Θεομπαίκτες

 

 Κριπλ Χορς

Διαβάζω αυτό το κείμενο και ψάχνω να βρω ποιος έχει το μεγαλύτερο θράσος, ποιος τερματίζει πρώτος την κούρσα χυδαιότητας:

- Ο καραγκιόζης δημοσιογράφος που έγραψε αυτό το γελοίο γλείψιμο επιπέδου Βόρειας Κορέας.

- Το παπαδαριό του επιχειρηματικού ομίλου Εκκλησία Α.Ε. που προσκυνά κάθε εξουσία -από την Τουρκική αυτοκρατορία μέχρι το Χίτλερ- αρκεί αυτή να το αφήνει να γίνει ακόμα πλουσιότερο.

- Ο ορθόδοξος Ταλιμπάν πρωθυπουργός, ο εχθρός της κοινωνίας που συζητά με το Θεό του τις πολιτικές των μνημονίων και που όταν παίρνει μέτρα που μεταφράζονται σε δυστυχία, πείνα και αγιάτρευτη αρρώστια για χιλιάδες ανθρώπους, σπεύδει να φωτογραφηθεί να φιλάει εικόνες της Παναγίτσας για να πει ο κόσμος ότι όταν ο Σαμαράς τον γαμάει, δεν το κάνει με ευχαρίστηση, τον γαμάει Χριστιανικά.

Αλλά τελικά δεν έχει ούτε νόημα, ούτε σημασία. 

Σημασία έχει ότι δεν υπάρχει καμία ελπίδα για μια καλύτερη κοινωνία, όσο έχουν θέση σ'αυτην τα οικοδομήματα που έχτισαν αυτά τα σκουλήκια.

"«Περνάμε δύσκολες ώρες, αλλά με τη βοήθεια του Θεού στεκόμαστε όρθιοι. 

Μας ζητήθηκαν μεγάλες θυσίες, αλλά αν ακόμα και στα δύσκολα η πολιτεία βρίσκεται κοντά σας, είναι γιατί έχουμε κοντά μας την Ορθοδοξία και τη γλώσσα.»

Η συγκίνηση ήταν έκδηλη στο πρόσωπο του Πρωθυπουργού. 

Οι καμπάνες κτυπούσαν χαρμόσυνα κατά το πρωτόκολλο το απόγευμα του Σαββάτου, παραμονή της εορτής του Ασώτου. Ο κ. Αντ. Σαμαράς φαινόταν αρκετά ευδιάθετος, ιδιαίτερα χαρούμενος, αλλά και συνάμα συγκινημένος που εκπλήρωνε μια επιθυμία πολλών ετών. Ένα προσκύνημα στην Αθωνική Πολιτεία, στο Άγιον Όρος, το περιώνυμο Περιβόλι της Παναγίας, πάντα αποτελεί για τους περισσότερους, μια εμπειρία ζωής, ακόμα και για έναν Πρωθυπουργό.

[...]

Σε έναν τόπο όπου επικρατεί η γαλήνη και η λήθη των εγκοσμίων και πολλοί οδηγούνται στην ψυχική αγαλλίαση και την πνευματική ανάταση, τα σήμαντρα κτυπούσαν μέσα από το θρόισμα του ανέμου στα δέντρα. Ήταν το σύνθημα για την επίσημη υποδοχή του κ. Σαμαρά, ο οποίος έφθασε έμπροσθεν του Ναού του Πρωτάτου, που είναι αφιερωμένος στη γιορτή της Θεοτόκου και είναι το αρχαιότερο από τα καθολικά, ενώ ακούγονταν ο ύμνος της Παναγίας «Αξιον Εστί». 

Εκεί, με ιδιαίτερη θέρμη χαιρέτισε τους Αντιπροσώπους των 20 Ιερών Πατριαρχικών και Σταυροπηγιακών Μονών (μεταξύ αυτών και ο γέροντας Εφραίμ της Μονής Βατοπαιδίου) και στην συνέχεια με ευλάβεια ασπάστηκε την Ιερά Εικόνα του «Άξιον Εστί». 

Η συνέχεια ήταν άκρως μυσταγωγική με την δοξολογία που τελέστηκε προς τιμήν του Πρωθυπουργού, όπου κυριάρχησε το άκουσμα των ανόθευτων Βυζαντινών ύμνων σε ένα σκηνικό που αποτελεί σήμα για την υπερχιλιετή ιστορία και παράδοση του Όρους."

Εδώ δεν το παίζω εκφραστής της αριστεράς ή της αναρχίας, οπότε μιλάω για τον εαυτό μου μόνο. Και όποιος μπορεί να διαβάσει το παραπάνω απόσπασμα χωρίς να ξεράσει, όποιος πιστεύει ότι στην έξοδό του από την κρίση χωράνε πολιτικοί που επιδεικνύουν την πίστη τους, παππάδες που πληρώνονται από τη δική μου τσέπη, κατέχουν τεράστιες περιουσίες, απολαμβάνουν φοροαπαλλαγές και τους έχουν δοθεί ολόκληρες περιοχές με προνομιακό καθεστώς, αλλά και κράτος και εκκλησία που δεν είναι σαφώς και απόλυτα διαχωρισμένα, ας ξέρει ότι δεν έχει κανένα κοινό το όραμά του με το δικό μου.