«Τι να ψηφίσω στις 10 του Γενάρη; Γιατί να πάω στις κάλπες της Νέας Δημοκρατίας; Τι θα αλλάξει στο κόμμα μου; Μεϊμαράκης και Μητσοτάκης είναι μια από τα ίδια; Μοιάζουν με… κακό κρητικό ανέκδοτο; Η ΝΔ διαλύεται, ο Τσίπρας κυριαρχεί, γιατί να τους στηρίξω αν δεν υπάρχει ελπίδα να αλλάξει κάτι;».
Είναι ορισμένες από τις φράσεις που χρησιμοποιούν στις κουβέντες που γίνονται στα γιορτινά τραπέζια, αλλά και στο διαδίκτυο οι Νεοδημοκράτες. Πλήρης απογοήτευση για τις εξελίξεις, για το κόμμα που έχει πάρει την κάτω βόλτα, για τους υποψήφιους που κοντράρονται για την αρχηγία, για τις προοπτικές που έχει η κεντροδεξιά να ανακάμψει και να οδηγήσει τη χώρα σε… εκτός αριστερής ψευτιάς δρόμους. Είναι πράγματι δύσκολο για τους βέρους δεξιούς, για τους παραδοσιακούς ψηφοφόρους της συντηρητικής παράταξης να καθορίσουν τη στάση τους, παρά το γεγονός ότι οι εκλογές της 10ης Ιανουαρίου είναι καθοριστικές για τις πολιτικές εξελίξεις γενικότερα.
Είναι αλήθεια, απ’ ότι έχουμε δει μέχρι τώρα ότι ο Β. Μεϊμαράκης πάει στις εκλογές με μόνο επιχείρημα ότι είναι… ο εκλεκτός του Κ. Καραμανλή. «Ψηφίστε, με στηρίζει ο ιδιοκτήτης της πολυκατοικίας», φωνάζει και με τον τρόπο αυτό διεκδικεί την αρχηγία σε ένα κόμμα που αντί να γίνεται σύγχρονο πάει όλο και πιο πίσω, μένει όλο και πιο πίσω από τις ραγδαίες πολιτικές διεργασίες. Ο Μεϊμαράκης πάει να κερδίσει τις εκλογές απλά και μόνο γιατί πουλάει τον καραμανλισμό του και τίποτε άλλο. Ένα άδειο πουκάμισο. Για τα κρίσιμα ζητήματα δεν μιλά, φοβάται τα ντιμπέιτ, βγαίνει μόνο για να βρίσει και δεν διαμορφώνει μια συγκεκριμένη γραμμή για το που θα πάει η παράταξη την επόμενη ημέρα.
Από την άλλη, ο Κ. Μητσοτάκης, είτε αρέσει σε κάποιους είτε όχι, διαμορφώνει μια συγκεκριμένη πολιτική ατζέντα. Έχει μια γραμμή και την ακολουθεί, δεν διστάζει να συγκρουστεί και μιλά ξεκάθαρα για το πώς θέλει τη ΝΔ. Επαναλαμβάνουμε: Είτε αυτό αρέσει σε κάποιους είτε όχι. Πήγε να ψηφίσει για το σύμφωνο συμβίωσης, μίλησε για μια ενωμένη Νέα Δημοκρατία χωρίς αποκλεισμούς, δεξιών ή κεντρώων, ξεκαθάρισε πώς θα αλλάξει το κόμμα και πώς μπορεί να κερδίσει τον ΣΥΡΙΖΑ, άνοιξε θέμα ποινικών και πολιτικών ευθυνών για τον ανεκδιήγητο Βαρουφάκη, επιτίθεται στον Τσίπρα όπου βρεθεί και όπου σταθεί, απέκλεισε την συνεργασία μαζί του για συγκεκριμένους λόγους.
Δεν ξέρουμε αν όλα αυτά τα πιστεύει ή απλά είναι κουβέντες που λέγονται προεκλογικά και θα ξεχαστούν στη συνέχεια. Μπορεί να είναι κι έτσι, τουλάχιστον λέει πράγματα που μπορούν να ξεκουνήσουν τους Νεοδημοκράτες και να τους βγάλουν από τον καναπέ τους. Και ουσιαστικά λέει σε όλους ότι «δεν είμαστε ίδιοι με τους Συριζαίους». Σε αντίθεση με τον Μεϊμαράκη και πολλούς υποστηρικτές του που αφήνουν διάπλατα τις πόρτες για συνεργασίες.
Το ερώτημα, λοιπόν, που πρέπει να τίθεται από τους Νεοδημοκράτες έτσι όπως έφτασαν τα πράγματα είναι ένα: «Θέλουμε συνεργασία με αυτούς που ασελγούν σε βάρος της πατρίδας; Θέλουμε να γίνουμε κολαούζοι της Αριστεράς που τόσα χρόνια κοροϊδεύαμε»;
Αυτό είναι το μοναδικό θέμα που πρέπει να κοιτάξουν οι ψηφοφόροι. Αν εντός της ΝΔ, και στα δύο στρατόπεδα των αντιπάλων, υπάρχουν στελέχη που ονειρεύονται ανίερες συμμαχίες με τον Τσίπρα ας βγουν να το δηλώσουν ξεκάθαρα. Και θα πάρουν την απάντησή τους. Αν κάποιοι θέλουν να γίνουν κυβέρνηση με αυτούς τους απίθανους τύπους που επί ένα χρόνο καταστρέφουν την Ελλάδα πρέπει να αποδοκιμαστούν. Αν υπάρχουν προδότες της δεξιάς παράταξης πρέπει να «μαυριστούν», ασχέτως ποιοι είναι, πόσα χρόνια έχουν στο κόμμα, τι έχουν προσφέρει και άλλα τέτοια κοινότυπα. Εδώ παίζεται η επιβίωση της κεντροδεξιάς και με άλματα στα αριστερά το μόνο που θα καταφέρουν κάποιοι είναι να διατηρήσουν για χρόνια τον Τσίπρα στην εξουσία. Δεν αξίζει τέτοια κατάντια στη Νέα Δημοκρατία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου