Κυριακή 16 Μαρτίου 2014

Απαγόρευση του βιβλίου Κουφοντίνα και φυλάκιση Γιαννόπουλου και Λιβάνη ζητάει ο Γιάννης Μαρίνος
















http://mao.gr/marinosg/

Την κατάσχεση του βιβλίου Κουφοντίνα και την τιμωρία με φυλάκιση τριών ετών του «προλογικού υμνητή» (όπως τον αποκαλεί) Νίκου Γιαννόπουλου καθώς και του εκδότη του βιβλίου Ηλία Λιβάνη ζητεί με σημερινό άρθρο του στο Βήμα ο πρώην ευρωβουλευτής της Νέας Δημοκρατίας και εκδότης του Οικονομικού Ταχυδρόμου Γιάννης Μαρίνος. 

 Σε σημερινό άρθρο του στην εφημερίδα Το Βήμα,  με τίτλο «Τα άκρα και η ατιμωρησία»  (δεν είναι ακόμα διαθέσιμο ηλεκτρονικά)  υποστηρίζει ότι το βιβλίο του Κουφοντίνα εξυμνεί εγκλήματα, κάτι που όπως γράφει συνιστά ποινικό αδίκημα που διώκεται από τον Ποινικό Κώδικα (άρθρο 185).


Εκφράζει μάλιστα την αγανάκτηση του που το βιβλίο δεν έχει ακόμα απαγορευτεί γράφοντας ότι «στην Ελλάδα ισχύει ως δημοκρατική κατάκτηση η ατιμωρησία για κάθε παρανομούντα, ιδιάιτερα αν φέρει το φωτοστέφανο της Αριστεράς. Θεωρείται αντιδημοκρατική η επιβολή του νόμου και οι παραβάτες του ήρωες αγωνιστές».  
Ο βετεράνος δημοσιογράφος υποστηρίζει ότι όπως σε άλλες χώρες διώκεται η αμφισβήτηση του Ολοκαυτώματος και ο εγκωμιασμός του ναζισμού έτσι πρέπει να διωχτεί και το βιβλίο Κουφοντίνα και όσοι εμπλέκονται με αυτό.
Όπως έχουμε γράψει και παλιότερα ο Γιάννης Μαρίνος δεν αποτελεί μια μοναχική περιθωριακή φωνή, αλλά εδώ και μισό αιώνα θεωρείται γκουρού της ελληνικής νεοφιλελεύθερης αντίληψης και ανήκει στο think tank της κυρίαρχης πολιτικής και οικονομικής τάξης. 
Η κύρια διαφορά από τους υπόλοιπους «φιλελεύθερους» μοντέρνους ιεροεξεταστές είναι ότι λόγω και της προχωρημένης του ηλικίας αδιαφορεί πλέον για το όποιο πολιτικό ή προσωπικό κόστος και δεν έχει πλέον λόγο να εκφράζει τις απόψεις του πιο συγκαλυμμένα όπως π.χ ο υπουργός Εσωτερικών Γιάννης Μιχελάκης ο οποίος έγραψε με αφορμή το βιβλίο Κουφοντίνα ότι καταδικάζει την «καταχρηστική ιδιοποίηση της έννοιας της ελευθερίας έκφρασης και λόγου».

1 σχόλιο:

  1. Χωρίς έκπληξη, με περισσή οργή, αλλά για τη μνημονική λαίλαπα και τη γενικευμένη βαρβαρότητα που μας καταδυναστεύουν, όχι για τους υστερικούς λιμοκοντορισμούς των τηλεεισαγγελέων εναντίον μας και βεβαίως με ολίγη αηδία παρακολουθούμε τη Χορωδία Ανάρθρων Κραυγών με αφορμή την έκδοση του βιβλίου «Γεννήθηκα 17 Νοέμβρη» του Δημήτρη Κουφοντίνα και τον πρόλογό του από το σύντροφό μας Νίκο Γιαννόπουλο.

    Έξαλλοι πολιτικοί, με επικεφαλής τη βαφτισιμιά του Κωσταντίνου Γλίξμπουργκ κ. Ασημακοπούλου, θυμωμένοι δημοσιογράφοι και ημιμαθείς, πλην στομφώδεις αναλυτές αναγνωρίζουν την ελευθερία έκφρασης, αλλά στηλιτεύουν τις Εκδόσεις Λιβάνη επειδή εξέδωσαν το βιβλίο του Κουφοντίνα. Είναι σαν το «ιερό δικαίωμα της απεργίας». Είναι ιερό όταν δεν ασκείται, αλλιώς είναι παράνομη, καταχρηστική, αντικοινωνική…

    Πολιτικοί απόγονοι των ταγματασφαλιτών, των χιτών και των εκοφιτών φρίττουν γιατί το βιβλίο αναφέρεται στον ΕΛΑΣ και τον ΔΣΕ. Αυτοί που μισούν την ιστορία της Αντίστασης και της Αριστεράς, που τρέμουν κάθε κίνημα και αγώνα που υπερβαίνει τα όρια της φραστικής διαμαρτυρίας, κατηγορούν με θράσος χιλίων πιθήκων τον Κουφοντίνα ότι καπηλεύεται τους αγώνες του λαού μας.

    Χρυσοκάνθαροι εκλεκτοί της εξουσίας, που αποσιωπούν κρατικές δολοφονίες και ρατσιστικά εγκλήματα, οσφυοκάμπτες των εκάστοτε αφεντικών τους (ποιος θυμάται το μεγάλο φαγοπότι των Ολυμπιακών Αγώνων 2004;) αναζητούν «οικονομικά κίνητρα»στην έκδοση του βιβλίου του Δημήτρη Κουφοντίνα.

    Αδαείς, οκνηροί και εξυπνάκηδες διατυμπανίζουν ότι δεν έχουν κανένα λόγο να διαβάσουν το βιβλίο του «δολοφόνου», λες και τους υποχρέωσε κάποιος να το κάνουν ή την έκδοση ενός βιβλίου πρέπει να συνοδεύει το ποινικό μητρώο του συγγραφέα.Ανεκδιήγητοι υποκριτές, που αδιαφορούν για τα στρατόπεδα συγκέντρωσης μεταναστών και τη βαρβαρότητα που επικρατεί στις φυλακές, εξεγείρονται επειδή μιλάμε για πολιτικούς κρατούμενους.

    Μα αν δεν είναι πολιτικοί κρατούμενοι, αλλά «απλοί δολοφόνοι» γιατί τους αντιμετωπίζουν ΤΟΣΟ ΠΟΛΙΤΙΚΑ;

    Εντάξει, κατανοούμε τις πολιτικές σκοπιμότητες, την εκδικητικότητα, τον παραδειγματισμό. Καταλαβαίνουμε τον αυταρχισμό και τη μνησικακία σας. Όμως, μην αυτογελοιοποιείστε, είστε οι άρχοντές μας…



    ΔΙΚΤΥΟ ΓΙΑ ΤΑ ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ

    ΑπάντησηΔιαγραφή