Γραφικοί, αλλά πάντα επικίνδυνοι-Του Γιάννη Η. Χάρη

http://www.efsyn.gr/?p=155343

Για να πω τη μαύρη αλήθεια, πιο πολύ μ’ ενοχλεί στον Νότη Σφακιανάκη το ύφος του τσαμπουκαλεμένου μοσχόμαγκα, με το ξινισμένο ύφος του ξερόλα, 

παρά οι προ πολλού ξεκάθαρες ρατσιστικές και ακροδεξιές έως φασιστικές απόψεις του –πόσο μάλλον οι ουφολογικές, δωδεκαθεϊστικές κτλ γραφικότητές του. 

Ομως αυτές ακριβώς οι γραφικότητες, πολύ περισσότερο από την όποια καλλιτεχνική αξία του, του εξασφάλιζαν ώς τώρα κάποια ασυλία.

Ετσι, Δευτέρα 25/11, στη γνωστή εκπομπή Ενωμένα Πλυντήρια του Θέμου Αναστασιάδη, 

ο κριτικός του κινηματογράφου Δ. Δανίκας, παλιός βέρος κομμουνιστής, 

δήλωσε –και επέμεινε– πως, έλα μωρέ, μια μπούρδα είπε ο Σφακιανάκης, κι αν εκθείασε και τη δικτατορία του Παπαδόπουλου, ε, κι ένα σωρό άλλος κόσμος τα ίδια πιστεύει. 

Μα επειδή κι ένα σωρό άλλος κόσμος τα ίδια πιστεύει, για τον Παπαδόπουλο ή τη Χρυσή Αυγή, επειδή κι ένα σωρό άλλος κόσμος πιστεύει, φέρ ’ειπείν, πως μας ψεκάζουν, κι αυτός ο κόσμος στέλνει μεταξύ άλλων και τη ΧΑ στη Βουλή, δεν βλέπω πού μπορεί να ξαπλώνεται μακάριος ένας πολιτικός εστετισμός, θα έλεγα, που χορηγεί απαλλακτικά λόγω γραφικότητας.

Στο κάτω κάτω, ή προπάντων, γραφικοί εν γένει, εκπρόσωποι καθρέφτες τού «ένα σωρό άλλος κόσμος», μας διαφεντεύουν. 

Ορισμός της γραφικότητας (έστω κι αν πρόκειται για μελετημένο θέατρο) 

δεν είναι ο Αδωνης; 

Που από τα σόου τηλεπώλησης βιβλίων με τις κραυγές «Τα λιγουρεύεστε;», για την ακρίβεια χάρη ακριβώς σ’ αυτά τα σόου, έφτασε να είναι κορυφαία τηλεπερσόνα, με κατάληξη ολόκληρο υπουργείο.

 Και άλλοι, πλήθος. Που καλλιεργούν παιδεία, μεταδίδουν γνώση, μέσα απ’ τα πανεπιστήμια, η δωδεκαθεΐστρια πανεπιστημιακός Μαρία Τζάννη λ.χ.,

 μαϊντανός στα πρωινάδικα… 

Που καθορίζουν τις τύχες ενός λαού από κεντρικές πολιτικές θέσεις ή μέσα απ’ το κοινοβούλιο, Ψωμιάδης, 

Κουλούρης, 

Γιακουμάτος,

 Πολύδωρας λ.χ., χωρίς άλλες συστάσεις… 

Που διαμορφώνουν πολιτική και αισθητική μέσα από τα μίντια, Τράγκας

 λ.χ., που κάνει για εκατό, και άλλοι, και άλλοι…

 Γραφικοί, μα άλλο τόσο, ή γι’ αυτό πιο επικίνδυνοι.