Θα πούμε περισσότερα αύριο το πρωί για τις σημερινές εκλογές, ωστόσο τρεις σύντομες παρατηρήσεις είναι απαραίτητες (και για να τις σκεφτούμε στον ύπνο μας).
1. Η νίκη της Αριστεράς και του ΣΥΡΙΖΑ είναι μια τεράστια ιστορική νίκη. Η ελληνική αριστερά επιστρέφει στο πολιτικό προσκήνιο ως κυρίαρχος παίκτης για πρώτη φορά μετά το 1944. Γίνεται σημείο αναφοράς για την Αριστερά και τα κοινωνικά κινήματα σε όλη την Ευρώπη, αλλά
και σε όλο τον κόσμο. Εχει να κάνει βεβαίως πολλά για να διαχειριστεί σωστά αυτήν την ιστορική ευκαιρία που της παρουσιάζεται.
2. Ειδικότερα για τον ΣΥΡΙΖΑ και το εκλογικό του ποσοστό πρέπει να επισημανθεί ότι είναι η πρώτη φορά στην Ελλάδα που ένα κόμμα που διεκδικεί την κυβέρνηση καταφέρνει στις ευρωεκλογές (δηλαδή σε εκλογές β' τάξεως) να καταγράψει ποσοστά ίσα με αυτά των βουλευτικών εκλογών. Το σημερινό ποσοστό αποτελεί εκλογικό πρόκριμα για πολύ μεγαλύτερο ποσοστό ενόψει βουλευτικών εκλογών.
3. Η σημερινή εκλογική νίκη συνοδεύεται από μια αξιολογότατη "κατάκτηση θέσεων" στην τοπική αυτοδιοίκηση και γενικότερα στο τοπικό κράτος.
Χωρίς την κατάκτηση "τοπικών κρατών" καμία κυβέρνηση της αριστεράς δεν θα μπορέσει να ενεργοποιήσει πολιτικές παραγωγικής ανασυγκρότησης και - το κυριότερο - να συγκροτήσει ισχυρές κοινωνικές συμμαχίες προς όφελος των λαϊκών τάξεων.
Το γεγονός λοιπόν ότι αυτήν τη στιγμή περίπου 11 δήμοι του Λεκανοπεδίου (Αγ.Παρασκευή, Αιγάλεω, Βύρωνας, Ζωγράφου, Ηλιούπολη, Κερατσίνι-Δραπετσώνα, Πέραμα, Φιλαδέλφεια-Χαλκηδόνα, Χαλάνδρι, Καισαριανή, Ν.Ιωνία) και πέντε δήμοι μεγάλων περιφερειακών πόλεων (Κέρκυρα, Λάρισα, Κοζάνη, Λειβαδιά και Λευκάδα) φαίνεται να περνούν στις δυνάμεις της ριζοσπαστικής αριστεράς είναι μια σοβαρή εξέλιξη.
Αν προστεθεί και η Περιφέρεια των Ιονίων και πιθανώς η Περιφέρεια Αττικής, τότε θα μπορούμε να μιλήσουμε για μια πολύ ικανοποιητική κοινωνική διείσδυση.
Σκεφτείτε ότι πριν από τρισήμιση χρόνια όλα αυτά αποτελούσαν επιστημονική φαντασία.
4. Το ποσοστό της ΔΗΜΑΡ δεν αποτελεί έκπληξη.
Είναι η φυσιολογική κατάληξη κάθε "υπεύθυνου".
Το 1.3% είναι η αέναη αναπαραγωγή αυτού του μίζερου ποσοστού της παλιάς "ανανεωτικής αριστεράς", που ποτέ δεν ήταν ούτε "ανανεωτική" ούτε πολύ περισσότερο "αριστερά".
Ο χώρος αυτός αποτελούσε πάντα τον οργανικό διανοούμενο της αστικής πολιτικής στην Ελλάδα
. Σήμερα ήρθε η ώρα να εισπράξει το αντίτιμο του φτηνού του καιροσκοπισμού. Και να είστε σίγουροι ότι ο εξευτελισμός δεν θα έχει τέλος. Ο Ψαριανός, ο Οικονόμου, ο Τσούκαλης, κλπ θα βρούν πολιτική στέγη είτε στην ΝΔ είτε στην Ελιά, και ο Φώτης Κουβέλης θα μας λανσαριστεί ως επίδοξος Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Θα έχει βέβαια "προσφέρει" και αυτός κάτι σημαντικό:
αν δεν είχε φτιάξει την ΔΗΜΑΡ δεν θα είχε προκύψει αυτός ο "αστέρας" που λέγεται Ανδρέας Παπαδόπουλος.
Άκου τι λέει ο άνθρωπος!
ΑπάντησηΔιαγραφή