Τρικομματική πολιτική ζύμωση σε ένα δείπνο
Tου Κωνσταντινου Zουλα
Μπορεί ένα φιλικό δείπνο σε ένα διαμέρισμα της Ανω Γλυφάδας να γίνει μείζων πολιτική είδηση στα μπλογκ του Ιντερνετ;
Προφανώς μπορεί, όταν σε αυτό μετέχουν οι Αννα Διαμαντοπούλου, Φιλ. Σαχινίδης και Γιάννης Μανιάτης από το ΠΑΣΟΚ, οι Δημ. Χατζησωκράτης και Σπύρος Λυκούδης από τη ΔΗΜΑΡ και ο Γ. Σταθάκης από τον ΣΥΡΙΖΑ.
«Για να συνέφαγαν όλοι αυτοί, κάτι μαγειρεύεται» έγραψαν κάποια sites, αλλά καθώς ο γράφων είχε την τύχη να είναι εκ των δημοσιογράφων που επίσης παρευρέθησαν στο «μυστικό» δείπνο μπορεί να σας διαβεβαιώσει ότι το μόνο που όντως μαγειρεύτηκε ήταν τα εξαιρετικά εδέσματα που ετοίμασε η οικοδέσποινα (πρόκειται για συναδέλφο).
Τότε, προς τι αναπαράγεται αυτή η είδηση, θα αναρωτηθείτε.
Μα απλούστατα διότι και μόνον η αποδοχή της πρόσκλησης να συμφάγουν με δημοσιογράφους τόσα στελέχη της κεντροαριστεράς (εξαιρώ βέβαια τον κ. Σταθάκη) πιστοποιεί ότι οι ίδιοι αδιαφόρησαν εκ προοιμίου για την πιθανή δημοσιοποίηση του δείπνου στα ΜΜΕ, όπως και για τις πολιτικές ερμηνείες που ήταν βέβαιο ότι θα δοθούν.
Γεγονός από μόνο του σημαντικό, καθώς εδώ και μήνες είναι τοις πάσι γνωστό ότι μεταξύ πολλών στελεχών του ΠΑΣΟΚ και της ΔΗΜΑΡ έχει αρχίσει μια άτυπη συζήτηση για το ενδεχόμενο κοινής καθόδου τους στις επόμενες εκλογές, όποτε και αν γίνουν. Και τούτο διότι κατανοούν, βέβαια, την πιθανότητα τα κόμματά τους να συνθλιβούν ανάμεσα στο δίπολο Ν.Δ. και ΣΥΡΙΖΑ.
Πόσω μάλλον λόγω της πόλωσης που τροφοδοτούν ήδη
οι κ. Σαμαράς και Τσίπρας.
Υπογραμμίζεται ότι αρκετοί από τους μετέχοντες στις συγκεκριμένες συζητήσεις υποστηρίζουν πια τη συνένωση του ΠΑΣΟΚ με τη ΔΗΜΑΡ ως όρο για την πολιτική τους επιβίωση. Κάποιοι μάλιστα έχουν προχωρήσει ένα βήμα περισσότερο και δεν κρύβουν την πεποίθησή τους ότι η συνένωση προϋποθέτει την παραίτηση των κ. Ευ. Βενιζέλου και Φώτη Κουβέλη από τα αξιώματά τους και τη διαδοχή τους από ένα τρίτο πρόσωπο, ικανό να δημιουργήσει τις συνθήκες ανάταξης της κεντροαριστεράς με την προσέλκυση βέβαια και των συγγενών εξωκοινοβουλευτικών τους δυνάμεων (Κοινωνικός Σύνδεσμος, Μπροστά, Π80, Νέοι Μεταρρυθμιστές κ.λπ.).
Στις δε ζυμώσεις κάποιοι εμπλέκουν ακόμη και τον κ. Κώστα Σημίτη, με την έννοια ότι ο πρώην πρωθυπουργός δεν κρύβει τον τελευταίο καιρό την ανησυχία του για το μέλλον του ευρύτερου χώρου που υπηρέτησε και εκμυστηρεύεται στους συνομιλητές του την αγωνία του για το αν υπάρχει σήμερα κάποιο νέο και άφθαρτο πρόσωπο για να επανασυσπειρώσει όλες τις δυνάμεις της κεντροαριστεράς και να αποτελέσει ανάχωμα στην επέλαση του κ. Αλ.Τσίπρα προς την εξουσία.
Οπως τονίστηκε βέβαια, οι σχετικές πληροφορίες αν και προφανώς ήταν γνωστές σε όλους τους συνδαιτυμόνες δεν αποτελέσαν το αντικείμενο των συζητήσεων της βραδιάς.
Αυτές περιορίστηκαν στη μεταφορά πληροφοριών για δημοσκοπήσεις που δεν είχαν δει το φως της δημοσιότητας, το υπό διαμόρφωση νέο φορολογικό σύστημα, αλλά και την πιθανή αλλαγή του εκλογικού νόμου.
Είχε προηγηθεί, άλλωστε, η πρόταση του κ. Κουβέλη για απλή αναλογική που έκανε τον γνωστό για το χιούμορ του Φιλ. Σαχινίδη να αναρωτηθεί αν τα μικρότερα κόμματα (δηλαδή προφανώς και το ΠΑΣΟΚ και η ΔΗΜΑΡ) έχουν συνειδητοποιήσει ότι με ένα άλλο σύστημα κινδυνεύουν να έχουν ακόμη λιγότερους βουλευτές...
Ο ίδιος μάλιστα, προς έκπληξη των κ. Χατζησωκράτη και Λυκούδη, τους εξηγούσε μια παραλλαγή του σημερινου εκλογικού συστήματος που, ως φαίνεται, έχει σκαρφιστεί ο κ. Βενιζέλος.
Δηλαδή το περιβόητο μπόνους των 50 εδρών να μην το παίρνει ο νικητής, αλλά να το μοιράζονται αναλογικώς όσοι δεχθούν να συγκυβερνήσουν
(και έτσι να μην το κερδίσει μόνος του ο ΣΥΡΙΖΑ)...
Κατά τα λοιπά, αν κάτι συνειδητοποιήσαμε οι δημοσιογράφοι που ήμασταν παρόντες στο δείπνο είναι πως έχουν αλλάξει οι σχέσεις μεταξύ των βουλευτών των πάλαι ποτέ μικρών και μεγάλων κομμάτων.
Οι μεν της ΔΗΜΑΡ μιλούσαν με τον αέρα ενός κόμματος που ξαφνικά συνδιαμορφώνει την κυβερνητική πολιτική, οι δε του ΠΑΣΟΚ φαίνονταν βαθιά προβληματισμένοι (ίσως ακριβώς για τον ίδιο λόγο),
ενώ ο κ. Σταθάκης έμοιαζε να χαμογελά στην ιδέα ότι
«εδώ που είμαι έρχεστε και εκεί όπου ήσασταν φτάνω»,
παρά το γεγονός ότι ουδείς το πίστευε μέχρι πρότινος...
Εκπλήξεις στο «μενού»
Το δημοσιογραφικό ενδιαφέρον μιας πιο χαλαρής συζήτησης με ένα κορυφαίο στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ είναι βέβαια αυτονόητο.
Και με αυτή τη σκέψη οι δημοσιογράφοι κράτησαν στην παρέα λίγο περισσότερο τον κ. Γ. Σταθάκη, ο οποίος θεωρείται και από τις μετριοπαθέστερες φωνές του κόμματός του.
Η πρώτη έκπληξη ήταν ότι ο ίδιος φάνηκε όχι μόνο να μην ανησυχεί, αλλά να είναι απολύτως ικανοποιημένος από τις πρόσφατες εξελίξεις στον ΣΥΡΙΖΑ παρά την ανάδειξη μιας συγκροτημένης τάσης αμφισβήτησης του κ. Αλ. Τσίπρα με επικεφαλής τον κ. Παν. Λαφαζάνη.
«Ολα τα κόμματα εξουσίας είχαν πάντα μια μειοψηφική τάση» σχολίασε μεταξύ αστείου και σοβαρού, ενώ χωρίς να το πει ευθέως, καταλάβαμε ότι πολλοί στον ΣΥΡΙΖΑ -παρά τις αντίθετες κορώνες- δεν θα επιθυμούσαν την εσπευσμένη προσφυγή στις κάλπες, προφανώς γιατί κατανοούν ότι μια τέτοια εξέλιξη θα προκαλούνταν σε συνθήκες οικονομικής κατάρρευσης της χώρας.
Σύμφωνα, άλλωστε, και με άλλες πηγές, το ιδανικό σενάριο για τον ΣΥΡΙΖΑ θα ήταν οι εκλογές να διεξαχθούν μετά τις γερμανικές (σε ένα χρόνο από σήμερα) και αφού ασφαλώς έχει εξευρεθεί μια συνολική λύση στο οικονομικό πρόβλημα της Eυρωζώνης.
Ως προς τις υπερβολικές προσδοκίες που καλλιεργεί ο ΣΥΡΙΖΑ, ο κ. Σταθάκης περιορίστηκε να εξηγήσει ένα άλλο μοντέλο εξουσίας.
Θα τοποθετήσουμε ροζ θύλακες εντιμότητας σε όλο το φάσμα της δημόσιας μηχανής, είπε αστειευόμενος χωρίς, ωστόσο, να κρύβει πως αυτήν θεωρεί ως μόνη λύση για να μπει οριστικό τέλος στη διαχρονική μοιρασιά γαλάζιων και πρασίνων.
Την αίσθηση ότι χιλιάδες από τους τελευταίους έχουν ήδη «ντυθεί» ροζ, την αφήσαμε για μια προσεχή κουβέντα...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου