(Το κεντρικό σύνθημα των εκλογών του 2012.
Σήμερα όσοι αποφάσισαν χωρίς εμάς ειναι ευπρόσδεκτοι σ'αυτό το τόσο λαρτζ κόμμα.)
Αυτοί ό,τι... μαζέψουν. Εμείς;
Με την τροπολογία Μιχελάκη, η συγκυβέρνηση Σαμαρά - Βενιζέλου
έρχεται να συμπληρώσει την τριλογία της απελπισίας:
τη μετάθεση της ημερομηνίας των περιφερειακών εκλογών κατά μία εβδομάδα νωρίτερα των ευρωεκλογών, την άρνηση του δικαιώματος ψήφου των μεταναστών και των ομογενών στην Αυτοδιοίκηση και τώρα τον σταυρό στις ευρωεκλογές.
Αν το καλοεξετάσεις, η συγκομιδή ψήφων στην κάλπη του μνημονιακού μπλοκ από όλες αυτές τις αλχημείες της τελευταίας στιγμής δεν προβλέπεται και τόσο πλούσια.
Ίσως μάλιστα συμβεί και το αντίθετο.
Στην κατάσταση ωστόσο που βρίσκονται Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ, δεν έχουν στη διάθεσή τους πολλές λύσεις. Με διογκούμενη τη λαϊκή δυσαρέσκεια και οργή, με τη συνεχή αποτυχία των όποιων success stories επινοεί η κυβέρνηση, με την κοινωνία να βλέπει μπροστά της μονάχα φόρους και ανεργία και ποτέ ανάκαμψη και ανάπτυξη, η εκλογική τους τύχη είναι προβλέψιμη:
Βαριά ήττα και στις δύο αναμετρήσεις του Μαΐου,
ήττα καθοριστική στις εθνικές εκλογές, όποτε κι αν γίνουν.
Ό,τι μαζέψουν λοιπόν κι ας είναι και ρώγες.
Στην αντίπερα όχθη τι γίνεται;
Στην Αριστερά που διεκδικεί να παίξει ρόλο αναγεννητικό στη χώρα, στον ΣΥΡΙΖΑ,
πώς απαντάμε στα τερτίπια της απελπισίας;
Οι τάσεις εσωστρέφειας δεν θα επιτρέπονταν κανονικά στις σημερινές συνθήκες.
Ακόμα και με δεδομένες τις διαφορές μας όπως εκφράστηκαν στο ιδρυτικό συνέδριο, δεν δικαιολογούνται ορισμένα φαινόμενα που στρεβλώνουν την εικόνα μας.
Πώς θα πάμε στις εκλογές του Μαΐου;
Τα αυτοδιοικητικά μας σχήματα, στη μεγίστη πλειοψηφία τους , δεν παρουσιάζουν την ευρύτητα που παραδοσιακά είχαμε κατακτήσει. Ο φόβος του «άλλου» δείχνει να έχει διεισδύσει απειλητικά στις γραμμές μας αντί να διεισδύουμε εμείς στους άλλους χώρους.
Με έναν ΣΥΡΙΖΑ του 30% κατά τις δημοσκοπήσεις, πάμε με δημοτικά σχήματα που αντιστοιχούσαν στην εποχή που είμαστε κοινοβουλευτικά στο 4%-5% και αυτοδιοικητικά στο 8%.
Σε αρκετούς δήμους οι οργανώσεις του ΣΥΡΙΖΑ έκαναν ακριβώς τις ίδιες επιλογές (σε πρόσωπα) που είχαν κάνει και το 2010, έστω κι αν αυτά τα πρόσωπα τότε δεν κατάφεραν να πλησιάσουν ούτε τα κομματικά ποσοστά των εκλογών του 2009.
Έχουμε το παράδειγμα της περιφέρειας Πελοποννήσου.
Τι μας λέει αυτό αν το συνδυάσουμε με άλλα σχετικά;
Ό,τι σηματοδοτεί συμμαχία στη λεγόμενη αριστερή κατεύθυνση (δηλ. με ΚΚΕ και ΑΝΤΑΡΣΥΑ ή και plan B), είναι αποδεκτό και «εξ αριστερών νομιμοποιημένο». Σε ό,τι αφορά σε συμμαχίες με δυνάμεις προερχόμενες από τα «δεξιά μας» , εκεί ο υποψήφιος πρέπει να συμφωνεί με τις θέσεις μας όχι μόνο σήμερα, αλλά να ταυτιζόταν μαζί μας και χθες και προχθές και πάντα...
Τότε ασφαλώς δεν ζητάμε συμμαχία ή συμμάχους... αναζητάμε τους εαυτούς μας.
Μια τέτοια τακτική δεν έχει σχέση με όσα συμφωνήσαμε στο κόμμα ούτε με την πολιτική μας στην Αυτοδιοίκηση.
Και δεν προδιαθέτει τον κόσμο θετικά απέναντι στο μοντέλο κόμματος που εκπροσωπούμε, αν κάθε φορά που θα λαμβάνεται μια απόφαση με την οποία κάποιοι διαφωνούν, οι τελευταίοι έχουν το δικαίωμα να επανέρχονται όσες φορές χρειαστεί για να την ακυρώσουν...
Δεν θα πρόκειται για κόμμα αρχών που μπορεί να κυβερνήσει.
Είναι αυτοκτονικό η υποψηφιότητα Τσίπρα για το αξίωμα του προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής να δημιουργεί νέα δυναμική για την ευρωπαϊκή Αριστερά και εμείς να την αγνοούμε και να αναλωνόμαστε σε άγονες συγκρούσεις.
Δεν διατυπώνω ένα «κατηγορώ» κατά των συντρόφων/ισσών της Αριστερής Πλατφόρμας.
Είμαι συνεπής οπαδός της συνεννόησης μέσα στο κόμμα.
Απορρίπτω κάθε προσπάθεια που οδηγεί σε διχασμό και περιθωριοποίηση μιας μερίδας του κόμματος...
Αντιτάχθηκα σε επιλογές στο Συνέδριο που διατάραξαν την ψυχική μας ενότητα και ακύρωσαν το κεκτημένο μας στον ΣΥΝ, όπως η απαράδεκτη ρύθμιση των μη επικοινωνούντων ψηφοδελτίων.
Εκτιμώ ως πολύτιμη τη συμβολή τους στις επεξεργασίες του κόμματος, παρακολουθώ την αρθρογραφία τους.
Αλλά, σύντροφοι, ήλθε η ώρα της ευθύνης για όλους/όλες.
Η πολιτική μας θα κριθεί στην ώρα της.
Από την Αριστερά και την κοινωνία.
Ας στηρίξουμε την τιτάνια προσπάθεια να αλλάξουμε αυτήν την χώρα, να ανοίξουμε δρόμο για την Ευρώπη.
Από την επιτυχία του υψηλού αυτού στόχου δεν θα βγει χαμένος κανένας μας!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου