Θλιβεροί "εθνικόφρονες"

http://www.avgi.gr/article/6410077/thliberoi-ethnikofrones-

ΤΟΥ ΠΑΝΟΥ ΤΡΙΓΑΖΗ*

Όλο και πιο συχνά εκδηλώνονται ρατσιστικές και ακραίες εθνικιστικές συμπεριφορές στη χώρα μας, παρά τα πικρά μαθήματα της Ιστορίας. 

Σε αυτές, δυστυχώς, πρωτοστατούν και κληρικοί αρνούμενοι εμπράκτως το ίδιο το Ευαγγέλιο που μιλάει για αγάπη και ειρήνη και κηρύσσει 

«Ουκ ένι άρσεν ή θήλυ, έλλην ή ιουδαίος». 

Πρόσφατο κρούσμα, η απαράδεκτη συμπεριφορά του πατέρα Ευλόγιου στη Βέροια. Ενδύονται έτσι, πέραν του ράσου της εκκλησίας, και το ράσο της εθνικοφροσύνης και δεν φαίνεται να «συμπάσχουν» με όσους οδηγήθηκαν στην προσφυγιά για να σωθούν από τον πόλεμο.

Σήμερα, αφού ο Εμφύλιος αποτελεί σχετικά μακρινό παρελθόν, η «εθνικοφροσύνη» βρίσκει άλλους τρόπους να εκφραστεί. 

Έτσι, «εθνικόφρων» σήμερα είναι όποιος τάσσεται εναντίον της ενοποίησης της Ευρώπης ή ακόμα και εναντίον της «καταραμένης» παγκοσμιοποίησης, πίσω από την οποία, κατά τους ακροδεξιούς, βρίσκεται ο «αμερικανοσιωνισμός». 

Οφείλει επίσης να πολεμά κάθε σκέψη συνεργασίας με τη γείτονα Τουρκία για οποιοδήποτε θέμα ή να προτείνει το κλείσιμο των συνόρων της Ελλάδας στο Αιγαίο για τη μη είσοδο προσφύγων και μεταναστών, οι οποίοι χαρακτηρίζονται «εισβολείς» και υποψήφιοι τρομοκράτες.

Οι χρυσαυγίτες και άλλοι ακροδεξιοί επιμένουν ότι «Έλληνας γεννιέσαι, δεν γίνεσαι», παρ' ότι στη διαδρομή του σύγχρονου ελληνικού κράτους, που προέκυψε από την Επανάσταση του 1821, πολλοί μη Έλληνες, όχι μόνο απέκτησαν επάξια την ελληνική ιθαγένεια, αλλά και πρωταγωνίστησαν στους εθνικούς μας αγώνες. Παράδειγμα ο Λόρδος Βύρων, του οποίου το όνομα δόθηκε στον προσφυγικό Δήμο Βύρωνα.

Ας μιλήσουμε όμως και για την Επανάσταση του 1821, της οποίας οι πρωτεργάτες, ιδιαίτερα η Φιλική Εταιρεία και ο Ρήγας Βελεστινλής, εμπνέονταν από τις ιδέες της Γαλλικής Επανάστασης. Μάλιστα το Σύνταγμα, που είχε εγκρίνει η Εθνοσυνέλευση της Επιδαύρου, το 1822, προέβλεπε και την προστασία των προσφύγων, λέγοντας ότι κάθε πρόσφυγας, θα ήταν «από τον Δεσπότην αυτού ακαταζήτητος», «άμα πατήσας» σε ελληνικό έδαφος. 

Ας θυμηθούμε ότι και το Σύνταγμα που είχε προτείνει ο Ρήγας Βελεστινλής προέβλεπε την πλήρη θρησκευτική ελευθερία στο υπό ίδρυση ελληνικό κράτος, καθώς και τη συνύπαρξη Ελλήνων, Τούρκων και άλλων Βαλκάνιων.

Η ιδέα της διαβαλκανικής αλληλεγγύης και συνεργασίας, που θα ήταν χρησιμότατη και για το προσφυγικό-μεταναστευτικό, είναι εντελώς ξένη, αν όχι εχθρική, στους ακραίους εθνικιστές. Οι δε ιδέες της βαλκανικής συνανάπτυξης και κοινής ασφάλειας στα Βαλκάνια θεωρούνται άρνηση της «εθνικά αυτοδύναμης ανάπτυξης», αντίληψη που παραπέμπει σε προηγούμενους αιώνες.

Η Ελλάδα πρέπει να είναι διεκδικητική εντός της Ε.Ε., υπέρ των εθνικών της θεμάτων. Από την άλλη, με τα σημερινά γεωπολιτικά δεδομένα δεν υπάρχει άλλη εθνική στρατηγική από εκείνη της ειρήνης και της ισότιμης διεθνούς συνεργασίας. 

Καλό θα ήταν να ενστερνιστούμε τη θέση «η ισχύς εν τη ειρήνη», διότι η ισχύς δεν μπορεί να είναι μόνο στρατιωτική, αλλά η συνισταμένη πολλών παραγόντων, μεταξύ των οποίων και η κοινωνική συνοχή.

Ευτυχώς, ο ελληνικός λαός είναι σήμερα σοφότερος, διότι έχει πικρή πείρα από το αλόγιστο κυνήγι της στρατιωτικής ισορροπίας μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας, το οποίο, όχι μόνο δεν υπηρέτησε την εθνική ασφάλεια της χώρας, αλλά και την υπερχρέωσε. Κανείς σήμερα δεν αγνοεί ότι οι πολυδάπανοι εξοπλισμοί αξιοποιήθηκαν προς όφελος συγκεκριμένων προσώπων και εταιρειών προμήθειας και εμπορίας όπλων, εντός και εκτός Ελλάδας.

Συνιστώ λοιπόν στους «εθνικόφρονες» να αφήσουν τα μαθήματα πατριωτισμού προς την κυβέρνηση, πολύ περισσότερο οι πολιτικοί επίγονοι της προδοτικής φασιστικής χούντας του 1967-1974.

* Ο Π. Τριγάζης είναι συντονιστής του Τμήματος Διεθνών Σχέσεων και Θεμάτων Ειρήνης του ΣΥΡΙΖΑ