Το ασυμβίβαστο που αντιμετωπίζει ο κ. Τζιτζικώστας, ψηφίστηκε με τον Καλλικράτη το 2010, με ένα απλό σκεπτικό: οι 13 Περιφέρειες θα γινόντουσαν «μικρά καντόνια» με χρήματα και εξουσίες. Αρκεί να σκεφτεί κάποιος πως η χώρα έχει 325 δήμους, για να αντιληφθεί το μέγεθος - διοικητικό και γεωγραφικό - των Περιφερειών.
Το ασυμβίβαστο ψηφίστηκε για να μπλοκάρει την εργαλειοποίηση αυτής της ενισχυμένης εξουσίας - του υλικού και άυλου κεφαλαίου - για προσωπικό όφελος με στόχο τη μεταπήδηση ενός πολιτικού προσώπου από την Τοπική Αυτοδιοίκηση στην κεντρική πολιτική σκηνή, ενώ διαφύλασσε σε κάποιο βαθμό την αφοσίωση όσων κατέβαιναν υποψήφιοι στο έργο που θα αναλάμβαναν.
Ο Καλλικράτης πολεμήθηκε όσο λίγοι νόμοι, κυρίως γιατί έθετε σωρεία τέτοιων κανόνων, ενώ δρομολογούσε συγχωνεύσεις και επαναπροσδιορισμό σκοπού σε «μαγαζιά» που είχαν ξεμείνει στα βάθη του παρελθόντος με μοναδικό στόχο την μισθοδοσία των υπαλλήλων τους και την αυτοπροβολή των επικεφαλής τους.
Η υποψηφιότητα Τζιτζικώστα ανέδειξε με το χειρότερο τρόπο το πρόβλημα, τόσο του κομματικού συστήματος όσο και της δημόσιας συζήτησης.
Τίποτα από τα παραπάνω δεν απασχόλησε το κόμμα του, ή τα Μέσα Ενημέρωσης, που αρκέστηκαν στην αναζήτηση του alter ego του κ. Τζιτζικώστα στη Βουλή, σε περίπτωση εκλογής του:
ποιός θα τα λέει στη Βουλή που αυτός δε θα μπορεί να πατήσει.
Αν η Νέα Δημοκρατία, ως έχει, ήταν μέρος της λύσης, θα είχε «κόψει» την υποψηφιότητα Τζιτζικώστα κατ’ επέκταση της κείμενης νομοθεσίας,
αναγνωρίζοντας σαν κόμμα την αναγκαιότητα του ασυμβίβαστου.
Ομοίως ο συνυποψήφιος του κ. Μεϊμαράκης όφειλε να έχει παραιτηθεί από πρόεδρος του κόμματος που βρίσκεται σε διαδικασία εκλογής νέου προέδρου, όπως και οι Μητσοτάκης - Γεωργιάδης από τις θέσεις των εκπροσώπων. Για τους δύο τελευταίους το ατόπημα είναι μικρότερο - δε φέρουν πραγματική εξουσία οι θέσεις τους.
Η κρίση στη χώρα μπορεί να ξεκίνησε ως πρόβλημα δανεισμού, αλλά δημιουργήθηκε από το διαχρονικό ελάττωμα της κακής θεσμικής λειτουργίας και του μη σεβασμού των κανόνων και περιορισμών στην άσκηση τόσο της εξουσίας όσο και των επαγγελμάτων.
Ρουσφέτια, χατήρια, εργαλειοποίηση της εκάστοτε «καρέκλας» για την εξυπηρέτηση προσώπων και όχι του δημοσίου συμφέροντος - αυτά ήταν και παραμένουν η βάση της διαπλοκής.
Είναι η ίδια λογική που μας χρεοκόπησε, όταν ο κ. Καραμανλής μοίραζε τριχίλιαρα για να επανεκλεγεί το 2007, ενώ στη συνέχεια εξαπάτησε Έλληνες και Ευρωπαίους αποκρύπτοντας το κόστος - τις δαπάνες - της διακυβέρνησης του,
των φουσκωμένων αμοιβών,
των χαριστικών προμηθειών
και των προσλήψεων που έγιναν όσο ήταν κυβέρνηση.
Έφτασε στο σημείο να αναστείλει την έκδοση του δελτίου τήρησης προϋπολογισμού, ενώ έστειλε ψευδή στοιχεία στην Ευρώπη κατακρημνίζοντας κάθε ίχνος αξιοπιστίας της χώρας.
Γιατί άλλο η κακή στιγμή και άλλο η απάτη, όπως αναφέρεται και σε σχετικό πόρισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για το ελληνικό πρόβλημα.
Η συνέχεια αυτών των λογικών βρίσκεται στην υποψηφιότητα Τζιτζικώστα, την αποδοχή της από τα όργανα δεοντολογίας της ΝΔ και την άνευ περιεχομένου συζήτησης που ακολούθησε για τον ποιός θα τον καλύπτει στη Βουλή μέχρι το 2019.
Ωραία είναι όταν μιλάμε για αλλαγές - φτάνει να μη μας αφορούν, να μη μας περιορίζουν.
Αυτό λέει η συγκεκριμένη υποψηφιότητα και η δυναμική της, και δεν έχει καθόλου, μα καθόλου «πλάκα», ειδικά όταν μιλάμε για την Αξιωματική Αντιπολίτευση και τον αρχηγό της.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου