταν λιγότερα από όσα είχε υποσχεθεί προεκλογικά ο ΣΥΡΙΖΑ, περισσότερα από τα αναμενόμενα και πάντως αρκετά για να εκτεθεί το προηγούμενο σύστημα εξουσίας για την ανομία και την αυθαιρεσία 27 χρόνων στο τηλεοπτικό τοπίο.
Η νίκη του ΣΚΑΪ (που κέρδισε την πρώτη άδεια με το χαμηλότερο τίμημα όλων, 43,6 εκατ. ευρώ) εγγυάται όχι απλώς την πολυφωνία αλλά τη σκληρότερη δυνατή αντιπολίτευση, αφού τις τελευταίες μέρες μέχρι και με τη Μακρόνησο παρομοίασε το κτίριο της Γενικής Γραμματείας Ενημέρωσης, κάτι που δυσκολεύει την επιχειρηματολογία της αξιωματικής αντιπολίτευσης για κυβερνητική προσπάθεια ελέγχου της ενημέρωσης.
Η ισορροπία μεταξύ δύο νέων (Μαρινάκης, Καλογρίτσας) και δύο παλιών (Αλαφούζος, Κυριακού) καναλαρχών προσφέρει στην κυβέρνηση τη δυνατότητα να προβάλει ότι δεν πρόκειται για ένα νέο σύστημα διαπλοκής, αφού δεν κέρδισαν όσοι είχαν υποστηρίξει την κυβέρνηση (για παράδειγμα, ο Alpha), ενώ η απουσία από το νέο τηλεοπτικό τοπίο του Ομίλου Βαρδινογιάννη (που συμμετείχε στη δημοπρασία μέσω δύο εταιρειών) δεν είχε προβλεφθεί από τους περισσότερους και σηματοδοτεί αλλαγή εποχής.
Ο πρωθυπουργός μαζεύει ήδη τα πολιτικά κέρδη της δημοπρασίας ανακοινώνοντας ότι τα έσοδα θα διατεθούν για την ενίσχυση των ευπαθών ομάδων, στις οποίες –προφανώς– δεν συμπεριλαμβάνει τους εργαζόμενους στα τέσσερα κανάλια (Alpha, Star, που ηττήθηκαν στον διαγωνισμό, Mega και E, που δεν πήραν καν μέρος στη διεκδίκηση).
Η κυβέρνηση εμφανίζεται πολύ ικανοποιημένη για τα χρήματα που συγκεντρώθηκαν και για τη διαδικασία που κράτησε περίπου 65 ώρες και είχε χαρακτηριστικά συμβολικής ταπείνωσης των «ολιγαρχών» και των εκπροσώπων τους. Η αντιπολίτευση εστιάζει στα προβλήματα της διαδικασίας (απουσία ΕΣΡ, το χρήμα ως μοναδικό κριτήριο για την απόκτηση καναλιού) και δείχνει επί της ουσίας αμήχανη. Η νέα πραγματικότητα στην τηλεόραση μόλις ξεκίνησε και στις στρατιές των ανέργων θα προστεθούν εκατοντάδες δημοσιογράφοι, τεχνικοί και διοικητικοί υπάλληλοι, για τους οποίους δεν θα κλάψουν κυβερνητικοί βουλευτές και δεν θα γίνουν συναυλίες αλληλεγγύης.
Ανελέητο reality show
Προηγήθηκαν πολλά και κυρίως όργιο φημών και συνωμοσιολογίας. Ένα drone και η Ελ. Λουκά προσπάθησαν να προσεγγίσουν τους έγκλειστους για τρία 24ωρα υποψήφιους καναλάρχες στο κτίριο της Γενικής Γραμματείας Ενημέρωσης. Δεν φάνηκε παράταιρο μέσα σε ένα κάδρο με μεγαλοσχήμονες να κοιμούνται σε ράντζα, να μην έχουν δυνατότητα επικοινωνίας με τον έξω κόσμο και να απομονώνονται στις χημικές τουαλέτες.
Έτυχε (;) η δημοπρασία των τηλεοπτικών αδειών να συμπέσει με τα ραβασάκια του ΕΝΦΙΑ και τους λογαριασμούς της σχολικής χρονιάς, οπότε στο Μέγαρο Μαξίμου είχαν κάθε λόγο να χαίρονται που η «πάταξη της διαπλοκής» την οποία υπόσχονται σκέπασε την αρχή του οικονομικού και κοινωνικού φθινοπώρου.
Οι απέναντι σε ζάλη
Και βέβαια, στο Μέγαρο Μαξίμου το απόλαυσαν που η αξιωματική αντιπολίτευση μπερδεύτηκε και άλλαζε θέσεις μέσα σε μια προφανή σύγχυση: Άλλος καταργούσε τον νόμο Παππά και επομένως αφαιρούσε τις άδειες από τους νέους καναλάρχες με το που θα αναλάμβανε η ΝΔ την ευθύνη της διακυβέρνησης, άλλος θα τις διατηρούσε και απλώς θα έδινε και άλλες με νέα διαδικασία, κανένας δεν αναφέρθηκε σε κανένα όνομα υποψηφίου, όλοι απέφυγαν ακόμη και να φωτογραφίσουν εκείνους που θεωρούσαν ότι δεν θα έπρεπε να έχουν δικαίωμα διεκδίκησης τηλεοπτικής συχνότητας, ενώ δεν θυμήθηκαν να αναφερθούν στις δικές τους ευθύνες για το καθεστώς ανομίας που επικρατούσε για 27 χρόνια στο τηλεοπτικό τοπίο.
Υπήρξε, όμως, ένας που είπε τα πράγματα με το όνομά τους και ήταν ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Κώστας Χρυσόγονος: «Δεν είναι ούτε αριστερό ούτε προοδευτικό να εξαρτάται η καθοριστική συμμετοχή προσώπων στο τηλεοπτικό τοπίο μόνο από οικονομικά κριτήρια και να αγνοούνται οι ποινικές εκκρεμότητες ή και οι ποινικές καταδίκες». Κανείς από το Μέγαρο Μαξίμου δεν έκρινε σκόπιμο να του απαντήσει, ούτε στην αντιπολίτευση έδειξαν αμηχανία που ένας από τον ΣΥΡΙΖΑ έκανε τη διαφορά με τη δημόσια παρέμβασή του. Δεν είναι αυτή η μόνη παραδοξότητα στην υπόθεση της δημοπρασίας που πρόσφερε θέαμα και μυστήριο, ίσως και να ξεδίψασε το κοινό που επιζητεί την τιμωρία των πάνω.
Θα πέσει μαύρο;
Το πρώτο που δεν ξέρουμε είναι τι θα γίνει με τα κανάλια που δεν πήραν άδεια. Η κυβερνητική εκπρόσωπος Όλγα Γεροβασίλη έθεσε προθεσμία 90 ημερών για να προσαρμοστούν στη νέα πραγματικότητα, διευκρινίζοντας ότι η Digea δεν θα επιτρέψει την εκπομπή σήματος μετά. Δεν ξέρουμε επίσης αν θα προκύψουν στην πορεία συγχωνεύσεις παλιών και νέων, πού θα βγάλει ο έλεγχος πόθεν έσχες των πλειοδοτών, τι θα γίνει με τους εργαζόμενους στην περίπτωση λουκέτου και αν/πώς μπορεί να προκύψει αντάρτικο από ανυπάκουους καναλάρχες.
Το βέβαιο είναι ότι θα γίνουν νομικές μάχες, σκληρές πολιτικές αντιπαραθέσεις και πιθανά επιχειρηματικά deals. Δεν θα είναι εύκολο για την κυβέρνηση να αναλάβει το πολιτικό κόστος του «μαύρου», ούτε αδύνατο για τους ηττημένους της δημοπρασίας να βρουν κάποια διέξοδο ώστε να συνεχίσουν να εκπέμπουν παράνομα.
Το πλάνο προβλέπει ότι καμία άδεια δεν θα κατακυρωθεί τελεσίδικα εάν δεν περάσουν 15 ημέρες, ενώ η κυβέρνηση προσδοκά ότι θα έχει εκδοθεί και η απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας επί της κύριας προσφυγής καναλιών κατά του διαγωνισμού. Σύμφωνα με τον νόμο Παππά, οι τέσσερις που εξασφάλισαν τις άδειες θα πρέπει να καταβάλουν το 1/3 του συνολικού τιμήματος μέσα σε δύο εβδομάδες, το επόμενο 1/3 θα πρέπει να καταβληθεί εντός εξαμήνου και το τελευταίο 1/3 εντός δωδεκαμήνου.
