Σάββατο 2 Μαρτίου 2013

Ο εμετικός Κωνσταντίνος Ζούλας ξαναχτυπά







Η αβάσταχτη ελαφρότητα των ΜΜΕ
Του Κωνσταντίνου Ζούλα
​​​​«Αισθανόμαστε πουλημένοι και προδομένοι από το κράτος. 
Ολες είμαστε μανάδες και όλες στην ίδια τύχη βρισκόμαστε. 
Προσπαθούσαν να ζεσταθούν τα παιδιά. 
Σε αυτήν την κατάσταση μας φέραν οι πολιτικοί μας. 
Πρέπει να τιμωρηθούν και οι τρακόσιοι 
και να μας δώσουν τις περιουσίες μας πίσω».

Στο βίντεο του «Αστρα TV» της Λάρισας, η συνάδελφος δημοσιογράφος περιέγραφε με δραματικό τόνο τον θάνατο δύο φοιτητών οι οποίοι έχασαν προχθές τη ζωή τους από τις αναθυμιάσεις ενός αυτοσχέδιου μαγκαλιού 
που έφτιαξαν κόβοντας ένα θερμοσίφωνα 
«για να ψήνουν, αλλά και να ζεσταίνονται», όπως ανέφερε το ρεπορτάζ. 

Στο βίντεο φιλοξενείτο και μια γειτόνισσα 
η οποία, αφού κατέθεσε όσα μόλις διαβάσατε, κατέληξε στη γνωστή πια αιτία: στο απεχθές κράτος και στα Μνημόνια του.

Ο γράφων δεν έχει την παραμικρή διάθεση να υποβαθμίσει την τραγική είδηση του θανάτου δύο νέων ανθρώπων. 
Καμία ατυχία στη ζωή δεν μπορεί να συγκριθεί με τον ανείπωτο πόνο να χάσεις το παιδί σου – όσοι είμαστε γονείς και μόνον στη σκέψη, μας κόβεται η ανάσα. 

Το σημείωμα αυτό, ωστόσο, γράφεται για να αναδείξει την ευθύνη των Μέσων Ενημέρωσης και τον καθ’ όλα απερίσκεπτο τρόπο που συνδέουν πλέον κάθε τραγική είδηση με την οικονομική κρίση. 

Διότι αν θέλουμε να είμαστε ειλικρινείς, με τον ίδιο δραματικό τόνο και στην ίδια αιτία θα κατέληγε το «Αστρα TV» ακόμη κι αν οι φοιτητές έχαναν τη ζωή τους ρίχνοντας οινόπνευμα σε μια αναμμένη ξυλόσομπα.

 Είναι –πώς να το πω– σαν να ισχυρίζονται πια τα ΜΜΕ ότι κάθε τραγική είδηση θα είχε αποφευχθεί, αν δεν μας είχε βρει η κρίση, ωσάν υπεύθυνη πριν από τρία χρόνια π.χ. για τον θάνατο δύο νέων στην άσφαλτο να ήταν η αλόγιστη ευκολία με την οποία οι γονείς τούς αγόραζαν τότε –την εποχή της ευμάρειας– πανάκριβα Ι.Χ. - σκοτώστρες.

Το κατεξοχήν παράδειγμα που αποδεικνύει την ευκολία των ΜΜΕ να συνδέουν τις τραγικές ειδήσεις με την οικονομική κρίση είναι οι αυτοκτονίες. 

Είναι προφανές ότι αυτές έχουν αυξηθεί στην Ελλάδα την τελευταία τριετία, καθώς αυτό διαπιστώνεται σε όλα τα κράτη όπου αυξάνεται η ανεργία. 

Αλλα είναι εξίσου προφανές ότι ελάχιστοι από όσους αντιμετωπίζουν οικονομικό πρόβλημα μπορούν να φτάσουν στο σημείο να δώσουν τέλος στη ζωή τους. 

Δεν υπάρχει ψυχίατρος ή ψυχολόγος που να μην υποστηρίζει ότι η αυτοχειρία προϋποθέτει μια βαριάς μορφής κατάθλιψη, όπως και να μην επισημαίνει ότι είναι απίθανο να δώσει κάποιος τέλος στη ζωή του 
αν δεν αντιμετωπίζει ψυχιατρικό νόσημα. 
Και μάλιστα, τις περισσότερες φορές μη εγνωσμένο. 

Σημειωτέον δε ότι αρκετοί επιστήμονες εκτιμούν πως η αύξηση των αυτοκτονιών, όπως παρουσιάζονται από τα ελληνικά ΜΜΕ, είναι και υπερβολική. 

Και τούτο διότι στη χώρα μας δεκάδες αυτοκτονίες δεν καταγράφονταν μέχρι πρότινος, καθώς οι συγγενείς των αυτόχειρων τις απέκρυβαν ως στίγμα για τις οικογένειές τους. Πόσω μάλλον όταν η ορθόδοξη Εκκλησία ηρνείτο να τις αποδεχθεί ως αιτία θανάτου.

Υπάρχει όμως και μια άλλη διάσταση, ακόμη σοβαρότερη, που επισημαίνουν οι ειδικοί. Με την υπερπροβολή των αυτοκτονιών από τα ΜΜΕ και την απερίσκεπτη διασύνδεσή τους με την κρίση η ακραία αυτή επιλογή παρουσιάζεται ως αναμενόμενη ή ακόμη και αναπόφευκτη στους δυνάμει αυτόχειρες. 

Με συνέπεια, αντί να αποθαρρύνει τον συγκεκριμένο θάνατο, 
να ευνοεί εν τέλει την ένταση του φαινομένου. 

Μπορεί να μην είναι γνωστό στην Ελλάδα, αλλά σε κάποιες σκανδιναβικές χώρες έχει απαγορευθεί ρητώς στα ΜΜΕ να κατονομάζουν ως αιτία θανάτου την αυτοκτονία, ακριβώς για να μην εμφανίζεται ευκολότερη η συγκεκριμένη πράξη στους πάσχοντες από βαριά κατάθλιψη. 

Και εξυπακούεται, βέβαια, ότι στις εν λόγω χώρες, που ανέκαθεν είχαν τα θλιβερά πρωτεία στις αυτοκτονίες, μόνον η οικονομική κρίση δεν ήταν 
και είναι η αιτία τους...

Είναι σαν να διαβάζω ήδη την κριτική που ενδεχομένως θα τύχουν οι παραπάνω σκέψεις. Στην Ελλάδα της υπερβολής, κάθε τι που επιχειρεί να αποσυνδέσει την κρίση με ό,τι συμβαίνει γύρω μας ταυτίζεται πλέον με μια τάχα συνειδητή απόπειρα αιτιολόγησης των τρισκατάρατων Μνημονίων. 

Τα οποία, παρεπιμπτόντως, επέφεραν τα κόμματα που ψήφιζε τις τελευταίες δεκαετίες προφανώς και η γειτόνισσα του προλόγου...


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου