Το φανταζόμουν ότι η ζωή δεν είναι γραμμική.
Ότι έχει τα πάνω και τα κάτω της.
Το μέλλον άδηλον.
Αλλά δεν μπορούσα να φανταστώ ποτέ ένα τέτοιο μέλλον σαν αυτό που ήρθε.
Δεν μπορούσα να φανταστώ τους φασίστες τρίτο κόμμα στις δημοσκοπήσεις
και τα βιντεάκια με το σπάσιμο των πάγκων μικροπωλητών από χρυσαυγίτες να παίζουν στο YouTube με σχόλια «μπράβο» και«καλά τους κάνατε» γραμμένα από κάτω.
Δεν μπορούσα να σκεφτώ ότι θα βγαίνει η μεγαλύτερη κυριακάτικη εφημερίδα και θα ρίχνει στην πυρά μία θεατρική παράσταση της Λένας Κιτσοπούλου.
Δεν μπορούσα να σκεφτώ ότι μία φυλλάδα της μισοτσόντας και του σεξουαλικού υπαινιγμού θα μπορούσε να ορίζει τι πρέπει να ανεβαίνει στο θέατρο.
Όχι στην Ελλάδα, όχι στο 2012.
Δεν μπορούσα ποτέ να φανταστώ ότι η μεγαλύτερη ημερήσια εφημερίδα (κατά σύμπτωση φιλοκυβερνητική και αυτή, όπως η ομόλογή της κυριακάτικη) θα έβγαζε στη φόρα τη «φοροδιαφυγή των τραγουδιστών» ξεχνώντας τα έσοδα των εταιρειών τους και προσμετρώντας μόνο τα (πολύ περιορισμένα για όσους έχουν εταιρείες) ατομικά τους έσοδα.
Και την επόμενη ημέρα, αντί να βγει να ζητήσει συγγνώμη για τηνγκάφα της, να προχωράει σε νέο πρωτοσέλιδο για το«κόλπο» των τραγουδιστών με τις εταιρείες, λες και θα έπρεπε το δικαίωμα που έχουν όλοι οι πολίτες να συστήνουν εταιρείες να το στερούνται οι τραγουδιστές.
Δεν μπορούσα να φανταστώ ποτέ ότι κάποιος με λογαριασμό στο twitter @manoliskapsis θα αφόδευε χυδαία πάνω σε δύο γυναίκες που αποτελούν καλλιτεχνική περιουσία αυτού του λαού, θα αποκαλούσε δημοσίως «τσόλια» τις Χάρι Αλεξίου και Δήμητρα Γαλάνη, κατηγορώντας τις ανυπόστατα ότι δεν έχουν πληρώσει ευρώ στην εφορία
ενώ στην ουσία αυτό που τον ενοχλεί είναι ότι δεν συνεμορφώθησαν προς τας υποδείξεις του Μνημονίου στο οποίο εκείνος ομνύει.
Και δεν μπορούσα να φανταστώ ότι για μία ολόκληρη μέρα θα καλούσε η διαδικτυακή κοινότητα τον δημοσιογράφο Μανώλη Καψή να επαληθεύσει ή να διαψεύσει ότι είναι δικός του ο λογαριασμός και εκείνος θα κώφευε, όπως και ο αρμόδιος προϊστάμενός του δ/ντης ειδήσεων του MEGA Χρήστος Παναγιωτόπουλος, παρά τις διαστάσεις που πήρε το θέμα.
Τι αλαζονεία, αλήθεια, να είσαι Μέσο Ενημέρωσης και να αρνείσαι την ενημέρωση όταν αυτή αφορά σε στέλεχός σου...
Τρία διαφορετικά περιστατικά πήρα.
Από τους πάγκους της αγοράς,
από τα καλλιτεχνικά του θεάτρου,
από τα φορολογικά του τραγουδιού.
Τόσο διαφορετικά, κι όμως πίσω και από τα τρία κρύβεται η ίδια νοοτροπία.
Γιατί η φασίζουσα λογική σήμερα
φοράει εξίσου τα στενά μαύρα μπλουζάκια της Χρυσής Αυγής
και τις καλοδεμένες γραβάτες του δημοσιογραφικού γραφείου,
χειρίζεται με την ίδια επιδεξιότητα τον σιδερολοστό και τη δημοσιογραφική λάσπη.
Νόμιζα ότι το μέλλον θα γινόταν οριακό όταν θα φτάναμε στο σημείο μηδέν.
Τελικά, το οριακό σημείο των ημερών μας είναι το σημείο «οχετός».
οι αρχαιοι ημων προγονοι μονο σ ενα πραγμα απετυχαν¨στους απογονους τους
ΑπάντησηΔιαγραφή