Ο Γείτονας
[1935]
Είμαι ο γείτονας. Εγώ τον κατάγγειλα.
Στο σπίτι μας δε θέλουμε
ταραχοποιούς.
Όταν εμείς κρεμάσαμε απέξω τη σημαία με τον αγκυλωτό σταυρό
αυτός δε κρέμασε τη δικιά του
Κι όταν γι' αυτό τον προκαλέσαμε
μας ρώτησε αν στην τρύπα μας
που μένουμε με τέσσερα παιδιά
έχει ακόμα χώρο για ένα σημαιοκόνταρο
Σαν είπαμε πως πάλι πιστεύαμε στο μέλλον
Έβαλε τα γέλια
Τ'ότι στη σκάλα τον χτυπούσαν
Δε μας άρεσε. Του σκίσανε τη φόρμα.
Αυτό δεν ήταν αναγκαίο. Φορμες τόσες πολλές
κανείς μας δεν έχει
Μα τώρα πήρε πόδι τουλάχιστο, και το στο σπίτι βασιλεύει ησυχία
Αρκετές έγνοιες βαραίνουν το κεφάλι μας, πρέπει
τουλάχιστο να 'χουμε ησυχία
Βλέπουμε κιόλας πως κάμποσοι άνθρωποι
γυρνάνε αλλού το βλέμμα σαν μας συναντάνε. Μα
αυτοί που ήρθαν και τον πιάσανε, μας λένε
ότι φερθήκαμε σωστά.
Απόδοση: Νάντια Βαλαβάνη
Μάιος 1936 οι μεγάλες απεργίες στην Θεσσαλονίκη... αυτά έγραφε η εφημερίδα...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου