Η υπόθεση Γεωργίου επανήλθε στη δημοσιότητα με αφορμή την αναίρεση του απαλλακτικού βουλεύματος για τον πρώην επικεφαλής της ΕΛΣΤΑΤ που αφορά την υπόθεση της τεχνητής διόγκωσης του ελλείμματος του 2009, η οποία οδήγησε τη χώρα στα μνημόνια, και την παραπομπή του σε δίκη με κατηγορίες σε βαθμό κακουργήματος.
Η συγκεκριμένη υπόθεση έχει πολλές πτυχές και αφορά κομβικής σημασίας πολιτικά πρόσωπα και η διερεύνηση της αναμένεται να οδηγήσει σε νέες πολιτικές εξελίξεις.
Τον πρώτο που αφορά είναι ο Γιώργος Παπανδρέου, ο οποίος έχει κάθε λόγο να επιθυμεί να μπει στο αρχείο γιατί πέρα από την ευθύνη της διαχείρισης της κρίσης που είναι καταγεγραμμένη και χρεωμένη σε αυτόν, θα κατηγορηθεί και ως πολιτικός και ηθικός αυτουργός της δημιουργίας της, εάν και εφόσον καταδικαστεί για κακούργημα ο Γεωργίου.
Βέβαια μαζί του, ο Παπακωνσταντίνου αλλά και ο Βενιζέλος, ο τελευταίος για συγκάλυψη.
Ο Αντώνης Σαμαράς είναι ξεχωριστή περίπτωση, καθώς ως πρωθυπουργός ξέχασε την εξεταστική για το πως μπήκαμε στα μνημόνια και κατά πόσο ήταν τεχνητή η διόγκωση των ελλειμμάτων παρά τα «Ζάππεια», αποδέχθηκε και υπηρέτησε πλήρως το καθεστώς των μνημονίων με στενότερο κυβερνητικό εταίρο τον Ευάγγελο Βενιζέλο και συνεκτικό αρμό εξουσίας την «αθώωση» των επιλογών του Παπανδρέου.
Για την υστεροφημία του η εξέλιξη της υπόθεσης θα είναι καθοριστική αν και στη συνείδηση του κόσμου έχει καταγράφει η στάση του.
Το ίδιο ισχύει και για τον Κώστα Καραμανλή αλλά η δικαίωση του θα έχει και νομική βούλα που μπορεί να σηματοδοτήσει ακόμα και επιστροφή του σε πρωταγωνιστικό πολιτικό ρόλο.
Οι πολιτικοί του αντίπαλοι του χρεώνουν την είσοδο στο μνημόνιο και τη διόγκωση του ελλείμματος, κατηγορία που θα καταρρεύσει και νομικά στην περίπτωση που καταδικαστεί ο Γεωργίου.
Ένας κεντρικός παίκτης του συστήματος των δανειστών που είναι εμπλεκόμενος, είναι ο Γιάννης Στουρνάρας που όσο και αν φαίνεται παράξενο έχει διαχρονική σχέση με αυτήν την υπόθεση από την εποχή Σημίτη και την είσοδο στην ΟΝΕ μέχρι την ανάληψη υπουργικού θώκου επί Σαμαρά-Βενιζέλου.
Είναι ο τοποτηρητής της εφαρμογής του "λάθους" και ίσως γι' αυτό επανέρχονται σενάρια εμπλοκής του με την κεντρική πολιτική σκηνή.
Ο ρόλος του Μητσοτάκη
Εδώ έρχεται ο ρόλος της σημερινής ηγεσίας της ΝΔ.
Θα πρέπει ωστόσο να ξεχωρίσουμε τη ΝΔ από την ηγεσία της καθώς είναι διαφορετική η προσέγγιση και η πολιτική επιδίωξη του Κυριάκου Μητσοτάκη που δεν συνδέεται με την δικαίωση της ΝΔ και της διακυβέρνησης Καραμανλή για τις κεντρικές επιλογές που οδήγησαν στη χρεοκοπία και στο Δ.Ν.Τ τη χώρα.
Ο Μητσοτάκης δεν θα επιθυμούσε την απόλυτη δικαίωση του Κώστα Καραμανλή και ο λόγος δεν είναι μόνο η ισχυροποίηση του και το ενδεχόμενο επιστροφής του αλλά το βαρύ στίγμα στην κυβέρνηση Σαμαρά που πρωτοκλασάτος υπουργός της υπήρξε, για το γεγονός ότι δεν υλοποίησε την προεκλογική δέσμευση της ΝΔ για διερεύνηση του σκανδάλου-όπως τα στελέχη της έλεγαν- της ΕΛΣΤΑΤ. Οι παροικούντες της... ΝΔ αυτή την ερμηνεία δίνουν στην αφωνία της αξιωματικής αντιπολίτευσης για την δικαστική εξέλιξη ενός θέματος που μόνο κέρδη θα μπορούσε να αποκομίσει.
Άλλωστε δεν είναι μυστικό ότι η σημερινή ηγεσία θα επιθυμούσε αποκαραμανλοποιήση του κόμματος, με τις σχετικές εισηγήσεις για διαγραφές να είναι στο συρτάρι της.
Τι αποκαλύπτει το βούλευμα
Να πάρουμε τα πράγματα από την αρχή και το βούλευμα που αναιρέθηκε έχοντας απαλλάξει τον Γεωργίου αλλά καταγράφοντας σκοτεινά σημεία και ευθύνες που, ωστόσο, δεν διερευνήθηκαν σε βάθος.
Ίσως η ιστορία της χώρας να ήταν διαφορετική αν είχε κερδίσει εκείνες τις "περίεργες" εκλογές του 2000 ο Καραμανλής και όχι ο Σημίτης.
Υπήρξε ένα οργιώδες παρασκήνιο από το 2001 μέχρι το 2010 που περιλαμβάνει την Goldman Sachs, τον Καραμανλή, τον Σημίτη, τον Παπανδρέου, τον τότε πρόεδρο της ΕΛΣΤΑΤ Γεωργίου που οδήγησε στα Μνημόνια τη χώρα και στη σημερινή τραγική κατάσταση.
Η μεγάλη παγίδα για την Ελλάδα
Η μεγάλη παγίδα για την Ελλάδα στήθηκε με την περίφημη Goldman Sachs , τον Σημίτη και την τραπεζική παρέα του(Παπαδήμο-Στουρνάρα κλπ) . Για να γίνει το κόλπο αυτό διατέθηκαν «κάπου» στην Ελλάδα 265 εκατομμύρια δολάρια.
Το κόλπο (SWAP) της Goldman Sachs αποκτά ιδιαίτερη σημασία, καθώς αναδεικνύεται στο συγκεκριμένο δικαστικό βούλευμα πέρασε στα ψιλά.
Να θυμηθούμε, όμως, τις τελευταίες πράξεις του ελληνικού δράματος πριν την παράδοση της χώρας στο Δ.Ν.Τ.
Ο Καραμανλής προκήρυξε τις εκλογές του 2009 και τις όρισε στις 4 Οκτωβρίου 2009. Η κουβέντα του ελλείμματος δεν είχε ξεκινήσει αλλά αξιοσημείωτο είναι ότι το έστειλε η ελληνική κυβέρνηση δυο μέρες πριν τις εκλογές και ήταν 6%.
Ήταν πραγματικό;
Πολλοί το αμφισβητούν και το αμφισβήτησε στη συνέχεια με τον πλέον επίσημο τρόπο η ΕΛΣΤΑΤ για να οδηγηθούμε στο Δ.Ν.Τ . Το θέμα, όμως, είναι όχι αν ήταν 6,7,8 ή 9 αλλά αν το μέγεθος του ήταν τέτοιο που θα μας έβαζε στην περιπέτεια των μνημονίων ή διογκώθηκε;
Το "λεφτά υπάρχουν" κέρδισαν τις εκλογές και η πρώτη δουλειά του Παπανδρέου ήταν να διπλασιάσει το έλλειμμα, σε 15 μέρες ανακοίνωσε ότι ήταν 12,6 %.
Δεν έφτανε, όμως, για να μας βάλει σε μνημόνιο και τον Ιανουάριο του 2010 το ΠΑΣΟΚ μοίρασε 1δισ ως επίδομα αλληλεγγύης και πάγωσε τον νόμο για τα αυθαίρετα(έσοδα).
Ένα μήνα μετά δημιούργησε την ΕΛΣΤΑΤ την οποία άφησε ακέφαλη για πέντε μήνες στην κρισιμότερη φάση για την ελληνική οικονομία και την αξιοπιστία της.
Το βούλευμα ανέφερε ότι επειδή η ΕΛΣΤΑΤ ήταν ακέφαλη το έλλειμμα το χειρίστηκε ο γενικός γραμματέας του υπουργείου Οικονομικών και το ανέβασε τον Απρίλιο του 2010 στο 13,5% και αφού είχε δοθεί το 1 δισ.
Ήταν η εποχή των πυκνών συναντήσεων με τον τότε επικεφαλής του Δ.Ν.Τ Στρος Καν που ήθελε να βάλει πόδι στην Ευρώπη με το βλέμμα στις γαλλικές προεδρικές εκλογές. Τελικά οι χειροπέδες δεν μπήκαν μόνο στη χώρα αλλά και στον ίδιο πριν προλάβει να καταθέσει υποψηφιότητα...
Εντελώς τυχαία το καλοκαίρι του 2010 ο Ανδρέας Γεωργίου, υφιστάμενος του Στρος Καν στο ΔΝΤ αναλαμβάνει επικεφαλής της ΕΛΣΤΑΤ.
Το Ελληνικό δράμα φτάνει στην κορύφωση του, ο Γεωργίου καταργεί τα πέντε από τα επτά μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου και μόνος του ανακοίνωσε νέο έλλειμμα δύο φορές.
Την πρώτη το έφτασε στο 15,4% και τη δεύτερη στο 15,8% . Ο στόχος επετεύχθη...το μνημόνιο άρχισε να γράφεται και το ΔΝΤ ήταν το ταξίδι στην Ιθάκη που μας ετοίμαζε ο Γιώργος Παπανδρέου.
Το ψευτοδίλημμα που βάζουν κάποιοι για να υποστηρίξουν τα μνημόνια είναι, "η κρίση έφερε τα μνημόνια ή τα μνημόνια την κρίση;".
Με την εξεταστική για τα θαλασσοδάνεια σε ΜΜΕ και κόμματα αποκαλύπτεται πως δούλευε η ελεύθερη οικονομία κάποιων, με την τριγωνική διαπλοκή που απλωνόταν σε μίζες, Siemens και λίστες.
Το θέμα δεν ήταν, ποσό άσχημη ήταν η κατάσταση της ελληνικής οικονομίας αλλά αν ήταν τόσο άσχημη ώστε να μπούμε πρώτοι σε αυτόν τον δρόμο χωρίς επιστροφή.
Αυτό δεν διερευνήθηκε στην προηγούμενη δικαστική έρευνα και ουσιαστικά αυτό ήταν το επιχείρημα απαλλαγής του Γεωργίου που έγινε επιχείρημα όλων των μεταμνημονιακων δυνάμεων.
Και επειδή κάποιοι αγαπούν περισσότερο τους αριθμούς από τους ανθρώπους, πόσο επιβάρυναν το έλλειμμα συγκεκριμένες αποφάσεις και η αλλαγή τρόπου υπολογισμού του;
Το ένα δισ. ευρώ του επιδόματος αλληλεγγύης.
Το πάγωμα νομιμοποίησης των αυθαιρέτων πόσο μείωσε τα έσοδα;
Το σοβαρότερο είναι ότι το βούλευμα αξιολογεί πολύ σοβαρά το κόλπο με την απόκρυψη ποσού 5,4 δισ. ευρώ από την κυβέρνηση Σημίτη για να ενταχθεί η Ελλάδα στην Ευρωζώνη.
Και μάλιστα υπάρχει μια τρύπα 265 εκατομμυρίων δολαρίων κατά την Goldman Sachs που διανεμήθηκε κάτω από άγνωστες συνθήκες στην Ελλάδα.
Στο βούλευμα αναφέρεται στη σελίδα 98 ότι διογκώθηκε -κατά τις μαρτυρίες- τεχνητά το έλλειμμα με δύο κόλπα:
· Συμπεριελήφθησαν στο έλλειμμα οι συμφωνίες ανταλλαγής εκτός αγοράς (off markets swaps), στις οποίες είχε προβεί το ελληνικό Δημόσιο μεταξύ 2001-2007 και ιδίως του swap της Goldman Sachs του 2001.
· Συμπεριελήφθησαν οι οφειλές των δημόσιων νοσοκομείων.
Οι Αμερικανοί έκαναν έρευνα και όχι φυσικά οι Έλληνες για το κόλπο αυτό και οι αρμόδιοι της Goldman Sachs ούτε λίγο, ούτε πολύ πήραν αποστάσεις λέγοντας ότι έκαναν το κόλπο γιατί μοιράστηκαν με την ελληνική κυβέρνηση αμοιβή ενός δισ. δολαρίων!
«Εμείς κρατήσαμε τα 735 εκατομμύρια. Για το ποιοι και πώς μοιράστηκαν τα 265 εκατομμύρια δολάρια ρωτήστε την ελληνική κυβέρνηση». Το προφανές είναι ότι κάποιοι πήραν μίζες, ποιοι;
Οι ευρωπαίοι δεν ήξεραν; Οι Γερμανοί; Μήπως σφύριζαν αδιάφορα γιατί ήταν η εποχή που δάνειζαν και πούλαγαν στο νότο;
Υπάρχει έκθεση στελεχών του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους που περιγράφει τους τρόπους παραποίησης στοιχείων το 2009 ώστε να μπούμε στο ΔΝΤ;
Το ζητούμενο στην υπόθεση της ΕΛΣΤΑΤ δεν είναι, το πόσο άσχημη ήταν η κατάσταση της ελληνικής οικονομίας αλλά αν κάποιοι την «έφτιαξαν» τόσο άσχημη ώστε να κάνουμε το ταξίδι στην... Ιθάκη.
Και η απορία είναι, γιατί η ΝΔ δεν αξιοποιεί αυτήν την ευκαιρία;
Γιατί δεν έκανε αυτήν την μία εξεταστική για το μνημόνιο;
Ποιες είναι οι υπόγειες διαδρομές που «δένουν» τους πρωταγωνιστές; Υπήρξε συγκάλυψη;
Μετά τον φάκελο της Κύπρου, θα αφήσουμε ακόμα έναν σημαντικό φάκελο στη... λήθη;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου