Η σημερινή επίσκεψη του Οικουμενικού Πατριάρχη, του Πάπα και του Αρχιεπισκόπου της Ελλάδας στη Λέσβο δεν θα λύσει το πρόβλημα των προσφύγων.
Θα το δείξει, όμως, σε οικουμενική κλίμακα, πρωτίστως χάρη στην παρουσία του Φραγκίσκου, που οι ανά τον κόσμο κινήσεις του απολαύουν πάντοτε υψηλής δημοσιότητας, και οι ομιλίες του επίσης, λόγω και της ουσιώδους ευθύτητάς τους.
Μπορεί ορισμένοι δικοί μας άγιοι να τον καταγγέλλουν σαν αιρεσιάρχη ή και σαν Οξαποδώ, αναμασώντας αναθέματα παλαιότερων αιώνων και παθών, λες και επείγονται να πιστοποιήσουν πως είναι και οι ίδιοι απομεινάρια ενός ελάχιστα πνευματικού παρελθόντος.
Οι αρές τους, όμως, απλώς δείχνουν πόσο μακριά από τις ανάγκες της εποχής παραμένουν καθηλωμένοι. Οι δε εθνικιστικές εξάρσεις τους τραυματίζουν βαριά τον χριστιανισμό, έτσι όπως εισήχθη στην ανθρωπότητα, φυλετικά αδέκαστος.
Υπάρχουν άραγε πολλοί Ελληνες, εκ των πιστών ορθοδόξων, που να πιστεύουν μαζί με τον Καλαβρύτων Αμβρόσιο πως η επίσκεψη των τριών εκκλησιαστικών ηγετών στο κατεξοχήν νησί των προσφύγων αλλά και της αλληλεγγύης είναι, σε ελαφρώς ταυτολογικά ελληνικά, «πισώπλατη μαχαιριά στην πλάτη της φιλτάτης Πατρίδος μας»;
Συμφωνούν πολλοί με τον Πειραιώς Σεραφείμ ότι όχι μόνο ο κατηραμένος Πάπας (της «Ρωμαιοκαθολικής παρασυναγωγής» τάχα) αλλά και οι καταδικοί μας, ο Βαρθολομαίος και ο Ιερώνυμος, είναι «παρακολουθήματα του Σόρος» και «του σχεδίου του να εποικίσει την ευρωπαϊκή ήπειρο με μουσουλμανικούς πληθυσμούς»;
Μόνο τους ημετέρους φονταμενταλιστές συγκινούν τέτοιες «διαγνώσεις».
Είναι όμως ιδιαίτερα λυπηρό να καταντάει ένα τμήμα της ελληνικής Εκκλησίας παρακολούθημα της ακροδεξιάς, αν όχι οδηγητής της.
Οι δυνατότητες του Οικουμενικού Πατριάρχη να επηρεάσει τις κυβερνήσεις των ορθόδοξων χωρών (ή έστω τις Εκκλησίες τους) είναι μηδαμινές.
Επί της ουσίας, και του Πάπα οι δυνατότητες, εν σχέσει με τις κυβερνήσεις στην υπόλοιπη χριστιανοσύνη, δεν είναι θεαματικά μεγαλύτερες.
Το θρησκευτικό πιστεύω των πολιτικών ηγετών τούς καθορίζει όσο και το ιδεολογικό τους πιστεύω: ελάχιστα, ή και καθόλου.
Για να αποδειχθεί λειτουργικό το σύμβολο της τριπλής επίσκεψης απαιτείται να συγκινηθεί και ο έτερος συμβαλλόμενος: η πολιτική ηγεσία της Δύσης.
Τίποτε δυσκολότερο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου