Μην ντρέπεστε να πείτε ότι είστε δεξιοί

http://saktsak.blogspot.gr/2014/06/blog-post_808.html

Μεγάλη κουβέντα έχει ανοίξει, στον απόηχο των Ευρωεκλογών, όσον αφορά την ανασυγκρότηση της «Κεντροαριστεράς» (όρος βέβαια κατεξοχήν εσφαλμένος από άποψη πολιτικής επιστήμης. Στο πολιτικό φάσμα δεν υπάρχει Κεντροαριστερά. 

Υπάρχει Σοσιαλδημοκρατία. Στην πολιτική δεν παρκάρουμε αμάξια). 

Μετά τη φαινομενική ποσοστιαία επιβίωση του ΠΑΣΟΚ, κυριότερου κομματικού φορέα του πολιτικού χώρου αυτού, και την κατάρρευση της ΔΗΜΑΡ, το σίγουρο είναι ένα.

 Πως ένα τμήμα του πολιτικού φάσματος και του εκλογικού σώματος που κυμαίνεται μεταξύ της Δεξιάς και της Αριστεράς βρίσκεται σε σύγχυση και ανακατατάξεις. Αυτό άλλωστε πυροδοτεί και τη συζήτηση περί «ανασυγκρότησης».

Για ποια Κεντροαριστερά όμως συζητάμε;

 Οι ιθύνοντες του χώρου αυτού οφείλουν να ξεκαθαρίσουν (πρώτα στους εαυτούς τους) ποια πολιτική άποψη εκφράζουν, και να την ονοματίσουν ανάλογα.

Όλοι τους ξέρουμε. Είναι οι άνθρωποι που δηλώνουν κεντροαριστεροί και προοδευτικοί, αλλά στηρίζουν την ιδιωτική παιδεία. Είναι οι άνθρωποι που δηλώνουν κεντροαριστεροί, και πολλές φορές ριζοσπάστες, αλλά απεύχονται την άνοδο της Αριστεράς στη χώρα, καταστροφολογώντας όταν αναλύουν ένα τέτοιο σενάριο. 

Οι άνθρωποι που επικαλούνται το παρελθόν της Κεντροαριστεράς, με τους αγώνες κατά της Δεξιάς, αλλά συγκυβερνούν με τη Νέα Δημοκρατία, υπογράφοντας νεοφιλελεύθερα και συντηρητικά νομοσχέδια. Είναι οι άνθρωποι που υπερηφανεύονται για το Πολυτεχνείο, αλλά αντιμάχονται ενάντια στο κίνημα των Αγανακτισμένων, πίνοντας νερό στο όνομα της «σταθερότητας» του Αντώνη Σαμαρά. 

Οι άνθρωποι που ούτε λίγο, ούτε πολύ θεωρούν πως τη χώρα κατέστρεψαν οι εργαζόμενοι της ΕΡΤ, οι καθαρίστριες, οι εργαζόμενοι της Coca Cola, το τεράστιο δημόσιο, και απορρίπτουν κάθε μορφή συλλογικότητας και διεκδίκησης «από τα κάτω» ως κομματικώς υποκινούμενη και συντεχνιακή.

Με λίγα λόγια, το σχέδιο των «Κεντροαριστερών» δυνάμεων για την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας είναι το σώσιμο των τραπεζών, η Ελληνικός Χρυσός, η ΝΕΡΙΤ, τα διόδια, και το ελάχιστο κράτος. Έχουν το θράσος μάλιστα να ονομάζουν το «πετσόκομμα» μισθών και συντάξεων και την ιδιωτικοποίηση βασικών κοινωνικών αναγκών όπως την Παιδεία, την Υγεία, το Νερό, τις Συγκοινωνίες και το Ρεύμα, ως «μεταρρυθμίσεις».

Το όλο θέμα όμως, κάπου κολλάει. Και κολλάει, διότι αυτά δεν είναι διεκδικήσεις της Αριστεράς. Ούτε καν του Κέντρου. Και άλλωστε οι εποχές προχώρησαν, τα μίση του Εμφυλίου δεν υπάρχουν πια. Κάθε δικαίωμα στην έκφραση μιας άποψης είναι δεκτό και σεβαστό. Κανένας δε θα σας πάρει με τις πέτρες αν βγάλετε το μανδύα που προσπαθείτε να κρατήσετε, ελπίζοντας να φανείτε πιο αρεστοί στα πλήθη. Εάν εν τέλει πάψετε να ντρέπεστε.

Αγαπητοί «Κεντροαριστεροί», μην φοβάστε να αποδεχτείτε την πραγματικότητα. Μην κρύβετε αυτό το οποίο πραγματικά είστε.

 Μην ντρέπεστε να πείτε ότι είστε Δεξιοί.

Μπάλλιος Δημήτρης