Παρακολουθήσαμε όλοι το ρατσιστικό show κατά των Ρομά που έστησαν media και κυβέρνηση με τις ευλογίες του «Χαμόγελου του παιδιού».
Όλα ξεκίνησαν κατά τη διάρκεια ενός αστυνομικού ελέγχου σε σπίτια Ρομά, όταν διαπιστώθηκε πως εκεί υπάρχει ένα κορίτσι που δε προσομοιάζει στα «φυλετικά χαρακτηριστικά» των Ρομά. Η προκατάληψη κατά των Ρομά οδήγησε την αστυνομία στο να προσπαθήσει να αποδείξει ότι το εν λόγω κοριτσάκι (ηλικίας τελικά 5-6 χρονών) αποτελούσε θύμα απαγωγής.
Έτσι ο εισαγγελέας διέταξε την πραγματοποίηση εξετάσεων DNA, που απέδειξαν ότι δεν επρόκειτο για τους βιολογικούς γονείς του κοριτσιού.
Επρόκειτο λοιπόν για μια ακόμη παράτυπη υιοθεσία, πρακτική στην οποία προφανώς και οδηγούνται πολλά αντρόγυνα στην Ελλάδα, δεδομένου ότι οι γραφειοκρατικές διαδικασίες στέκονται εμπόδιο σε μια νομότυπη διαδικασία υιοθεσίας.
Οι γονείς του κοριτσιού ανέφεραν πως πήραν το παιδί από μια γυναίκα που δεν είχε τη δυνατότητα να το μεγαλώσει.
Παρ' όλα αυτά, οι γονείς - θύματα μιας αλματώδους λογικής - κρίθηκαν προφυλακιστέοι, κατηγορούμενοι για απαγωγή. Το παιδί σίγουρα απέκτησε ένα τεράστιο χαμόγελο, αφού πάρθηκε από τους οικείους του και οδηγήθηκε σε χώρο της ΜΚΟ «Χαμόγελο του Παιδιού», ενώ "ποιός νοιάζεται" για τα υπόλοιπα (μη λευκά) παιδιά της οικογένειας, που θα μεγαλώσουν με φυλακισμένους γονείς.
Η κυβέρνηση συνέχισε το παιχνίδι της, εκμεταλευόμενη όπως πάντα θέματα που ευαισθητοποιούν την τηλεορασόπληκτη κοινωνία, πραγματοποιώντας show μηδενικής ανοχής, εναντίον του νέου «εσωτερικού εχθρού» που πλέον είναι οι Ρομά.
Είναι η πρώτη φορά φορά που οι αρχές αντιμετωπίζουν με προκατάληψη οικογένειες Ρομά με τις ευλογίες της ΜΚΟ «Χαμόγελο του Παιδιού»;
Τον Μάιο του 2008 μια γυναίκα Ρομά βρέθηκε στο αστυνομικό τμήμα της Ορεστιάδας, έντρομη ζητώντας βοήθεια. Δυο παιδιά της, ο Αμέτ και ο Αϊχάν ηλικίας 8 και 6 ετών αντίστοιχα, εξαφανίστηκαν. Η γυναίκα αντιμετωπίζεται με προκατάληψη. Η αστυνομία την ανακρίνει και ισχυρίζεται ότι έχει ομολογήσει ότι πούλησε τα παιδιά της. Ο πατέρας της οικογένειας κρίνεται προφυλακιστέος, ενώ η ΕΛ.ΑΣ. ανακαλύπτει συνεργούς στην πώληση των παιδιών.
Οι έρευνες στρέφονται σε εντελώς λάθος κατεύθυνση και αρκετές μέρες αργότερα τα παιδιά εντοπίζονται νεκρά σε μπλοκαρισμένο ασανσέρ ακατοίκητης πολυκατοικίας, σε απόσταση 100 μέτρων από το αστυνομικό τμήμα Ορεστιάδας και 40 μέτρων από την κεντρική πλατεία.
Γράφει τότε ο «Ιός»:
Το μοιραίο κρυφτό του ρατσισμού
- Μεσημέρι στο Παγκράτι.
Ο Γιωργάκης παίζει με την Αννούλα και η μητέρα τους δουλεύει στο σπίτι.
Τα παιδιά παρασυρμένα από το παιχνίδι χάνονται και η μάνα τρελαμένη ζητάει βοήθεια από την αστυνομία. Ξεσηκώνεται αμέσως όλη η γειτονιά. Ψάχνουν παντού, φωνάζουν δημοσιογράφους για να κάνουν τις περιγραφές των παιδιών.
Ο επικεφαλής των ερευνών εισαγγελέας είναι δίπλα στη μάνα και της δίνει κουράγιο. Χτενίζουν όλη την περιοχή. Μια μέρα αργότερα βρίσκουν τα παιδιά ταλαιπωρημένα και φοβισμένα σε απόσταση δύο χιλιομέτρων από το σπίτι τους. Είχαν παγιδευτεί σε ένα αφύλαχτο φρεάτιο και δεν μπορούσαν να βγούνε...
- Μεσημέρι στην Ορεστιάδα.
Ο Αχμέτ παίζει με τον Αιχάν.
Τα παιδιά παρασυρμένα από το παιχνίδι χάνονται και η τσιγγάνα μάνα τρελαμένη ζητάει βοήθεια. Ανακρίνεται και «ομολογεί», δεν μιλάει καλά ελληνικά, είναι τρομοκρατημένη, φοβάται μήπως φταίει ο πατέρας.
Ο πατέρας φυλακίζεται ενώ αρνείται τα πάντα.
Η αστυνομία βρίσκει και συνεργούς. Κινητοποιούνται όλοι μέσα από τα γραφεία τους και τα τηλέφωνά τους. Ψάχνουν στα σύνορα. Η γειτονιά βλέπει τηλεόραση ανατριχιασμένη.
Ωσπου τα παιδιά πεθαίνουν από θερμοπληξία 100 μέτρα από το αστυνομικό τμήμα Ορεστιάδας και 40 μέτρα από την κεντρική πλατεία.
Αστυνομία, τηλεοπτικές εκπομπές ανεύρεσης επιζώντων, εισαγγελείς, δημοσιογράφοι αλλά και το Χαμόγελο του Παιδιού βολεύτηκαν με το σενάριο ότι τα παιδιά πουλήθηκαν από τους ρομά γονείς τους.
Από κοντά και τα μέσα ενημέρωσης:
«Τσιγγάνα μάνα πουλάει τα παιδιά της»,
«ο πατέρας πούλησε τα παιδιά με τον κουνιάδο»,
«κυκλώματα τσιγγάνων εκμεταλλεύονται μικρά παιδιά».
Ολα αυτά μαζί με τις υστερικές φωνές αγανακτισμένων πολιτών.
Των πολιτών εκείνων που σωπαίνουν όταν δίπλα τους κάποιος γονιός χτυπάει το παιδί του ή το κακοποιεί πάνω σε ένα μεθύσι ή ακόμα και το βιάζει.
Η συλλογική αυτή σιωπή μπροστά στην «ιερή οικογένεια» δεν ισχύει όμως για τα παιδιά μεταναστών ή Ρομά. Εκεί ξεφωνίζονται όλα.
Ακόμα και μετά το θάνατο των παιδιών οι ηθικοί αυτουργοί του συλλογικού εγκλήματος επιμένουν στα κυκλώματα διακίνησης παιδιών και στα αστυνομικά θρίλερ για να μην υποχρεωθούν να ομολογήσουν ότι άλλο ένα ρατσιστικό έγκλημα διαπράχτηκε κάτω από τα μάτια μας.
Αντί να κάνουν όλοι το προφανές, να τρέξουν, να ψάξουν τα δυο παιδιά που έπαιζαν,
αντί να θυμηθούν την περίπτωση του Αλέξ, άρχισαν να ερευνούν τα σύνορα και να ενοχοποιούν τους γονείς.
Η αστυνομία απέσπασε ομολογία της μάνας, οι εισαγγελείς προφυλάκισαν τον πατέρα,
οι οργανώσεις ψάχνανε τα διεθνή κυκλώματα,
οι δημοσιογράφοι ζητούσαν αυστηρότερους νόμους και οι πολίτες έβλεπαν τηλεόραση αγανακτισμένοι με τη συμπεριφορά των τσιγγάνων γονιών.
Μέχρι που τα νεκρά παιδιά άρχισαν να μυρίζουν.
Μια μυρωδιά που απλώθηκε σε όλη την Ελλάδα του ρατσισμού και της αδιαφορίας.
Με μια αναζήτηση "Τσεριμπαση πούλησαν" θα οδηγηθείτε στο εμετικό κλίμα που δημιούργησαν τα ΜΜΕ εκείνο το χρονικό διάστημα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου