Επιτέλους, λίγη σοβαρότητα, κυρία Κεφαλογιάννη

http://www.greekamericannewsagency.com/2010-01-19-17-50-12/2010-01-21-18-33-16/30722-%CE%B5%CF%80%CE%B9%CF%84%CE%AD%CE%BB%CE%BF%CF%85%CF%82,-%CE%BB%CE%AF%CE%B3%CE%B7-%CF%83%CE%BF%CE%B2%CE%B1%CF%81%CF%8C%CF%84%CE%B7%CF%84%CE%B1,-%CE%BA%CF%85%CF%81%CE%AF%CE%B1-%CE%BA%CE%B5%CF%86%CE%B1%CE%BB%CE%BF%CE%B3%CE%B9%CE%AC%CE%BD%CE%BD%CE%B7

Του Πέτρου Κατσάκου

 «Είναι η πρώτη φορά που αντιμετωπίζουμε το θέμα με τη δέουσα σοβαρότητα» είπε δίχως ίχνος ντροπής η Όλγα Κεφαλογιάννη αναφερόμενη στην επανένωση των γλυπτών του Παρθενώνα. Θα περίμενε κανείς από την υπουργό Τουρισμού ένα ελάχιστο δείγμα σεβασμού στους αγώνες και στις προσπάθειες την αείμνηστης Μελίνας Μερκούρη. 

Θα περίμενε κανείς ένα ελάχιστο δείγμα «γαλάζιας» ευγνωμοσύνης στο πρόσωπο της γυναίκας που συνέδεσε όσο κανείς το όνομά της με το αίτημα της επιστροφής των γλυπτών στην Αθήνα και διεθνοποίησε το ζήτημα.

Μάταια όμως. Η κ. Κεφαλογιάννη, προφανώς θαμπωμένη από τα φλας των φωτογράφων που απαθανάτιζαν την κομψότητα της Αμάλ Αλαμουντίν, υπέπεσε σε ένα σοβαρό ιστορικό και πολιτικό ατόπημα. Στην προσπάθειά της να προσθέσει ακόμη μια ψηφίδα στο κυβερνητικό οικοδόμημα των επιτυχιών σε όλα τα επίπεδα, έβαλε μια ομάδα Βρετανών δικηγόρων στο ζύγι της Ιστορίας με τη Μερκούρη. Κι αφού τους ζύγισε με επικοινωνιακά και στιλιστικά ζύγια, έβγαλε τη Μελίνα μικρή κι ασήμαντη μπροστά στην κυρία Κλούνεϊ.

Για την κ. Κεφαλογιάννη έπρεπε να αποφασίσει ένα δικηγορικό γραφείο του Λονδίνου να επισκεφτεί την Αθήνα για να προσφέρει τις υπηρεσίες του στην κυβέρνηση ώστε να υπάρξει η «δέουσα σοβαρότητα» στην υπόθεση της διεκδίκησης των γλυπτών.

 Προφανώς, η νεαρά υπουργός Τουρισμού ήταν πολύ μικρή για να θυμάται τη φράση της Μελίνας 

«...ελπίζω να δω τα μάρμαρα πίσω στην Αθήνα προτού πεθάνω. 
Αν όμως έρθουν αργότερα, εγώ θα ξαναγεννηθώ...». 

Ίσως να μη θυμάται ή να μην άκουσε ποτέ πως η εκστρατεία για την επιστροφή των γλυπτών ξεκίνησε το 1982, όταν η τότε υπουργός Πολιτισμού και Επιστημών προέβαλε το αίτημα της ελληνικής κυβέρνησης στη Γενική Διάσκεψη της Unesco. Κανείς δεν είπε τόσα χρόνια στην κ. Κεφαλογιάννη πως τον Οκτώβριο του 1984 η Ελλάδα υπέβαλε επίσημο αίτημα για την επιστροφή των γλυπτών του Παρθενώνα. 

Ίσως δεν έτυχε να δει ποτέ το βίντεο με τη Μελίνα να στριμώχνει πριν χρόνια τον τότε διευθυντή του Βρετανικού Μουσείου, απαιτώντας μπροστά σε δεκάδες δημοσιογράφους την επιστροφή των γλυπτών. Λεπτομέρειες, όλα αυτά για την κ. Κεφαλογιάννη και μάλιστα ασήμαντες μπροστά στις αχινοσαλάτες και τα μπαρμπούνια που απόλαυσε συντροφιά με τους Βρετανούς δικηγόρους στο Μικρολίμανο. 

Ας είναι όμως.

 Θα έρθει η μέρα που η Ιστορία θα κρίνει με τη «δέουσα σοβαρότητα» και το μέγεθος της κυρίας Κεφαλογιάννη.