Ο κονφερασιέ...

http://www.avgi.gr/ArticleActionshow.action?articleID=716437

Ο Χρήστος απ' την Ελλάδα, ο Τζουζέπε απ' την Ιταλία, ο Ντέιβιντ απ' τη Σκωτία,

 νέοι άνθρωποι απ' όλη την Ευρώπη, βομβάρδισαν τον Μπαρόζο με ερωτήσεις γεμάτες άγχος για την ανεργία, την ύφεση, τη φτώχεια, τον εθνικισμό,

 σε μια ζωντανή τηλεοπτική συζήτηση που διοργάνωσε την περασμένη εβδομάδα το Euronews.

“Αν δεν μπορείς να βρεις δουλειά στη χώρα σου, 

μπορείς να πας να δουλέψεις σε μια άλλη χώρα της Ευρώπης...

 Δεν έχουμε το μαγικό ραβδί για να δημιουργήσουμε δουλειές” 

τούς είπε εν ολίγοις ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.

 “Όσοι θέλουν να βρουν μια σταθερή δουλειά, να ρίξουν βάρος στην εκπαίδευσή τους”,

 τούς συμβούλεψε. 

Σωστά... Μόνον που η πραγματικότητα διαφέρει.

Το 53% των Ιταλών πτυχιούχων ΑΕΙ που έπιασαν δουλειά στον ιδιωτικό τομέα τα τελευταία τέσσερα χρόνια κάνουν εργασίες ανειδίκευτων. 

Πτυχιούχοι οικονομικών σχολών πληκτρολογούν νούμερα σε λογιστικά προγράμματα υπολογιστών και νεαροί αρχιτέκτονες κάνουν τους αρχειοθέτες

 ή τους κλητήρες σε αρχιτεκτονικά γραφεία... 

«Το βασικό 'προσόν' των νέων υπαλλήλων, είτε έχουν πτυχίο είτε όχι, 

είναι να μπορούν ν' αλλάζουν συχνά ειδικότητες και τομέα απασχόλησης”,

 σημειώνει ο καθηγητής Οικονομικής Στατιστικής του πανεπιστημίου Bicocca του Μιλάνου, 

που έκανε και τη σχετική έρευνα, Πάολο Μαριάν. 

Σε προχθεσινό θέμα του για τους μακροχρόνια άνεργους μεταξύ των αποφοίτων πανεπιστημίου στην Αμερική και την Ευρώπη, το πρακτορείο Bloomberg προβάλλει ως χαρακτηριστική περίπτωση την 35χρονη Σίντζια Ολίβα από τη Νάπολη που  δεν κατάφερε ποτέ να βρει δουλειά μετά την αποφοίτησή της απ' το πανεπιστήμιο πριν 12 χρόνια

 και σήμερα εργάζεται περιστασιακά ως μπαργούμαν...

"Το βασικό ζητούμενο είναι το πώς θα μεταρρυθμίσουμε την Ευρωζώνη 

ώστε να γίνει πιο ανταγωνιστική, πιο ελκυστική στις επενδύσεις, άρα και στην απασχόληση”, συμπλήρωσε με άνεση κονφερασιέ ο Μπαρόζο στην ίδια εκπομπή.

Σωστά... Στην Ισπανία, οι κυβερνήσεις "προσπαθούν" από το 2008 

να κάνουν πιο “ανταγωνιστική” την οικονομία της χώρας 

φορολογώντας όλο και λιγότερο τις μεγάλες επιχειρήσεις. 

Πέρυσι, οι ισπανικές εταιρείες πλήρωσαν σε φόρο μόλις το 11,6% των κερδών τους, 

ενώ το 2010 είχαν πληρώσει ακόμη λιγότερα, το 9,4%, ποσοστό που αντιστοιχεί 

σε ιστορικό χαμηλό για τη φορολόγηση επιχειρήσεων στη χώρα. 

Κι όλα αυτά ενώ οι μακροχρόνια άνεργοι τετραπλασιάστηκαν μέσα σε μια πενταετία,

 φτάνοντας σχεδόν τα 3 εκατομμύρια. 

Το ίδιο νούμερο ανέργων, το μεγαλύτερο μετά το 1999, 

αφορά και τη δεύτερη μεγαλύτερη οικονομία της Ευρωζώνης, τη Γαλλία.

 Οι εργαζόμενοι που αναζητούν μια οποιαδήποτε θέση εργασίας, 

ακόμα και με μειωμένο ωράριο,

 έφτασαν τους 3.011.000. 

Δηλαδή, μόνον τον προηγούμενο μήνα αυξήθηκαν κατά περίπου 24.000 χιλιάδες! 

Ο Ματιέ Πλανέ, του Γαλλικού Οικονομικού Παρατηρητηρίου, λέει:

 «Δυστυχώς, δεν έχουμε δει ακόμα την κορύφωση της κρίσης. 

Μελετώντας τα στοιχεία, βλέπουμε πως οι μακροχρόνια άνεργοι παρουσιάζουν αυξητική τάση".

"Δεν μπορεί τα προβλήματα να είναι υπερεθνικά 

και οι λύσεις να αναζητούνται σε εθνικό επίπεδο", 

είπε ακόμα ο Μπαρόζο στην εκπομπή του Euronews, φτάνοντας στο "ζουμί" της υπόθεσης:

 “Τα κράτη μας στην Ευρώπη δεν μπορούν να μείνουν εθνικά

 όταν οι αγορές είναι υπερεθνικές”... 

Εξήγησε ότι θέλει να δει την Ευρώπη να εξελίσσεται σε μια ομοσπονδία εθνικών κρατών

 και γι' αυτό, όπως είπε, 

“πρέπει να κερδίσουμε τα καρδιές και το μυαλό των πολιτών μας"...

Στο τέλος της συζήτησης, ο Μπαρόζο απέδειξε 

ότι μπορεί να διεκδικήσει άνετα τον τίτλο του "πολιτικού κονφερασιέ” της χρονιάς...