Το ζήτημα των αδειών για θεματικά και περιφερειακά κανάλια παραμένει σε πλήρη εκκρεμότητα προς ενίσχυση της γενικευμένης νευρικότητας. Μπορεί να γίνουν νέοι διαγωνισμοί σύντομα ή αργότερα, να προσβληθούν από τους υπερθεματιστές της δημοπρασίας ως αθέμιτος ανταγωνισμός, να μπει στο παιχνίδι το ΕΣΡ ή να μείνει εκτός, κάτι ακούστηκε για μια πέμπτη άδεια εθνικής εμβέλειας αλλά μπορεί και να μη δημοπρατηθεί.
Κατά τα άλλα…
Ενώ το απόλυτο πολιτικομιντιακό reality show βρισκόταν σε πλήρη εξέλιξη, συνέβαιναν πράγματα και θαύματα: Οι εταίροι/θεσμικοί πιστωτές εξανάγκαζαν την κυβέρνηση να κάνει δήλωση πίστης στην ΕΛΣΤΑΤ και στη Eurostat, η εισαγγελέας του Αρείου Πάγου διέταζε έρευνα για το έλλειμμα του 2009, περνούσαν στη Βουλή αλλαγές στην παιδεία (ιδιωτικά σχολεία, πανεπιστήμια) χωρίς πολλά- πολλά, ανακοινωνόταν ότι ο πρωθυπουργός ανοίγει γραφείο στη Θεσσαλονίκη, το ΔΝΤ μας ενημέρωνε πως δεν θα μπει στο ελληνικό πρόγραμμα χωρίς κούρεμα του χρέους και χωρίς σοβαρές μεταρρυθμίσεις, άρχιζε η πίεση για τα προαπαιτούμενα της δόσης των 2,8 δισ. που εκκρεμεί, κάτι ακουγόταν για πλειστηριασμούς και κατασχέσεις, στην εξεταστική επιτροπή της Βουλής πηγαινοέρχονταν μιντιάρχες για να δώσουν εξηγήσεις για δάνεια και θαλασσοδάνεια, η ολυμπιονίκης Άννα Κορακάκη διαπίστωνε ότι ήταν φρούδες οι ελπίδες πως θα αποκτούσε αξιοπρεπή χώρο προπόνησης.
Με λίγα λόγια: Ο διεθνής παράγοντας στηρίζει την κυβέρνηση Τσίπρα, η οποία βρίσκεται αντιμέτωπη με τις αντιφάσεις της και τη βουβή κοινωνική δυσθυμία. Η οικονομία δεν βγαίνει από την ύφεση, η καθημερινότητα γίνεται όλο και πιο δύσκολη, όμως ούτε οι εταίροι σκέφτονται να μας τραβήξουν την πρίζα πριν από τις γερμανικές εκλογές του επόμενου Σεπτεμβρίου, ούτε η αξιωματική αντιπολίτευση αναπτύσσει τέτοια δυναμική που θα μπορούσε να φέρει σε αδιέξοδο το Μέγαρο Μαξίμου.
Ανασχηματισμός θα γίνει μετά το συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ τον Οκτώβριο, ο πρωθυπουργός θα ασκηθεί στη διπλωματία κορυφής (σύνοδος των ηγετών του Νότου στην Αθήνα στις 9 Σεπτεμβρίου, ταξίδι στις ΗΠΑ μετά τις 20, στο μεταξύ συμβούλιο κορυφής της Ε.Ε. στην Μπρατισλάβα) και τον Δεκέμβριο, ανάλογα με την επιλογή του ΔΝΤ (αν θα μπει ή όχι στο πρόγραμμα) και την αντίδραση του Βερολίνου (αν θα το ξεπληρώσουν για να φύγει ή αν θα δώσουν οδικό χάρτη για την απομείωση του χρέους), θα πάρει τις αποφάσεις του για τις κινήσεις στην πολιτική σκακιέρα.
Στο μεταξύ, θα παρακολουθούμε τα δελτία ειδήσεων της νέας εποχής…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου