Συμβαδίζοντας με τους πελάτες του Κ. Μητσοτάκη-Πέτρος Κατσάκος

 

 http://left.gr/news/symvadizontas-me-toys-pelates-toy-k-mitsotaki

«Στη δική μας αντίληψη, Παιδεία και αγορά πρέπει συμβαδίζουν» έγραφε τις προάλλες στο twitter ο αρχηγός της Νέας Δημοκρατίας, τρώγοντας μεν ένα «να» από τη νεοφιλελεύθερη σκέψη του, αφήνοντας μας δε με ένα μεγάλο κενό στην προσπάθεια να κατανοήσουμε ακριβώς σε ποια Παιδεία αναφέρεται.

Στη δημόσια ή την ιδιωτική;

Γιατί να σου ξεφεύγει ένα «να» στην σύνταξη της πρότασης κάπως πάει κι έρχεται, να σου ξεφεύγει όμως ολόκληρος επιθετικός προσδιορισμός είναι λόγος να παραπεμφθείς στις εξετάσεις του Σεπτεμβρίου, αγαπητέ πρόεδρε. 

Με τέτοιες παραλείψεις κόβεσαι στα γραπτά, όπως κόπηκες και στα προφορικά όταν χαρακτήριζες, από το βήμα του συνεδρίου του κόμματός σου, τους μαθητές ως πελάτες.

Ας αφήσουμε, όμως, για λίγο στην άκρη τις συντακτικές αστοχίες του κ. Μητσοτάκη κι ας πάμε μερικά χρόνια πίσω και συγκεκριμένα στο καλοκαίρι του 2013. 

Τότε που η κυβέρνησή του παρουσίαζε από θέση ισχύος την αντίληψή της περί κοινού βηματισμού Παιδείας και αγοράς. 

Τότε που η κυβέρνηση του κ. Μητσοτάκη καταργούσε το μάθημα της Πληροφορικής από τις Πανελλαδικές εξετάσεις, υποβαθμίζοντας με τον τρόπο αυτό ένα πεδίο γνώσης τη στιγμή που τουλάχιστον 90 σχολές της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης απαιτούν υψηλού επιπέδου διδασκαλία επιστήμης υπολογιστών. 

Ε, κάπου εκεί κατάλαβαν ακόμα και οι λιγότερο υποψιασμένοι πως η αγορά της Νέας Δημοκρατίας δεν ήταν η αγορά εργασίας και οι ανάγκες της, αλλά κάποια άλλη αγορά.

Με μια συστηματική αποδόμηση των γνωστικών παροχών της δημόσιας Παιδείας, η Νέα Δημοκρατία, συμβαδίζοντας με την "υπουργό της φωτοτυπίας" έστειλαν τα τελευταία χρόνια εκατοντάδες χιλιάδες «πελάτες» στα ταμεία της ιδιωτικής εκπαίδευσης, αποδεικνύοντας και στην πράξη τα οφέλη από τον κοινό βηματισμό Παιδείας και αγοράς.

 Η περίπτωση του μαθήματος της Πληροφορικής, μπορεί να ήταν η πιο κραυγαλέα όσον αφορά τις επιταγές και τις ανάγκες των καιρών, δεν έλειψαν όμως και τα παραδείγματα της νεοφιλελεύθερης αποψίλωσης της δημόσιας τεχνικής εκπαίδευσης, που έδωσε την ευκαιρία να ανθίσουν τα εκατοντάδες ιδιωτικά κέντρα κατάρτισης για τα παρακατιανά -σύμφωνα με την αντίληψη της κ. Σπυράκη του Ευρωκοινοβουλίου - επαγγέλματα, μια και για να γίνεις παιδί μου κομμώτρια πρέπει να πληρώσεις 2.500 με 3.000 ευρώ και όχι να επιβαρύνεις για τρίχες τον προϋπολογισμό του κράτους, μαθαίνοντας την ταπεινή σου τέχνη σε μια δημόσια σχολή.

Κάπως έτσι συμβαδίζουν εδώ και χρόνια η Παιδεία με την αγορά για τον κ. Μητσοτάκη και τους ομοϊδεάτες του. Όχι ακολουθητικά, αλλά συμπληρωματικά. 

Συμπληρώνοντας δηλαδή οι πολίτες τα έσοδα των επιχειρηματιών της εκπαιδευτικής αγοράς. Για αυτή την αγορά πασχίζουν και κόπτονται οι ελληνικής κοπής νεοφιλελεύθεροι. Όχι για την αγορά εργασίας και τις ανάγκες της, αλλά για την αγορά τής επί αντιτίμου μάθησης και τις ανάγκες των επιχειρηματιών του κλάδου. 

Αυτές τις ανάγκες που νομοθέτησαν για να τις καλύψουν, καταργώντας δημόσιες σχολές επαγγελματικής κατάρτισης και παράλληλα εγκαινιάζοντας και κόβοντας κορδέλες ιδιωτικών ΙΕΚ που πουλούσαν το καταργηθέν γνωστικό αντικείμενο. 

Στο πλαίσιο της πολιτικής αντίληψης του κ. Μητσοτάκη, η Παιδεία και η αγορά συμβαδίζουν όπως συμβαδίζει ο πελάτης με τον έμπορο.