ΑΠΕΛΠΙΣΙΑ

Αυτή η χώρα με κάνει να ξερνάω.

Πνίγομαι,δεν παίρνω ανάσα.

Πουθενά κάτι να με κάνει να ελπίζω.

Απ'τη μια πόρνες δημοσιογράφοι,μέσα ομοιόμορφα με ομοιόμορφες ειδήσεις,

πολιτικοί πουλημένοι,

ξεπουληματίες,τιποτένιοι,βδελυροί και σιχαμένοι.

Απ,τη μια πολίτες κτήνη κι απ την αλλη σιωπηλοί παρατηρητές,

Ο φασισμός καλπάζει.Το βλέπουμε στις συζητήσεις με τους γύρω μας.

Η αποκτήνωση καλπάζει.

Η ανθρωπιά,το φιλότιμο εξαφανισμένα.

Απ τη μια κτηνωδία,απ'την άλλη αδιαφορία και σιωπή.

Πολίτες που νοιάζονται μόνο για την πάρτη τους,που μισούν όχι μονο τον ξένο

αλλά και τον συνέλληνα,Μίσος,παρτακισμός,αποκτήνωση.

Αυτή η χώρα πεθαίνει.

Πουθενά ένα φώς.

Γιατί όποια πολιτική δύναμη και ν ανέλθει,θα χρειαστεί έναν λαό ενεργό,δημοκράτη,δρώντα.

Εδώ έχουμε έναν λαό πεθαμένο,δολοφόνο,φασίστα.

Και μη μου πεί κανείς οτι δεν ειναι η πλειοψηφία.

ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ Η ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑ;

Τη βλέπετε στους γύρω σας;

Τη βλέπετε στις αντιδράσεις;

Μεταξύ μας τα λέμε φίλοι εδώ.

Συζητάμε μεταξύ μας,
μια μικρή μειοψηφία είμαστε.

Ο κόσμος έξω είναι ζούγκλα

Η χώρα αυτή δεν αξίζει να σωθεί.

Η χώρα αυτη μαζί με τους κατοίκους της πρέπει να βυθιστεί.

Ολα τα γερόντια που αντί να έχουν αποκτήσει σοφία ζωής πήγαν και ψήφισαν

αυτούς που μας έφτασαν εδώ.Αυτοί αξίζει να ζουν;

Ο γείτονας που επικροτεί άλλοτε σιωπηλά κι άλλοτε φωναχτά τις κτηνωδίες

πρέπει να ζεί;

Είμαι πολύ απελπισμένη

Το περιστατικό στη Μανωλάδα ήταν αυτό που ξεχείλισε το ποτήρι.

Είδατε καμμιά αντίδραση πολιτών;

Καθάρματα όλοι.Συνένοχοι.Κτήνη.

Αν ενδιαφέρει να πώ απλά πως το ελάχιστο είναι να μην ξαναπιάσουμε στα χέρια μας

προιόντα της Μανωλάδας και της Κορίνθου.

Το ελάχιστο.

Αν και ουτε σ αυτό ελπίζω αν κρίνω απ τα πλήθη που συνεχίζουν να συρρέουν στα LIDL

Δεν αντέχεις πλέον να κατέβεις στο κέντρο.Κόσμος πεσμένος στα πεζοδρόμια και μεις να περναμε

σα να μη συμβαίνει τίποτα.

Βλέμματα απόγνωσης,αποθήκη ψυχών.

Ανθρωποι που οι εξουσιαστές τους έχουν ήδη καταδικασμένους.

Εδώ δε δίνουν μία για τους ασφαλισμένους,θα δώσουν γι αυτά τα "σκουπίδια";

Φρίκη,φρίκη παντού αδέλφια,φρίκη που δεν αντέχεται
Και το αποκούμπι απ τους πνευματικούς ανθρωπους,ΑΦΑΝΤΟ.
Οσοι δεν είναι πλήρως ενταγμένοι στο σύστημα και συντρώγωντες απ αυτό
παραμένουν βουβοί,ιδιώτες.
Κι ένας κόσμος χωρις πνευματική ηγεσία δίπλα του
να τον ανυψώσει,να του δώσει κουράγιο
να ωθήσει σε συλλογικότητες
οδηγείται πιο εύκολα σε απονενοημένα διαβήματα
ή βρίσκει αποκούμπι στο φασισμό.
ΑΠΕΛΠΙΣΙΑ

............................Καλημέρα...................