«Θέλω με τον πλέον ξεκάθαρον και κατηγορηματικόν τρόπον να δεσμευτώ
και δεσμεύομαι προς τους Κυπρίους συμπατριώτες μας αλλά και τους ξένους επενδυτές, αλλά και ταυτόχρονα να στείλω σαφέστατα μηνύματα προς όλους τους αποδέκτες στο εξωτερικόν ότι δεν πρόκειται –και το υπογραμμίζω- ο Νίκος Αναστασιάδης να υπογράψει το όποιο Μνημόνιο που θα περιέχει οποιαδήποτε πρόνοια για κούρεμα καταθέσεων». Νίκος Αναστασιάδης, δήλωση πριν τις ποοεδρικές εκλογές
Η απόφαση του Eurogroup να «κουρέψει» τα κατατεθειμένα στις κυπριακές τράπεζες κεφάλαια συνιστά δυνάμει θανάσιμο πλήγμα στην κυπριακή οικονομία και το κυπριακό κράτος και, εμμέσως πλην σαφώς, στην ελληνική οικονομία και το ελληνικό κράτος,
στο σύνολο δηλαδή του ελληνικού λαού.
στο σύνολο δηλαδή του ελληνικού λαού.
Η απόφαση αυτή δεν οδηγεί μόνο την Κύπρο στην καταστροφή.
Συνιστά επίσης ένδειξη ότι, πιθανώς, οι ισχυρές δυνάμεις της παγκόσμιας ολιγαρχίας που ενορχήστρωσαν την επίθεση κατά της Ελλάδας, αποφάσισαν τώρα να περάσουν στην τελευταία και πιο αποφασιστική φάση της «λύσης» του «ελληνικού ζητήματος».
Πρέπει το σύνολο των αντιμνημονιακών δυνάμεων, σε Κύπρο και Ελλάδα, να συμπήξουν άμεσα ενιαίο μέτωπο, ανθιστάμενες με τον πιο αποφασιστικό τρόπο στην επίθεση που δέχεται ο ελληνικός λαός και τα δύο κράτη και κινητοποιούμενες σε όλη την Ευρώπη, εξηγώντας την πανευρωπαϊκή σημασία της επίθεσης που δέχεται η Κύπρος, μετά την Ελλάδα, και καλώντας σε δημιουργία του ευρύτερου δυνατού μετώπου όλων των δυνάμεων της ηπείρου που αντιτάσσονται στον νέο «τραπεζικό ολοκληρωτισμό».
Οι αποφάσεις του Eurogroup είναι ομόφωνες.
Η συγκατάθεση της κυπριακής και της ελληνικής κυβέρνησης και των δύο Υπουργών Οικονομικών σε αυτές είναι πράξη εσχάτης προδοσίας.
Οι Κύπριοι πολίτες και οι πολιτικές δυνάμεις, αλλά και οι πολιτικές δυνάμεις της Ελλάδας οφείλουν να δράσουν άμεσα κάνοντας ότι μπορούν για να σταματήσουν την επικύρωση αυτών των μέτρων από την κυπριακή Βουλή, απαιτώντας την καθαίρεση του Αναστασιάδη
και την προκήρυξη νέων εκλογών και δημοψηφίσματος.
Να συγκεντρωθούν και να μη φύγουν από τους δρόμους της Λευκωσίας,
όσο τους κυβερνά ο Εφιάλτης.
Η Κύπρος, όπως και το 2004, πρέπει και τώρα, για να σωθεί,
να μετατραπεί στις Θερμοπύλες του ελληνισμού αλλά και της Ευρωπαϊκής Δημοκρατίας,
απέναντι στον επελαύνοντα ολοκληρωτισμό των Αγορών.
Πέραν των άλλων, η απόφαση του Αναστασιάδη συνιστά ωμή παραβίαση της λαϊκής κυριαρχίας, πραξικόπημα για λογαριασμό ξένων συμφερόντων, στο μέτρο που εξελέγη Πρόεδρος με την ρητή υπόσχεση να μην συγκατατεθεί σε κούρεμα καταθέσεων.
Πρέπει να καταγγελθεί ως τέτοια σε όλη την Ευρώπη.
Μετά το ελληνικό μνημόνιο και την είσοδο του ΔΝΤ στην Ευρώπη δια της Ελλάδας, έχουμε δεύτερο πραξικόπημα στην Κύπρο και δεύτερη μείζονα εκδήλωση της στρατηγικής του «Σοκ και Δέους».
Προειδοποιήσαμε επανειλημμένως τους Κύπριους πολίτες και πολιτικούς ότι η εκλογή του Αναστασιάδη, εκπροσώπου των μεταλλαγμένων Εφιαλτών της ΕΟΚΑ Β’ και του «Ναι» στο σχέδιο Ανάν, μπορούσε να οδηγήσει στο τέλος της Κυπριακής Δημοκρατίας και του κυπριακού ελληνισμού. Δυστυχώς δεν εισακουσθήκαμε.
‘Εστω και σήμερα, οι Κύπριοι πολίτες πρέπει να ξυπνήσουν άμεσα και να συγκεντρωθούν στη Λευκωσία, εμποδίζοντας την Βουλή να επικυρώσει τις αποφάσεις.
Αύριο θα είναι πολύ αργά. Κινδυνεύουν όχι να μην μπορούν να σώσουν το κράτος τους. Κινδυνεύουν να μην έχουν κράτος για να σώσουν.
Επίθεση στην Κύπρο και την Ελλάδα
Η απόφαση να κουρευτούν οι καταθέσεις (και μάλιστα ανεξαιρέτως ποσού, παρά τον σχετικό νόμο) συνιστά συντριπτικό πλήγμα στην εμπιστοσύνη προς τον τραπεζικό τομέα του νησιού,
από τους βασικούς πυλώνες της οικονομίας του.
από τους βασικούς πυλώνες της οικονομίας του.
Αν θεωρήσουμε ότι θα έπρεπε να κουρευτούν τα χρέη εξαιτίας της κρίσης,
δεν είναι δυνατόν να μένουν στο απυρόβλητο όλες οι ευρωπαϊκές τράπεζες, σκανδαλωδώς ευνοημένες από την πολιτική της ΕΚΤ και τις τεράστιες χαμηλότοκες πιστώσεις της
και οι μόνοι που την πληρώνουν τελικά να είναι ελληνικά ασφαλιστικά ταμεία και δημόσιοι οργανισμοί και οι καταθέτες στις κυπριακές τράπεζες. Δεν είναι δυνατόν σε μία ‘Ενωση να υιοθετούνται τέτοια μέτρα για δύο και μόνο δύο χώρες και τις τράπεζές τους.
Μιλάμε για ένα ποσό 10 ή 20 δις ευρώ, για ένα ποσό δηλαδή ασήμαντο για τα ευρωπαϊκά δεδομένα και πάντως τελείως δυσανάλογο προς το κόστος για την Κύπρο από την καταστροφή της οικονομίας της. Αυτό δεν είναι ‘Ενωση, είναι κρεατομηχανή.
Η στόχευση αυτή εγείρει την υποψία ότι στην περίπτωση της Ελλάδας και της Κύπρου υφίσταται και γεωπολιτική συνιστώσα στον εναντίον τους οικονομικό πόλεμο.
‘Οσο για το είδος των μέτρων που λαμβάνονται επιβεβαιώνουν ότι δεν έχουμε να κάνουμε με ένα απλό οικονομικό πρόγραμμα με το οποίο θα μπορούσε κάποιος να συμφωνήσει ή να διαφωνήσει. ‘Εχουμε να κάνουμε με ένα πρόγραμμα καταστροφής κρατών και της όποιας δημοκρατίας απολαμβάνουμε, αφού αυτή η δημοκρατία μόνο σε επίπεδο κρατών λειτουργεί.
Μέσω του μηχανισμού του μη βιώσιμου χρέους, της «αποφυγής της χρεωκοπίας» (και των νομικών δεσμεύσεων των Δανειακών), η Ελλάδα μετετράπη ήδη σε «αποικία χρέους», δεν είναι, σήμερα που μιλάμε, ανεξάρτητο και κυρίαρχο κράτος, με την έννοια που ήταν έως το 2010. Δεν υπάρχει ανοιχτή στρατιωτική κατοχή από ξένη δύναμη, υπάρχει όμως το οικονομικό και νομικό της ισοδύναμο. Μάλιστα πρόκειται για «καταστρεφόμενη αποικία χρέους», αφού το «πρόγραμμα σωτηρίας» εξασφαλίζει την παραμονή μας εντός της - κατά Σόρος - «δίνης θανάτου».
‘Οσο για το είδος των μέτρων που λαμβάνονται επιβεβαιώνουν ότι δεν έχουμε να κάνουμε με ένα απλό οικονομικό πρόγραμμα με το οποίο θα μπορούσε κάποιος να συμφωνήσει ή να διαφωνήσει. ‘Εχουμε να κάνουμε με ένα πρόγραμμα καταστροφής κρατών και της όποιας δημοκρατίας απολαμβάνουμε, αφού αυτή η δημοκρατία μόνο σε επίπεδο κρατών λειτουργεί.
Μέσω του μηχανισμού του μη βιώσιμου χρέους, της «αποφυγής της χρεωκοπίας» (και των νομικών δεσμεύσεων των Δανειακών), η Ελλάδα μετετράπη ήδη σε «αποικία χρέους», δεν είναι, σήμερα που μιλάμε, ανεξάρτητο και κυρίαρχο κράτος, με την έννοια που ήταν έως το 2010. Δεν υπάρχει ανοιχτή στρατιωτική κατοχή από ξένη δύναμη, υπάρχει όμως το οικονομικό και νομικό της ισοδύναμο. Μάλιστα πρόκειται για «καταστρεφόμενη αποικία χρέους», αφού το «πρόγραμμα σωτηρίας» εξασφαλίζει την παραμονή μας εντός της - κατά Σόρος - «δίνης θανάτου».
Στον ίδιο δρόμο, της μετατροπής σε «καταστρεφόμενη αποικία χρέους» θα μπει η Κύπρος αν επικυρώσει αυτά τα μέτρα. Μόνο και μόνο το πλήγμα στις κυπριακές τράπεζες από την απώλεια εμπιστοσύνης θα είναι τέτοιο που θα ξεπεράσει κατά πολύ την όποια «ανακούφιση» από το κούρεμα των καταθέσεων, εξασφαλίζοντας την έναρξη και στην Κύπρο της «δίνης θανάτου».
Δεν θα πληγούν βέβαια μόνο οι τράπεζες, θα πληγεί επίσης και όλη η υπόλοιπη οικονομία της Κύπρου με το κούρεμα των καταθέσεων επιχειρήσεων και ασφαλιστικών ταμείων.
Θα πληγεί παράλληλα ακόμα μια φορά η Ελλάδα, αφενός με το κούρεμα των καταθέσεων πολιτών της, αφετέρου με το ότι, αν και κατεστραμμένη, προβλέπεται από τις αποφάσεις του Eurogroup να φορτωθεί τις θυγατρικές των κυπριακών τραπεζών στην Ελλάδα!
Οι σημερινές κυβερνήσεις στη Λευκωσία και την Αθήνα δεν διαφέρουν πρακτικά στον τρόπο ενεργείας τους από τις «ελληνικές» κυβερνήσεις που είχαν εγκαταστήσει οι Ναζί στην Αθήνα, μεταξύ 1941 και 1944. Αντί για τους Ναζί εξυπηρετούν τους Πιστωτές, εκπροσωπούμενους από την Τρόικα.
Θα πληγεί παράλληλα ακόμα μια φορά η Ελλάδα, αφενός με το κούρεμα των καταθέσεων πολιτών της, αφετέρου με το ότι, αν και κατεστραμμένη, προβλέπεται από τις αποφάσεις του Eurogroup να φορτωθεί τις θυγατρικές των κυπριακών τραπεζών στην Ελλάδα!
Οι σημερινές κυβερνήσεις στη Λευκωσία και την Αθήνα δεν διαφέρουν πρακτικά στον τρόπο ενεργείας τους από τις «ελληνικές» κυβερνήσεις που είχαν εγκαταστήσει οι Ναζί στην Αθήνα, μεταξύ 1941 και 1944. Αντί για τους Ναζί εξυπηρετούν τους Πιστωτές, εκπροσωπούμενους από την Τρόικα.
Ο ρωσικός παράγων και το «ξέπλυμα χρήματος»
Η Κύπρος είναι κατ’ εξοχήν τόπος καταθέσεων Ρώσων. Το κούρεμα αυτών των καταθέσεων σημαίνει ότι τα ρωσικά κεφάλαια θα εγκαταλείψουν το νησί. Η παρουσία τους όμως είναι και μια σημαντική ασπίδα ασφαλείας για το κράτος αυτό που έχει υποστεί εισβολή, υφίσταται πάντα κατοχή και τελεί υπό διαρκή απειλή.
Η Κύπρος έχει κατηγορηθεί ως μέρος «ξεπλύματος» των χρημάτων της «ρωσικής μαφίας». Εδώ όμως περισσεύει η υποκρισία. Αν σκοπός είναι να τιμωρηθεί η «μαφία», τόσο ας κουρευτούν επίσης οι καταθέσεις της στο Λουξεμβούγο, το Λονδίνο και ένα σωρό άλλα μέρη εντός ΕΕ.
Δεύτερον, ας γίνει έλεγχος και ας κατασχεθούν τα κεφάλαια που ανήκουν στη «μαφία»-από πού κι ως που θα δει ένας φουκαράς Κύπριος συνταξιούχος, με είκοσι ή διακόσιες χιλιάδες ευρώ στην τράπεζα, να κουρεύονται οι δικές του καταθέσεις επειδή δήθεν γίνεται «ξέπλυμα χρήματος»;
Στην πραγματικότητα άλλωστε, η περίφημη «ρωσική μαφία» δεν ήταν ποτέ αποκλειστικά ρωσική, ήταν πάντα το υβρίδιο της ρωσικής εγκληματικότητας και δυτικών οικονομικών και στρατηγικών συμφερόντων.
Πάλι βλέπουμε ότι η συστηματική και διακηρυγμένη προσπάθεια των δυτικών δυνάμεων
παραμένει η αποκοπή, πάση θυσία, του ελληνικού χώρου, Ελλάδας και Κύπρου,
από οποιαδήποτε σχέση και επαφή με τη Ρωσία.
Μια τέτοια απομόνωση δείχνει με τη σειρά της να επιβεβαιώνει την πιθανή τελική γεωπολιτική στόχευση, την προσπάθεια υπαγωγής Ελλάδας και Κύπρου στον αποκλειστκό, πλήρη έλεγχο του άξονα ΗΠΑ-Ισραήλ και μάλιστα των πιο τυχοδιωκτικών δυνάμεων
στο ισραηλινό και αμερικανικό κατεστημένο.
Κύπρος και Ελλάδα ούτε μπορούν να αγνοήσουν την τεράστια ισχύ του Ισραήλ, ούτε θάπρεπε να αρνηθούν κάθε σχέση μαζί του. Αλλά οι ηγεσίες στις δύο χώρες όφειλαν να έχουν συνείδηση του που βρίσκονται, γεωγραφικά και ιστορικά, της ανάγκης, που επιβεβαιώνει όλη η ιστορία τους, να ισορροπούν επιδέξια ανάμεσα στον δυτικό, τον μεσανατολικό και τον σλαβικό κόσμο, όπως και ανάμεσα στον αραβομουσουλμανικό κόσμο αφενός, το Ισραήλ αφετέρου. Ιστορικά, όποτε η Ελλάδα μπάταρε προς έναν πόλο, έπαθε τις μεγαλύτερες καταστροφές.
Κύπρος, Ευρώπη και Goldman Sachs
Οι εξελίξεις σχετικά με την Κύπρο στο Eurogroup επιβεβαιώνουν ότι, στην πραγματικότητα, όλες οι κυβερνήσεις της ευρωζώνης, ακόμη και η γερμανική, έχουν πρακτικά είτε περάσει υπό τον έλεγχο της «Διεθνούς του Χρήματος», είτε δεν τολμούν να αντισταθούν στις θελήσεις της.
Οι κυπριακές και ελλαδικές πολιτικές δυνάμεις πρέπει να κινητοποιηθούν σε ευρωπαϊκό επίπεδο καταγγέλλοντας ότι, όπως το 1933, οι άρχουσες τάξεις της Γερμανίας παρέδωσαν την εξουσία στον εθνικοσοσιαλισμό, έτσι και σήμερα, οι ιθύνουσες τάξεις της «Ευρωγερμανίας» παραδίδουν την εξουσία στην ήπειρο στους εκπροσώπους του χρηματιστικού κεφαλαίου,
προδίδοντας το μεταπολεμικό ευρωπαϊκό σχέδιο μιας Ευρώπης ειρήνης, ευημερίας, δημοκρατίας και κοινωνικής δικαιοσύνης. Η καμπάνα χτυπάει στην Ελλάδα και στην Κύπρο,
αλλά χτυπάει για όλη την Ευρώπη.
Ακούγονται τώρα φωνές υπέρ της αποχώρησης της Κύπρου από το ευρώ.
Μια τέτοια αποχώρηση μπορεί, κάποια στιγμή στο μέλλον, να καταστεί αναγκαία ή αναπόφευκτη.
Προς το παρόν όμως είναι πολύ πιο έξυπνο, και για την Κύπρο και για την Ελλάδα, να παραμείνουν εκεί που βρίσκονται εκμεταλλευόμενες το σύνολο των πολλών πολιτικών και θεσμικών όπλων που τους παρέχει η ιδιότητά τους ως μελών της ευρωζώνης και της ΕΕ και κάνοντάς το «μπάχαλο», εφόσον δεν ικανοποιούνται τα λογικά και θεμιτά τους αιτήματα.
(Ας μη ξεχνάμε άλλωστε ότι δεν ήταν η «Ευρώπη» μόνη της που τάκανε ή μπορούσε να τα κάνει αυτά. Τόσο το ελληνικό μνημόνιο, όσο και οι κυπριακές αποφάσεις του Eurogroup, φέρουν, φαρδιές πλατιές, τις υπογραφές των δικών μας κυβερνήσεων).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου