Kική Δημουλά: ''Δεν αντέχω τους μετανάστες στην Κυψέλη, πιάνουν όλα τα παγκάκια!''

Aυτοί που έχουν φρικάρει με το ρατσιστικό παραλήρημα της Δημουλά είναι τα νεοφιλελέ.

Και ειναι τόσο αστεία η προσπάθεια να βρούν τρόπους και λόγια να υπερασπιστούν το πουλέν τους.

Γιατί το πουλέν τους αυτό,τα έδωσε όλα στην εφόρμηση της νεοφιλελεύθερης λαίλαπας.

http://farmakoglwssa-kirki.blogspot.gr/2013/01/h.html

"Τολμήστε" είχε γράψει μαζί με τωρινούς υπουργούς,βουλευτές,τσιράκια της εγχώριας ελίτ και διανόησης.Και τώρα όλοι αυτοί ειναι σε δύσκολη θέση.Γιατί είμαστε και σε φάση "πολέμου κατά του ρατσισμού"και η Κική δε τα είπε λίγο στρογγυλά βρε παιδί μου.

Βγήκε σκληρά ρατσιστικά και τους δυσκολεύει.

Ε,ρε πλάκες

εεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεε

ΑΥΤΟΣ ΔΕΝ ΠΙΑΝΕΙ ΠΑΓΚΑΚΙ ΚΙΚΗ ΜΟΥ

εντάξει;Ολα καλά

(…μπρος στο Δήμο στη Λιοσίων)

 Πηγή: www.lifo.gr

Η Άννα Δαμιανίδη αναφέρεται σήμερα στη στήλη της «Τρίτη Ματιά» στο ρατσιστικό -σύμφωνα με τα όσα περιγράφει- ξέσπασμα της ποιήτριας Κικής Δημουλά κατά τη διάρκεια εκδήλωσης των Atenistas στην Κυψέλη.   Συγκεκριμένα γράφει:  

 «Στο τέλος της περιήγησης στην αυλή του σχολείου περιμέναμε ν' ακούσουμε κάτι ωραίο και αξέχαστο από τα χείλη πνευματικών ανθρώπων.  

Και τι είπε η ποιήτρια; 

Ότι δεν αντέχει τους μετανάστες στην Κυψέλη, τόσοι πολλοί που είναι, πιάνουν και τα παγκάκια, δεν βρίσκεις να καθίσεις στην πλατεία, άσε που κλέβουν και φοβάται να βγει από το σπίτι της, α-πα-πα! χάλια. Εντάξει δεν χρειαζόταν να είσαι διακεκριμένη ποιήτρια για να πεις τέτοια. 

Τα λένε κάθε μέρα γριές στο τρόλεϊ για να πιάσουν κουβέντα.

 Κι ούτε καν όλες, 

κάμποσες έχουν καταλάβει ότι δεν μπορείς να γενικεύεις έτσι και συγκρατούνται».   

Σε άλλο σημείο του άρθρου της η Άννα Δαμιανίδη στέκεται στην προσπάθεια του Μένη Κουμανταρέα και του Μενέλαου Καραμαγγιώλη να προστατέψουν την ποιήτρια 

απ' το να εκτεθεί περαιτέρω:  

 «"Στην Κυψέλη μένουν κυρίως οικογενειάρχες που προσπαθούν να ενσωματωθούν", είπαν οι άνθρωποι προσπαθώντας να αλλάξουν κουβέντα. Σιγά, σιγά σηκωθήκαμε να φύγουμε, 

το έργο το είχαμε ξαναδεί.

 Περιμέναμε από μια διακεκριμένη ποιήτρια κάτι πιο βαθύ, πιο ανθρωπιστικό;

 Κάτι φωτεινό που θα βοηθούσε τη συνύπαρξη με τους μετανάστες,

 που θα μαλάκωνε τους ανθρώπους; 

Λάθος μας! 

Η ποιήτρια επιβεβαίωσε ότι στην Ελλάδα η μπαναλιτέ του ξενοφοβικού λόγου δεν γνωρίζει σύνορα, ταξικά και άλλα. Με άνεση μπορείς να γενικεύεις, να βγάζεις το ρατσισμό σου χωρίς άγχος, ακόμα και δημόσια, ακόμα και σε πρωτοποριακές συναντήσεις γνωριμίας μς το χώρο και τους γείτονες. Αλίμονο, τι είναι η πολιτική ορθότης για μια ποιήτρια που έφτασε στην κορυφή; 

Ξενέρωτες αμερικανιές».