Περισσότερο προβληματική και από συγκεκριμένα πρόσωπα όπως του Βουδούρη, του Μπενέτου ή του Καρυπίδη είναι η διαδικασία επιλογής και επιβολής τους ως υποψηφίων. Η επιλογή έγινε από ένα στενό ηγετικό κύκλο στελεχών και συμβούλων γύρω από τον πρόεδρο,
εν αγνοία των οργάνων τα οποία όχι μόνο δεν διαβουλεύτηκαν για τους υποψηφίους
αλλά έμαθαν και τα ονόματα τους από τα κανάλια.
Ακόμα χειρότερα, αυτοί που τους επέλεξαν δεν συμβουλεύτηκαν καν τις τοπικές και νομαρχιακές οργανώσεις που έχουν τη σχέση με τις τοπικές κοινωνίες και θα κληθούν να σηκώσουν το βάρος της προεκλογικής καμπάνιας των επιλεγμένων υποψηφίων.
Η τακτική αυτή από ένα κόμμα που ευαγγελίζεται τη δημοκρατία σε όλα τα επίπεδα και προβάλλει ως πλεονέκτημα την εσωτερική του δημοκρατική λειτουργία απέναντι στα προσωποπαγή-προεδροκεντρικά αστικά κόμματα, δημιουργεί, μεταξύ άλλων, έντονο πρόβλημα αξιοπιστίας.
Κατόπιν τούτου φαντάζει πολύ ειρωνικό και συνιστά μία επιτελεστική αντίθεση το κλείσιμο της τοποθέτησης του υποψηφίου δημάρχου Αθήνας Γ. Σακελαρίδη στην ΚΠΕ:
“Είναι εύκολο να κερδίσουμε τον Δήμο της Αθήνας, όπως και όλους τους δήμους και τις περιφέρειες της χώρας. Αρκεί να κάνουμε ό,τι κάνουν οι αντίπαλοί μας: μια καλή επικοινωνιακή καμπάνια, από ένα επιτελείο ειδικών. Το να κερδίσεις το Δήμο, λοιπόν, είναι εύκολο. Εμείς, όμως, θέλουμε να κερδίσουμε την πόλη.
Και ακριβώς για να την κερδίσουμε, δεν θα κάνουμε εκπτώσεις, ούτε στο πρόγραμμα ούτε στις αξίες μας” και η ερμηνεία του από το rednotebook πως ο ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές διεκδικεί τις καρδιές και το μυαλό των ανθρώπων – και επιδιώκει να κινητοποιήσει τους ανθρώπους αυτούς, αντί μόνο τους επικοινωνιολόγους, τη στιγμή που η επιλογή του συγκεκριμένου υποψηφίου έγινε εν αγνοία της ιδιαίτερα ενεργής δημοτικής παράταξης του κόμματος στην Αθήνα και της επικεφαλής της Ελένης Πορτάλιου.
Η αγνόηση της βάσης και των οργάνων στην επιλογή των υποψηφίων, εκτός από κραυγαλέα αντιδημοκρατική έχει δημιουργήσει και μία σειρά από προβλήματα.
Έτσι, στην Πελοπόννησο οι οργανώσεις του κόμματος διαφωνούν σφόδρα με το πρόσωπο που τους επιβλήθηκε και τα μέλη τους δηλώνουν απρόθυμα όχι μόνο να τον υποστηρίξουν προεκλογικά αλλά ακόμα και να τον ψηφίσουν.
Ενώ αποδεικνύεται πως ο επιλεχθείς υποψήφιος για τη Δυτική Μακεδονία εμφανίζεται να έχει μία κάποια αδυναμία στη Χρυσή Αυγή, δίνοντας βήμα στον Κασιδιάρη να χύσει το ναζιστικό και αντιαριστερό του δηλητήριο, μετά μάλιστα τη δολοφονία του Φύσσα,
ενώ επιδίδεται και σε εμμέσως υποστηρικτικά για τη ΧΑ σχόλια, από το facebook (https://www.facebook.com/photo.php?fbid=585310441547922&set=a.107271512685153.16109.100002069154649&type=3&theater).
Όσοι πιστεύουν λοιπόν πως η δημοκρατική λειτουργία πρέπει να παρακαμφθεί για να υπερκεραστούν τα "αριστερίστικα" ή "συντηρητικά" αντανακλαστικά της βάσης ώστε το κόμμα να έχει τα μέγιστα εκλογικά οφέλη, κινδυνεύουν να διαψευστούν οικτρά, με τους υποψηφίους ν' αποτυγχάνουν και το πολιτικό προφίλ του ΣΥΡΙΖΑ να βγαίνει τραυματισμένο από αμφιλεγόμενες, το λιγότερο, επιλογές.
Ακόμα χειρότερος από τη διαδικασία επιλογής των υποψηφίων ήταν ο τρόπος επιβολής τους στα όργανα. Η ψήφιση τους "πακέτο" και όχι κατά μόνας συνιστά μίας πρώτης τάξης καταπάτηση της εσωκομματικής δημοκρατίας και θυμίζει τις χειρότερες πρακτικές των μνημονιακών κυβερνήσεων που επέβαλλαν την ψήφιση όλων των μνημονιακών μέτρων σε ένα άρθρο.
Το πρόβλημα όμως δεν συνίσταται μόνο στην καταπάτηση των δημοκρατικών κανόνων λειτουργίας αλλά, πολύ περισσότερο, στην ακύρωση της βούλησης της πλειοψηφίας της κεντρικής επιτροπής. Είναι φανερό πως η ηγεσία φοβήθηκε πως η υποψηφιότητα Βουδούρη δεν θα περνούσε και για αυτό επέλεξε το μέτρο του πακέτου.
Όλα αυτά δείχνουν πως, σε επίπεδο λειτουργίας τουλάχιστον, ο ΣΥΡΙΖΑ υιοθετεί όλο και πιο έντονα στοιχεία σοσιαλδημοκρατικού κόμματος, στα οποία η ηγεσία έχει αυτονομηθεί πλήρως από τα μέλη, με τα δεύτερα να μετατρέπονται σε φορείς υλοποίησης των αποφάσεων της πρώτης. Όπου η ηγεσία αντιμετωπίζει τα μέλη ως "πρόβλημα" που πρέπει να διαχειριστεί προκειμένου να υλοποιήσει τις επιδιώξεις της και όχι ως εντολοδόχος των αποφάσεων τους και στα οποία πρέπει να λογοδοτεί.
Μία τέτοια μορφή οργάνωσης προσομοιάζει έντονα σε αυτή του αστικού (δημοκρατικού) κράτους και στη σχέση που αυτό διαμορφώνει με την κοινωνία.
Τέλος, τα μέλη της κεντρικής επιτροπής που νομιμοποίησαν με την ψήφο τους την επιλογή πακέτο, αλλά και εκείνα που δεν την καταψήφισαν αλλά απείχαν διευκολύνοντας έτσι την υπερψήφιση της, είναι συνυπεύθυνα για τον αντιδημοκρατικό εκτροχιασμό.
Ευθύνη έχει και η Αριστερή Πλατφόρμα που δεν κατέβασε προς ψήφιση, παρά τη διαφωνία της με τη διαδικασία, ξεχωριστό πακέτο που να μην περιελάμβανε τις προβληματικές επιλογές.
Το γεγονός επίσης πως δεν έχει καταφέρει να κερδίσει, έστω και σε ένα τόσο κρίσιμο ζήτημα που δεν αφορά τος ευρώ ή το χρέος, τη στήριξη και άλλων μελών, πέρα από τις δικές της δυνάμεις, δείχνει και τα όρια της τακτικής της και των ανελαστικών διαχωριστικών γραμμών που έχει ορθώσει στο εσωτερικό του κόμματος.
Παρόλα αυτά, τα όποια λάθη της Αριστερής Πλατφόρμας δεν δικαιολογούν τη στάση των μελών της πλειοψηφίας της ΚΠΕ που με την ψήφο τους ή την αποχή τους, επέτρεψαν την αντιδημοκρατική εκτροπή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου