Αυτό επιβάλλει η δημοσιογραφική δεοντολογία για όσους κατηγορούνται σε ανακριτικό στάδιο ότι διέπραξαν αξιόποινη πράξη, που όμως δεν έχει περάσει τηνδικαστική βάσανο (δεν έχει εκδικαστεί):
φέρονται να κατηγορούνται ότι… Ακόμα και αν οι κατηγορούμενοι «φέρονται να βασάνισαν» (έως θανάτου) άνθρωπο, που η πολιτεία είχε εμπιστευτεί σ’ αυτούς τη φύλαξη και ασφαλή μεταφορά του. Οι δημοσιογράφοι –που απεργήσαμε χθες μεταξύ άλλων και για ανεξάρτητη και αξιόπιστη ενημέρωση– ούτε ανακρίνουμε ούτε δικάζουμε.
Οσοι επιχειρούν κάτι τέτοιο, ενεργούν εκτός ορίων της σωστής ενημέρωσης∙ κάνουν αντιποίηση επαγγέλματος.
Ξηγημένα πράγματα.
Φέρονται να βασάνισαν λοιπόν (έως θανάτου), σύμφωνα με το κατηγορητήριο της ανακρίτριας Σερρών Γεωργίας Τουτουντζή, σωφρονιστικοί υπάλληλοι (δεσμοφύλακες) των φυλακών Νιγρίτας Σερρών, τον κρατούμενο Ιλί Καρέλι, ο οποίος, δύο μέρες πρωτύτερα, είχε σκοτώσει, σε άλλη φυλακή, τον φύλακα Γιώργο Τσιρώνη.
Στο μυθιστόρημά του «Το γεφύρι του Δρίνου», ο νομπελίστας Ιβο Αντριτς κάνει εκτενή, λεπτομερή (πάνω από δέκα σελίδες!) περιγραφή του μαρτυρίου του ανασκολοπισμού (παλούκωμα).
Εχοντας προσωπικά υποστεί βασανιστήρια επί χούντας, με το που άρχισα να διαβάζω την περιγραφή του Αντριτς στάθηκε αδύνατο να συνεχίσω. Διέτρεξα τις σελίδες κι έφτασα στο τέλος του σχετικού κεφαλαίου!
Ετσι και τώρα, με το κατηγορητήριο της ανακρίτριας Σερρών:
στάθηκε αδύνατο να διαβάσω τι… φέρονται να έκαναν οι κατηγορούμενοι στο (νεκρό πλέον) θύμα, επί τρεις ώρες! Στάθηκα μόνο σε μία «λεπτομέρεια»: «… ρίχνοντάς του ταυτόχρονα νερό, ώστε τα χτυπήματα να καθίστανται πιο επώδυνα». Πώς το γνώριζαν αλήθεια;
Από πού γνώριζαν οι «φερόμενοι να βασάνισαν» ότι με νερό τα χτυπήματα «καθίστανται πιο επώδυνα»; Ιδού ένα ενδιαφέρον ερώτημα που αξίζει να απασχολήσει, όχι μόνο την ανακρίτρια αυτής της θλιβερής υπόθεσης, αλλά τον υπουργό (μιας και δεν παραιτήθηκε ακόμα!) Δικαιοσύνης αυτοπροσώπως:
Πώς ήξεραν οι «φερόμενοι» τον συνδυασμό νερού και χτυπημάτων που… σκοτώνει;
Μήπως δεν ήταν η πρώτη φορά;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου