Ο λόγος που αποφάσισα να προτείνω συνέντευξη στον Πέτρο Τατσόπουλο μετά το τελευταίο μου άρθρο, είναι η άμεση παρέμβαση και η πρόθεσή του, να μου εξηγήσει τι εννοεί όταν αναφέρει τον όρο "μικροαστουλίνια".
Πέτρο, επειδή σχολίασα άμεσα την ανάρτησή σου στο facebook, μου είπες πως δεν αναφερόσουν στην οικονομική κατάσταση με τον όρο "μικροαστουλίνια", αλλά στη νοοτροπία ορισμένων. Μπορείς να περιγράψεις τι είναι για εσένα μικροαστικό ακριβώς; Δεν είναι υποκειμενικό να χαρακτηρίζεις έτσι όσους έχουν αντίθετες απόψεις με εσένα;
Έχω την αίσθηση ότι το παρερμήνευσες ευθείς εξ’ αρχής.
Η αλήθεια είναι ότι έφταιγε και η ίδια η ανάρτηση η οποία ήταν ένα πριβέ σχόλιο
σε μια συζήτηση που είχε προηγηθεί.
Δεν απευθυνόταν καθόλου σε ψηφοφόρους, ούτε σε δικούς μου, ούτε σε ψηφοφόρους άλλων, ούτε ακόμα σε εν δυνάμει ψηφοφόρους. Είχε στόχο πολύ συγκεκριμένους ανθρώπους, οι οποίοι θεωρούν ότι ο τρόπος που μιλάω δημοσίως, ο τρόπος που εκφράζομαι και ο τρόπος που δρω, δεν συνάδει με την καθωσπρέπει συμπεριφορά που πρέπει να έχει ένας βουλευτής, δηλαδή με τον κομφορμισμό.
Ο κομφορμισμός λέει ότι ο βουλευτής πρέπει να προσέχει τα λόγια του, να μη χρησιμοποιεί άσχημες εκφράσεις, βρώμικες λέξεις και πολύ περισσότερο πρέπει να προσέχει τη συμπεριφορά του.
Αυτή η κομφορμιστική λογική έχει μια βάση, ότι προφανώς η συμπεριφορά σου, εφόσον είσαι βουλευτής και έχεις κατέβει με ένα κόμμα, ανεξάρτητα αν είσαι μέλος του κόμματος, γιατί εγώ δεν είμαι καν μέλος του ΣΥΡΙΖΑ, είμαι συνεργαζόμενος με το ΣΥΡΙΖΑ, πρέπει να έχεις έναν συγκεκριμένο τρόπο συμπεριφοράς.
Αφού έχεις εκλεχθεί με το ΣΥΡΙΖΑ.
Ναι, αλλά δεν είμαι μέλος του κόμματος. Και στο παρελθόν υπήρξαν άτομα που είχαν συνεργαστεί με την Αριστερά, χωρίς να ανήκουν στο κόμμα. Ο Λαμπράκης είναι ένα ανάλογο παράδειγμα. Δεν ήταν στην ΕΔΑ, ήταν συνεργαζόμενος.
Η αλήθεια είναι πως αν δεν συνεργαστείς με ένα κόμμα, όσο και να σε συμπαθεί ο κόσμος, είναι σχεδόν αδύνατο να περάσεις το σκόπελο του 3%. Θα χρειαζόσουν 250 – 300.000 ψήφους, αριθμός αδύνατος να πάρεις μόνος σου.
Εγώ κατέβηκα στη Β’ Αθήνας την πιο δύσκολη περιφέρεια της Ελλάδας, που θεωρείται μάλιστα ως σφαγείο.
(γι αυτό η τριανδρία των φίλων-Χειμωνάς,Τατσόπουλος,Χαραλαμπιδης διαλεξε τρία κόμματα αλλά μόνον ο γαμιάς έκανε πετυχεσιά.Ενα στα τρία δεν ειναι κακό,δεν ειναι καθόλου κακό)
Υπάρχει μεγάλος ανταγωνισμός στη Β’ Αθηνών, όντως.
Υπάρχει τεράστιος ανταγωνισμός και το μειονέκτημα είναι πως για να εκλεχθείς
χρειάζεσαι πολλούς ψήφους.(πολλές Πέτρο,πολλές)
Εγώ βγήκα με σχεδόν 18.000 ψήφους.
Το πλεονέκτημα είναι όμως ότι παράλληλα, είναι μια χαοτική περιφέρεια,
άρα μπορεί να βγει κάποιος χωρίς να ανήκει σε κάποιον κομματικό μηχανισμό.
Είτε γιατί τον ξέρουν από την τηλεόραση,
είτε από τα βιβλία του, από τη γενικότερη δηλαδή δραστηριότητά του,
γιατί είναι εκείνη η περιφέρεια ανάμεσα σε όλες τις περιφέρειες της Ελλάδας
που έχει τους λιγότερο κομματικά εγκλωβισμένους.
(οπότε τον ψήφισαν για την μόστρα του κι όχι για το κόμμα του)
Αλλά για να γυρίσω στην ανάρτηση, δεν αναφερόταν στους ψηφοφόρους μου,
αλλά προς εκείνους που ίσως και καλοπροαίρετα, μα σίγουρα και κακοπροαίρετα, μου υποδείκνυαν συστηματικά ποια πρέπει να είναι η συμπεριφορά μου.
Με την ανάρτηση απαντούσα ουσιαστικά ότι πρώτα από όλα δεν μπορώ να έχω μια συμπεριφορά διαφορετική από την ιδιοσυγκρασία μου, δηλαδή εγώ δεν μπορώ να προσποιηθώ τον καθωσπρέπει, το μικροαστό και εκεί κόλλαγε αυτό που είπα «μικροαστουλίνι», εκείνον που προσέχει να δίνει μια εικόνα «σιδερωμένη» προς τα έξω.
Του ανθρώπου τύπου οικογενειάρχη που μιλάει προσεκτικά, στην ουσία όμως δεν λέει τίποτα, ειδικεύεται στο να μη λέει τίποτα και στη συμπεριφορά του
είναι πάντα ψύχραιμος, νηφάλιος και συγκρατημένος.
Αυτό έλεγα λοιπόν. Δεν μπορώ ούτε να υποδυθώ καν, κάτι τέτοιο.
Όχι μόνο δεν είμαι, μα ούτε να υποκριθώ.
Αν σκόπευα να το παίξω ταρτούφος υποκριτής, θα το ξεκινούσα πολύ νωρίτερα από τα 54 που έχω πατήσει τώρα.
Θα το έκανα από τα 20 από τα 30 μου. Δεν θα υποδυόμουν τώρα στα γεράματα κάποιον άλλο. Από εκεί ξεκίνησε η παρεξήγησή μας νομίζω.
Σου εξήγησα ότι εν μέρει το καταλαβαίνω αυτό, δεν υπάρχει κάποια παρεξήγηση, πιο πολύ στάθηκε αφορμή για μένα, ώστε να καταδικάσω μια πιο γενικευμένη αντίληψη πολλών πολιτικών και όχι μόνο, ότι «εγώ είμαι αυτός που μιλάει, που έχει τον πρώτο λόγο, που θα πρέπει να με ακούτε και κατά καιρούς θα έχω το δικαίωμα να καταδικάζω συγκεκριμένες ομάδες, χαρακτηρίζοντάς τες όπως νομίζω, εντελώς υποκειμενικά».
Αυτό μου χτύπησε λίγο άσχημα.
Κατάλαβα ότι αυτό σου έδωσε πάσα να καυτηριάσεις μια νοοτροπία, που όντως είναι υπαρκτή.
Δεν πιστεύω πως νέοι πολιτικοί -γιατί αν εξαιρέσουμε τη συγγραφική σου πορεία στον πολιτικό στίβο είσαι νέος- θα πρέπει να πέφτουν σε τέτοιες κλισέ συμπεριφορές. Περιμένουμε από εσάς κάτι διαφορετικό, παρεμβάσεις αλλαγής, όχι κάτι αναμενόμενο και αφορισμούς που έχουμε δει και στο παρελθόν.
Ναι, αλλά και πάλι σου λέω, πως δεν περιφρονούσα τους ψηφοφόρους και δεν ισχυρίστηκα «ποιοι είστε εσείς που θα μου κάνετε μάθημα», δεν ήταν αυτή η λογική πίσω από την ανάρτηση.
Η λογική ήταν, όχι οι ψηφοφόροι, αλλά όσοι με παρακολουθείτε, αν θέλετε έναν άνθρωπο που μιλάει σαν το Δημήτρη Αβραμόπουλο, τότε να απευθυνθείτε στο Δημήτρη Αβραμόπουλο, δεν χρειάζεται να ζητήσετε σε εμένα να κάνω κάτι έξω από τη φύση μου.
Για το ναρκισσισμό και τα σχόλια που έκανες για τον ελιτισμό, όχι μόνο των βουλευτών -και σε άλλες ομάδες παρατηρείται αυτό-, συμφωνώ απόλυτα.
Εγώ είμαι ατυχές παράδειγμα, όμως και το έχω καταγγείλει πρώτος το φαινόμενο του ναρκισσισμού στην πολιτική.
Για παράδειγμα, έχω δηλώσει στο παρελθόν για το Βαγγέλη το Βενιζέλο ότι ενώ είναι ένας πολύ ευφυής άνθρωπος -τον έχω γνωρίσει κιόλας- εγκλωβίζεται στο ναρκισσισμό του και όλο αυτό καταλήγει να είναι μια μορφή βλακείας, γιατί στην ουσία δεν βλέπεις τον συνομιλητή σου, αλλά βάζεις μπροστά έναν καθρέφτη, βλέπεις πάλι το είδωλό σου και αυτό ερήμην σου σιγά-σιγά, σε καθιστά βλάκα. Σε απομονώνει από τους άλλους.
Γίνεται μια μορφή ιδιωτείας.
Συμφωνώ γενικά με το σχόλιο περί ναρκισσισμού και ελιτισμού.
Μου ανέφερες ότι κατά καιρούς στην έχουν πέσει διάφοροι και σε έχουν κοντράρει με άσχημο τρόπο λόγω του χαρακτήρα σου που δεν υποτάσσεται και λέει ό,τι ακριβώς σκέφτεται, όπως το σκέφτεται.
Όχι μόνο λόγω του χαρακτήρα. Έχω δεχθεί από ανοιχτές απειλές θανάτου, μέχρι λοιδορίες, βρισίδια κλπ.
Μέχρι πριν λίγο καιρό, ο τοίχος μου στο facebook ήταν ανοιχτός για σχόλια όχι μόνο φίλων που φθάνουν τις 5.000, αλλά και των εγγεγραμμένων που είναι πάνω από 20.000. Μπορούσε ο οποιοσδήποτε να σχολιάσει όποια ανάρτηση έκανα.
Με το καλημέρα όταν ξεκίναγα, διάφοροι που θα μπορούσαν να είναι τρολ, να μην ήταν καν άνθρωποι, 200 προφίλ που ανήκουν σε έναν άνθρωπο, με έβριζαν πατόκορφα, οπότε αναγκάστηκα να περιορίσω τα σχόλια να τα κάνουν μόνο οι φίλοι.
Το θεωρώ ανέντιμο να ανήκεις σε διατεταγμένη υπηρεσία και να κοπανάς κάποιον, ανεξαρτήτως του τι λέει, απλά επειδή είναι Συριζαίος ή Νεοδημοκράτης ή Πασόκος ή επειδή δεν τον γουστάρεις.
Αυτού του είδους οι επιθέσεις στο δικό μου προφίλ στο facebook, έχουν μεγάλη παράδοση.
Όταν παρουσίαζα πριν από δυόμισι χρόνια την εκπομπή 1821 στο ΣΚΑΙ, είχαν φθάσει στο να τρολάρουν το ίδιο το προφίλ, το είχαν καταλάβει κατά κάποιον τρόπο και το ίδιο το facebook το απέσυρε.
Έχω φάει, λοιπόν, όπως καταλαβαίνεις, πάρα πολύ σκληρή έως απάνθρωπη κριτική, αυτά τα τρία χρόνια και αν ρίξεις μια ματιά επί τροχάδην στο προφίλ μου στο facebook, θα δεις ότι δεν έχω καθόλου ευθιξία στην κριτική.
Αντίθετα, υπάρχουν άνθρωποι που με κρίνουν και σήμερα πολύ σκληρά και η κριτική τους μένει στη σελίδα μου. Δεν σβήνω ποτέ αρνητικά σχόλια.
Εμένα προσωπικά μου το απέδειξες με την κίνησή σου να το συζητήσεις και να επικοινωνήσεις άμεσα να λύσεις τις όποιες παρεξηγήσεις θα μπορούσαν να είχαν δημιουργηθεί. Θα μπορούσα να γράψω κάποιο άρθρο πάνω στη συζήτησή μας, αλλά θεώρησα ότι πιο έντιμο ήταν να σου δώσω το βήμα να πεις την άποψή σου, να απαντήσεις έμμεσα στην κριτική που θεώρησες ότι σου έκανα.
Όταν υπάρχει μια μίνιμουμ καλή προαίρεση γιατί όχι, εγώ αυτό το διέβλεπα στα σχόλιά σου ακόμα και στο κείμενο που ανέβασες μετά.
Στο άρθρο σου διέκρινα πως έχω να κάνω με έναν άνθρωπο που είναι καλοπροαίρετος, γιατί αλλιώς δεν αξίζει να ασχολείσαι, δεν βγάζεις άκρη. Ο κακοπροαίρετος θα λέει το ποίημά του. Κάνω φυσικά συζήτηση και με τον κακοπροαίρετο, πολύ πιο σκληρή όμως.
Αν κάτι γούσταρα στο facebook από την αρχή, ήταν αυτό, ότι σε έφερνε σε επαφή με ανθρώπους που μπορεί να είχες εντελώς αντίθετες απόψεις, ακόμα και να μαλώσεις μαζί τους. Δεν με ενοχλούσε αυτού του είδους η επικοινωνία.
Με ενόχλησε ότι ειδικά από τη στιγμή που πολιτεύθηκα ό,τι και να πω, έρχεται ο άλλος σε διατεταγμένη υπηρεσία κάνοντας βάρδια με πολλά ψεύτικα προφίλ, να μου κάνει επίθεση. Τώρα, να μιλάω με ανθρώπους πίσω από ψευδώνυμα, με χίλια δυο διαφορετικά προφίλ, να είμαι ένας και να αντιμετωπίζω τριακόσιους, δεν έχω πια ούτε την αντοχή, ούτε το χρόνο να το κάνω.
Πέτρο έγινε άλλο ένα παιχνίδι εναντίον σου, με τη δήλωση ότι έχεις πηδήξει τη μισή Αθήνα. Γέμισε το twitter, γέμισε το facebook με το όνομά σου και με σχόλια πολύ χιουμοριστικά αρκετές φορές. Ήταν και αυτό μέσα στο πλαίσιο της άδικης κόντρας που σου γίνεται; Ήταν δήλωση πραγματική ή αποσπασματική φράση από συνέντευξη πού τονίστηκε για να κάνει ντόρο;
Νατάσσα, εγώ δεν βγήκα ποτέ να πω ότι « έχω πηδήξει τη μισή Αθήνα, Τατσόπουλος Βουλευτής Β’ Αθήνας». Να στείλω από το πολιτικό μου γραφείο ποτέ μια τέτοια ηλίθια δήλωση. Δεν ήταν ποτέ δήλωση.
Υπάρχει όμως ένα μικρό ιστορικό, για να καταλάβει κανείς πώς φτάσαμε στην απόσπαση μιας τέτοιας φράσης από μια συνέντευξη και στην παραποίησή της.
Αν έχεις υπομονή να το ακούσεις, το όλο θέμα ξεκινάει πάλι από την εκπομπή 1821.
Η εκπομπή αυτή του ΣΚΑΙ χτυπήθηκε από την αρχή τρομερά, από όσους δεν συμφωνούσαν με όσα λέγαμε.
Ένας λοιπόν από τους φίλους μου στο facebook, έγραψε «και πού να δείτε τι θα γίνει όταν θα αποκαλύψετε ότι ο Κολοκοτρώνης είχε Τούρκο γκόμενο».
Έτσι απλά, μια μαλακία κανονικότατη που αποσπάστηκε από το facebook, στη συνέχεια αποδόθηκε σε εμένα ως δήλωσή μου και η δήλωση αυτή πλασαρίστηκε ότι την έκανα και μέσα στην εκπομπή. Ότι δηλαδή εκεί που παρουσίαζα το 1821, είπα και καλά ότι ο Κολοκοτρώνης ήταν gay.
Για οποιονδήποτε έχει στοιχειώδη ιστορική αίσθηση, το 1821 ο Κολοκοτρώνης ήταν 50 χρονών και τους ομοφυλόφιλους τους απαγχόνιζαν στην Αγγλία. Στην Ελλάδα, φαντάζομαι τους έκαναν με τη ρίγανη, τους καίγανε ή τους ανασκολοπίζανε.
Ήταν μια μαλακία και μισή αυτή.
Ήξεραν αυτοί που το χρησιμοποίησαν ότι ποτέ δεν είπα κάτι τέτοιο. Όχι ότι θα έτρεχε κάτι αν ήταν ο Κολοκοτρώνης ομοφυλόφιλος, αλλά δεν ήταν ρε αδερφέ, να τον κάνουμε σώνει και καλά;
Αρχίζει λοιπόν επί δύο χρόνια να με παίζει μπάλα η Χρυσή Αυγή, υποστηρίζοντας ότι εγώ έχω πει ομοφυλόφιλο τον Κολοκοτρώνη, ο υβριστής του Κολοκοτρώνη.
Τώρα, γιατί το έκαναν αυτό; Για να περάσουν τη λογική ότι είπαμε στην εκπομπή κάτι τόσο τρελό και ανιστόρητο, άρα «φαντάσου πόσο άκυρο είναι και ό,τι άλλο παρουσιάζουν για το Κρυφό σχολειό, την Αγία Λαύρα». Το χρησιμοποίησαν για να με καταστήσουν άσχετο και αστοιχείωτο, για οτιδήποτε άλλο είχα πει στη σειρά.
Δεν τους αρκεί όμως αυτό. Έπρεπε και στον πιο ηλίθιο οπαδό τους να εξηγήσουν το ερώτημα «γιατί ο Τατσόπουλος είπε gay τον Κολοκοτρώνη»; Η εύκολη λοιπόν απάντηση σε αυτό το ερώτημα είναι «επειδή είναι gay και ο ίδιος».
Και με παίζουν λοιπόν μπάλα έτσι, για δύο χρόνια συνέχεια, στις σελίδες τους, στις φασιστοφυλλάδες τους, στις ρυπαροφυλλάδες. Άμα πατήσεις στο google Τατσόπουλος, Κολοκοτρώνης, αυτά θα δεις.
Όταν λοιπόν έφθασα και έδωσα τη συνέντευξη αυτή στο Crash πριν δύο μήνες, λέω στο δημοσιογράφο ότι εγώ δε θα παίξω το παιχνίδι της Χρυσής Αυγής. Δεν θα βγω ούτε να διαφημίσω τους γάμους μου, ούτε τα παιδιά μου, ούτε να το παίξω οικογενειάρχης, μόνο και μόνο για να προβάλω το προφίλ που θέλει η Χρυσή Αυγή. Απλώς δεν είμαι ομοφυλόφιλος, τι να κάνουμε;
Και εκεί, μέσα σε όλα όσα λέω, αναφέρω και τη μοιραία φράση «Ρε συ, εντάξει είναι και τρελό αυτό. Έχω πηδήξει τη μισή Αθήνα».
Νατάσσα, στη δικιά μου τη γενιά ήταν μια πολύ τρέχουσα φράση, ως ψωμοτύρι τη χρησιμοποιούσαμε σχεδόν.
Και σχήμα λόγου είναι κατά κάποιον τρόπο. Αυτό ακριβώς είναι.
Το είπες για να βγει επιτέλους η ταμπέλα από πάνω σου.
Άσε που από μόνο του δεν λέει και κάτι, γιατί μπορεί να έχεις πηδήξει τη μισή gay Αθήνα. Είναι μια φράση τύπου «ρε πούστη μου, τα λένε για μένα αυτά; Αν είναι δυνατόν».
Και το κάνω αυτό, όχι επειδή με ενδιαφέρει αν η Χρυσή Αυγή με θεωρεί ομοφυλόφιλο, δεν με ενδιαφέρει τι πιστεύει η Χρυσή Αυγή. Με ενδιαφέρει ότι η Χρυσή Αυγή αφού λέει τη μαλακία για τον Κολοκοτρώνη, τη στηρίζει στο ότι εγώ είμαι και θέλω να τους βγάλω όλους ίδιους.
Στηρίζει ένα ψέμα πάνω σε ένα άλλο ψέμα. Και για να χτυπήσεις το πρώτο ψέμα πρέπει πρώτα να χτυπήσεις το δεύτερο.
Απομονώνεται λοιπόν η φράση από τον ίδιο τον εκδότη του περιοδικού, τον Τράγκα, δίνεται με δελτίο τύπου παντού, μόνη της ως δήλωση και αρχίζει μετά ο κανιβαλισμός επάνω σε αυτή τη φράση. Ποιος είναι αυτός που μας έχει πηδήξει τις μισές γυναίκες, δύο εκατομμύρια Αθηναίους και Αθηναίες.
Ζούμε σε μια τρέλα. Και για να το δεις αυτό, βγήκε μετά όλη η αντίδραση. Γιατί το λέει αυτό, τι ομοφοβία είναι αυτή;
Ήμουν επί δύο χρόνια ομοφυλόφιλος για τη Χρυσή Αυγή και μετά έγινα ομοφοβικός.
Αυτή ήταν η όλη παράνοια, υπό την οποία λειτούργησε το πράγμα.
Άρα, γενικά εσύ λειτουργείς πιο καλά, μακριά από αυτό που θεωρείται πολιτικά ορθό.
Το μόνο ασφαλές στην πολιτική είναι να μιλάς, αλλά να μη μιλάς, να χρησιμοποιείς πάντα στρογγυλές προτάσεις που δεν ενοχλούν κανέναν, που δεν σε κάνουν στόχο, που δεν ενοχλούν.
(ΜΑΝΤΑΡΑ)
Ο λόγος που αποφάσισες να ασχοληθείς με την πολιτική, ποιος ήταν; Να κάνεις την προσωπική σου επανάσταση, να αλλάξεις αυτή τη νόρμα της συμπεριφοράς των κλασικών στημένων βουλευτών;
Τίποτα μεγαλεπήβολο δεν ήθελα να κάνω, γιατί δεν είμαι αφελής ώστε να πιστεύω ότι μόνος μου μπορώ να αλλάξω κάτι. Δεν έχω αυτή την αίσθηση βολονταρισμού, ώστε να θεωρήσω πως ένας άνθρωπος μπορεί να αλλάξει τα πράγματα.
Ξεκίνησα πολύ πρόσφατα με την ενεργό πολιτική, πριν από ένα χρόνο
που προσέγγισα το κόμμα του ΣΥΡΙΖΑ.
(ήθελα να τρουπώσω)
Δεν τους ήξερα καθόλου, μόνο τη Ρένα Δούρου ήξερα από τα πάνελ της τηλεόρασης
(και κυρίως αυτά του φίλου μου Πρετεντέρη)
και αυτήν πήρα τηλέφωνο και έτσι ήρθα σε επαφή με το ΣΥΡΙΖΑ,
γιατί ήταν ο πιο κοντινός στις δικές μου απόψεις.
Επειδή με το εκλογικό σύστημα που έχουμε, δηλαδή με το 3% που πρέπει να έχεις για να μπεις μέσα στη Βουλή, κανένας όπως είπα, δεν μπορεί να μπει αν δεν συνεργαστεί με ένα κόμμα. Είναι πολύ υψηλός αυτός ο φράχτης του 3%.
Έχω δε, πει επανειλημμένα, ότι αν για τον οποιοδήποτε λόγο έρθω σε ρήξη με το ΣΥΡΙΖΑ,
θα παραιτηθώ παραχωρώντας την έδρα μου, γιατί ξέρω ότι δεν θα ήμουν στη Βουλή χωρίς αυτόν ή οποιοδήποτε άλλο κόμμα συνεργαζόμουν.
Ήθελες οπωσδήποτε να κατέβεις δηλαδή στην πολιτική. Για ποιο λόγο; Για παρέμβαση στα κοινά; Τι σε ώθησε προς την πολιτική;
Συμμετείχα σε διάφορα τηλεοπτικά πάνελ ως εκπρόσωπος της κοινωνίας. (τρομάρα σου.Μαιντανός ήσουν και εκπρόσωπος όλων των άλλων πέραν της κοινωνίας)
Υπήρχαν πολιτικοί και εγώ ήμουν η κοινωνία,
λες και οι πολιτικοί είναι εκτός κοινωνίας, τέλος πάντων.
Έτσι έχει επικρατήσει πάντως.
Το θέμα είναι ότι οι πολιτικοί πάντα μου έλεγαν ότι εγώ είμαι έξω από το χορό και βέβαια έχω την πολυτέλεια να λέω ό,τι θέλω, άρα «δεν λαμβάνουμε καθόλου υπόψη ό,τι λες, εφόσον έξω από το χορό λέγονται πολλά τραγούδια. Δεν ξέρεις τι προβλήματα αντιμετωπίζουμε εμείς. Χόρεψε μαζί μας και τα ξαναλέμε».
Ήθελα να δω πώς είναι να είσαι μέσα στο χορό και οι περσινές εκλογές ήταν ιδιαίτερες.
Ήταν η πρώτη φορά μετά από 38 χρόνια που είχαν καταργηθεί οι ιεραρχίες, οι κομματικές ιεραρχίες. Υπήρχαν άνθρωποι σαν εμένα, που δεν είχαν σχέση με τα κόμματα και που για πρώτη φορά είχαν πιθανότητα να εκλεγούν.
Η νέα Βουλή που προέκυψε από τις εκλογές του Ιουνίου, είναι στη συντριπτική της πλειοψηφία με μέλη που έχουν μπει για πρώτη φορά.
Εδώ, μπήκε νέο κόμμα που κανείς δεν το περίμενε, για τη Χρυσή Αυγή μιλάω. Έχουμε μια Βουλή πολύ περίεργη είναι αλήθεια.
Όντως.
Ήθελα εγώ λοιπόν, όλο αυτό να το δω από μέσα. Να μπω στην κουζίνα της πολιτικής, ώστε να ξέρω για τι πράγμα μιλάω. Και στο βαθμό που θα μπορούσα να αλλάξω ή να επηρεάσω πράγματα, να το κάνω.
Δεν μπορείς να κάθεσαι απέξω να το παίζεις ο γέρος του Muppet Show στο θεωρείο, να γκρινιάζεις απλώς. Είναι κουραστικό.
Είναι έτοιμος ο ΣΥΡΙΖΑ να κυβερνήσει κατά τη γνώμη σου;
Το κάθε κόμμα θα κυβερνήσει πάντοτε σε συνάρτηση με τη δύναμη που θα του δώσεις.
Άλλος θα είναι ο ΣΥΡΙΖΑ με αυτοδυναμία, παρόλο που είναι ένα όνειρο απατηλό για όλα τα κόμματα, εφόσον από τις δημοσκοπήσεις κανένα κόμμα δεν συγκεντρώνει 36%.
Συνεπώς, ένας ΣΥΡΙΖΑ μη αυτοδύναμος, θα πρέπει αναγκαστικά να συνεργαστεί με κάποιους άλλους. Θα πρέπει να ανοίξει τα αυτιά του στο τι λένε οι άλλοι.
Δεν θα μπορεί να επιβάλει την πολιτική του ατζέντα στο 100%.
Υπάρχει ένα πολύ σοβαρό πρόβλημα κινδύνου ακυβερνησίας αυτή τη στιγμή με τον εκλογικό νόμο που έχουμε. Δεν μπορεί να σχηματιστεί κυβέρνηση χωρίς συμμετοχή του πρώτου κόμματος.
Αν είναι ο ΣΥΡΙΖΑ πρώτο κόμμα όπως δείχνουν αρκετές δημοσκοπήσεις,
δεν γίνεται κυβέρνηση χωρίς αυτόν.
Εκεί το πρόβλημα μετατίθεται και στις άλλες δυνάμεις. Θα συνεργαστούν μαζί του; Το μπαλάκι πάει και σε αυτούς.
Είναι εφιαλτική νομίζω η προοπτική, καθώς και τα τρία κόμματα εξουσίας έχουν φθαρεί, ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ τείνουν να εξαφανιστούν, η Νέα Δημοκρατία είναι εντελώς αντίθετη με εσάς, άρα όλα μας οδηγούν στην ακυβερνησία.
(Η κοπέλα ξέρει τί γίνεται γύρω της και του κάνει γαμάτη διαπίστωση και ερώτηση.Αλλά ο Πετράν μαλακίζεται δείχοντάς μας πόσο καίριο πολιτικό αισθητήριο έχει,ΤΡΟΜΑΡΑ ΤΟΥ)
Δεν είμαι σίγουρος για την εξαφάνιση του ΠΑΣΟΚ και της ΔΗΜΑΡ, αλλά όσο δεν υπάρχει αυτοδυναμία, το πρόβλημα της ακυβερνησίας διευρύνεται μπροστά μας,
οπότε και ο ΣΥΡΙΖΑ και οι άλλες δυνάμεις, πρέπει να βάλουν νερό στο κρασί τους
αν δεν θέλουν να κάνουν ανοιχτή πρόσκληση προς το στρατό, να κάνει πραξικόπημα.
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Πρέπει όλοι να βρούμε μια γραμμή συνεννόησης.
Είμαι υπέρ της συνεννόησης των δυνάμεων της Αριστεράς.
(Για το Πασόκ και τη ΔΗΜΑΡ μιλάει,μην ξεχνιόμαστε χαχααχαχαχαχαχαχαχα)
Ναι, αλλά μία από τις δυνάμεις της Αριστεράς,
η ΔΗΜΑΡ, έχει συντονιστεί πλήρως με νεοφιλελεύθερες τάσεις.
(η κοπέλα πάντα τουδε ποιντ)
Μη νομίζεις ότι δεν υπάρχουν αντιδράσεις μέσα στη ΔΗΜΑΡ.
Και στο ΠΑΣΟΚ υπάρχουν και ακόμα και στο ΚΚΕ.
Δεν μπορούν διαρκώς να έχουν την πολυτέλεια της μη συνεργασίας οι δυνάμεις της Αριστεράς και της Κεντροαριστεράς.
χαχχαχααχαχαχαχαχαχααχαχαχαχαχααα
Σε προσωπικό επίπεδο είσαι κατά του Μνημονίου;
Δεν νομίζω ότι μπορείς να είσαι υπέρ του Μνημονίου, πλέον.
Το Μνημόνιο οδηγεί σε όλο και πιο εξαθλιωμένη Ελλάδα.
Ζούμε μια βίαιη εσωτερική υποτίμηση, κάπου πρέπει να λήξει αυτό το πράγμα.
Αν καταλυθούν όλες αυτές οι εργασιακές σχέσεις, αν εξαφανιστούν οι μισθοί, δεν μπορεί να βάλει το μαγικό του ραβδάκι ο ΣΥΡΙΖΑ να επαναφέρει αυτά τα πράγματα.
Απλώς θα βάλει φρένο. Για να βάλει φρένο, πρέπει να πάρει την εξουσία και για να πάρει την εξουσία, πρέπει να συνεργαστεί με άλλους. Το ένα οδηγεί στο άλλο.
Είναι όμως σίγουρα λίγο πιο εύκολο να φαίνεσαι τόσο επαναστατικός και διεκδικητικός από τη θέση της αντιπολίτευσης. Μου λες εμμέσως ότι είναι θέμα χρόνου, ώστε να καταμαρτυρήσουμε μια ακόμα κωλοτούμπα εκ μέρους του ΣΥΡΙΖΑ αυτή τη φορά;
Δεν τίθεται θέμα κωλοτούμπας. Η πολιτική η ίδια έχει τη διαδικασία του συμβιβασμού, όχι του κακώς εννοούμενου.
Μιλάμε για το συμβιβασμό του να δεχθείς θέσεις άλλων.
Η διαδικασία αυτή είναι μέσα στο πετσί της πολιτικής.
Αλλιώς, πρέπει να υπάρξει μια επαναστατική κατάσταση, ο λαός να σου έχει δώσει μια ελευθέρας, μια λευκή επιταγή να κάνεις ό,τι θέλεις,
μια τεράστια δύναμη και τότε να ανατρέψεις τα πάντα.
Αν εσύ μου δώσεις αύριο το 29% και όχι το 37%, πώς θα κάνω εγώ την επανάσταση; Πραξικόπημα θα κάνω;
Δηλαδή με το 40% θα έκανε επανάσταση ο Τσίπρας;
Όχι, το έχει πει, ότι και αυτοδυναμία να λάβει, πάλι θα συνεργαστεί με άλλους.
Απλώς το Μνημόνιο είναι για πέταμα και αυτό το έχουν καταλάβει και οι ίδιοι που το εφαρμόζουν. Ζητάνε συνέχεια καινούργιους φόρους από ανθρώπους που δεν έχουν να πληρώσουν. Εδώ, δεν έχουν εισπράξει τους προηγούμενους.
Αφού λοιπόν, δεν εφαρμόζεται η συνταγή, πρέπει να την πετάξουμε στα σκουπίδια.
Δεν μπορείς να πεις ότι εμείς είμαστε οι Μνημονιαμάχοι και οι άλλοι είναι οι Μμημονιολάτρες. Αφού και οι δεύτεροι έχουν καταλάβει ότι δεν προχωράει το θέμα έτσι. Το ΔΝΤ το έχει καταλάβει, η Ευρωπαϊκή Ένωση το έχει καταλάβει. Δεν τσουλάει το κάρο, πρέπει να αλλάξει.
Η προσωπική σου άποψη για τον Τσίπρα; Τον θεωρείς ικανό για πρωθυπουργό;
Είναι άνθρωπος που σαφώς εκτιμώ και εκτιμώ και την πολύ δύσκολή του θέση. Προσπαθεί να ισορροπήσει ανάμεσα σε πολύ διαφορετικά και πολλές φορές, αντιφατικά ρεύματα, που υπάρχουν στην κοινωνία. Προσπαθεί να τα εκφράσει, να μην τα προδώσει.
Είναι πολύ δύσκολη η πιρουέτα που κάνει αυτή τη στιγμή ο Τσίπρας.
Το πιο εύκολο πράγμα είναι να μου δώσεις εσύ εντολή και να την προδώσω την επόμενη μέρα.
Αρχή άνδρα δείκνυσι. Εκεί θα φανεί το πόσο καλός πρωθυπουργός θα γίνει.
Δεν μπορούμε να ξέρουμε τι είδους πρωθυπουργός θα γίνει πριν γίνει.
Να τον δοκιμάσουμε κι αυτόν, όπως λέει ο λαός με λίγα λόγια, έτσι;
Έτσι ακριβώς. Επίσης, δεν ξέρουμε τι πρωθυπουργός θα γίνει, αν δεν ξέρουμε με πόση εμπιστοσύνη θα τον περιβάλει το εκλογικό σώμα. Άλλο να βγει με αυτοδυναμία και άλλο να βγει μέσα συνεργασία με άλλα κόμματα.
Μάλιστα. Εγώ έχω καλυφθεί από όλα όσα συζητήσαμε. Ήταν ευχάριστο που διευκρινίστηκε και το θέμα αυτό για το οποίο ξεκίνησε η όλη συζήτηση μεταξύ μας και λύθηκε και η απορία μου για τα μικροαστουλίνια.
No bad feelings.
Σε ευχαριστώ για το χρόνο σου.
Κι εγώ σε ευχαριστώ.
-------------------------
ΓΕΙΑ ΣΟΥ ΡΕΝΑ ΔΟΥΡΟΥ ΜΕ ΤΙΣ ΜΕΤΕΓΓΡΑΦΑΡΕΣ ΣΟΥ
Αρνούμαι να διαβάσω το κείμενο της ανάρτησής σου. Αναλογίζομαι το σχόλιό σου, σε παλιότερη ανάρτησή σου, που με είχε διαολίσει, για τον Τατσόπουλο... είχες γράψει : "αυτόν τον Πέτρο (Τατσόπουλο), τον αγαπάω..." (ή κάπως έτσι...).
ΑπάντησηΔιαγραφήΣήμερα, αγαπητή Κίρκη, θα αρκούσε ένα "Έξεστι Κλαζομενίοις ασχημονείν". Και ένα mea maxima culpa.
Υ.Γ. Η Δούρου Δαμανάκη, γιατί να προβάλεται;;
lol,mea culpa DDDDD
Διαγραφή