Παρασκευή 10 Αυγούστου 2012

Νεο-"εθνικόφρονες" κατά του έθνους τους


Του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου

«Να γράφεις ή να μη γράφεις;». 
Για να περιγράψεις και αναλύσεις τη σημερινή ελληνική κατάσταση, 
μόνο για καταστροφές θα μιλήσεις, όπου κι αν γυρίσει το μάτι. 
Διερωτώμαι πως ένοιωθε ο Φραντζής γράφοντας το Χρονικό της ‘Αλωσης. 
Τόπιασε, με μεγαλοφυή, αν και αποτρόπαιη απλότητα ένα παιδάκι από τη Νίκαια, 
που έδειξε ο Κούλογλου στην εκπομπή του για τις ψυχικές συνέπειες της κρίσης στη ΝΕΤ. 

Ζωγράφισε τον ήλιο μαύρο, να «φωτίζει», 
ή μάλλον να «μαυρίζει» μια στενοχωρημένη άνεργη πούχε φύγει από το σπίτι της. 
‘Ένα άλλο παιδάκι ζωγράφισε πολιτικούς που εκτελούνται γιατί «τα φάγανε».

Προς το παρόν οι πολιτικοί δεν εκτελούνται,
 κυβερνούν
«κανιβαλίζοντας» οικονομία και κοινωνία. 
Κυβερνούν είναι άλλωστε μια κουβέντα, 
ο Τόμσεν κυβερνά. 
Ο Καραμανλής επικρίθηκε γιατί τα παράτησε κι έφυγε το 2009. 
Μήπως όμως είναι πιο αξιοπρεπές να τα παρατάς και να φεύγεις, αν δεν νοιώθεις ικανός να κάνεις ότι χρειάζεται, από το να δέχεσαι να καταστρέφεις τη χώρα σου, σε μια άγονη προσπάθεια να διαψεύσεις αυτό που φοβάσαι, την αποτυχία; 
Η Πηνελόπη Δέλτα αυτοκτόνησε το 1941. 
Κακώς, αν επιτρέπεται να έχει κανείς γνώμη για μια αυτοκτονία, 
αξιοπρεπώς όμως.

Τα παιδιά, πολύ περισσότερο της Νίκαιας, καταλαβαίνουν την αλήθεια.
 Το ίδιο και τα πραγματικά αφεντικά της χώρας. 
Αυτοί (εξαιρέσει ελαχίστων ηλιθίων/ιδεοληπτικών) 
ξέρουν ότι η Ελλάδα καταστρέφεται, 
αλλά δεν ενδιαφέρονται, 
το αποδέχτηκαν, 
βγάζουν λεφτά
 και κάνουν σχέδια. 

Η χώρα μας διαθέτει μια από τις πλέον αντεθνικές,
 αντιπαραγωγικές και ανάλγητες ιθύνουσες τάξεις της Ευρώπης. 
Επτακόσια πλοία ναυπήγησαν οι ‘Ελληνες εφοπλιστές παγκοσμίως. 
Τριάντα δεν μπορούσαν να ναυπηγήσουν στη χώρα τους;

Αυτοί που όντως δεν καταλαβαίνουν την πραγματικότητα, και δεν θέλουν να την καταλάβουν, είναι το κομμάτι των μεσαίων τάξεων που δεν έχει καταστραφεί. 

Σε όλες τις χώρες του κόσμου άλλωστε, οι μεσαίες τάξεις
 κατέχουν επάξια τα ρεκόρ κοινωνικής ηλιθιότητας. 

Τις προάλλες ένας γιατρός, αφού μου πήρε 150 ευρώ την επίσκεψη, 
με τη συνείδησή του απολύτως ήσυχη, «με έστειλε» όταν μούπε: 
«ποιος όρκος του Ιπποκράτη; Κι αυτός ζητούσε μια τριήρη για θεραπεία!» 

Για να «ισορροπήσει» ο Κούλογλου την εκπομπή έβγαλε διάφορους ειδικούς που μας φώτισαν υποστηρίζοντας ότι η αυτοκτονία είναι «ακραία πράξη», 
λες και το αγνοούσαμε κι ότι δεν είναι κατ’ ανάγκην πολιτική. 

Αυτοκτονίες υπήρχαν προ Μνημονίου – το ερώτημα είναι γιατί αυξήθηκαν μετά. 

Πρέπει όμως να είσαι «αναγνωρισμένος επιστήμων» για να καταδέχεσαι να λες τέτοιες βλακείες, επιδεικνύοντας τόσο απάνθρωπη αναισθησία 
προς υπεράσπιση ενός συστήματος που σε τρέφει. 
Ευτυχώς υπάρχουν και γιατροί-άνθρωποι, των κοινωνικών ιατρείων και της προσφοράς.

‘Ενας άλλος, επίσης γιατρός, μούλεγε ότι
 «φταίμε έτσι που τα κάναμε και τώρα πρέπει να πληρώσουμε». 
Παραδεχόταν όμως ότι δεν ήταν εκεινού η οικογένεια που πλήρωνε, 
παρόλο που, όπως ο ίδιος ομολογούσε, η σύζυγός του πήρε μια ωραιότατη εκπαιδευτική άδεια μετ’ αποδοχών επί τρία χρόνια,
 χωρίς ποτέ να τελειώσει το διδακτορικό που όφειλε να κάνει.

 Οι πολιτικοί μας εξηγούν ότι πρέπει να σταματήσουμε να βοηθάμε τους τυφλούς και τους ανάπηρους, γιατί είναι χιλιάδες οι ψεύτικες αναπηρικές συντάξεις. ‘

Όχι μόνο δεν φρόντισαν, έστω την τελευταία τριετία, να τις επανελέγξουν, 
αλλά τώρα τιμωρούν τους πραγματικούς τυφλούς και ανάπηρους 
για την απάτη που οι ίδιοι οργάνωσαν! 
Ο κατάλογος τέτοιων αντικοινωνικών συμπεριφορών δεν έχει τελειωμό.

Τα γεγονότα βέβαια είναι πεισματάρικα. 
Το BBC, που έχει λιγότερους λόγους από τα εγχώρια μέσα αποβλάκωσης να διαστρεβλώνει την αλήθεια, έλεγε ότι η ελληνική ύφεση έχει ξεπεράσει κάθε παγκόσμιο ιστορικό προηγούμενο, του μεγάλου κραχ του 1929 περιλαμβανομένου. 

Δύο μόνο εξαιρέσεις εντόπισε, τη Λιβερία και το Τατζικιστάν εν καιρώ πολέμου. ‘
Οσο για την ανεργία, τι να πει κανείς.
Το χειρότερο δεν είναι τα νούμερα αλλά η δυναμική τους, που υποδεικνύει ότι δεν πάμε σε κανενός είδους εξισορρόπηση, αλλά κατευθείαν σε έκρηξη/κατάρρευση. 

Οι τρομερές κοινωνικές συνέπειες του Μνημονίου που ζούμε, 
είναι στην πραγματικότητα φωτογραφία από το παρελθόν. ‘

Ένα νοσοκομείο θα επιβιώσει εκ των ενόντων και ένα και δύο χρόνια από την ουσιαστική διακοπή χρηματοδότησης, κάποια στιγμή όμως θα κλείσει. 

Αν είσαι νεφροπαθής στην Ελλάδα, καταλαβαίνεις ότι μπορεί να πεθάνεις γιατί δεν εισάγονται φίλτρα, επειδή όμως ο γενικός πληθυσμός δεν είναι νεφροπαθής, δεν καταλαβαίνει τι θα σημάνει αυτό για τον ίδιο όταν αρρωστήσει. ‘

Ενας ιδιότυπος κοινωνικός δαρβινισμός, 
καθοδηγημένος από την αρχή της ατομικής επιβίωσης,
βοηθάει να αυτοεξαπατώμεθα, ο
δηγώντας μας σε άνευ προηγουμένου κοινωνική,
 συλλογική 
και τελικά ατομική καταστροφή.

Η δωρεάν ιατρική περίθαλψη στην Ελλάδα 
σχεδόν καταργήθηκε χωρίς ανακοινώσεις.
‘Οποιος ασφαλισμένος στον ΟΕΠΠΥ θελήσει να επισκεφθεί γιατρό και να κάνει απαραίτητες εξετάσεις, θα διαπιστώσει ότι πρέπει να τις πληρώσει από την τσέπη του. 

‘Ολοι οι ασφαλισμένοι δεν αρρωσταίνουν ταυτόχρονα
 και γι’ αυτό οι περισσότεροι αγνοούν την πραγματικότητα. 

‘Οσο για το πλαφόν στα ιατρικά έξοδα, που συζητείται, νομίζουμε ότι η πρόταση πρέπει να συνοδεύεται και από ένα πρακτικό πρόγραμμα ευθανασίας, για να είναι ολοκληρωμένη. Μην ταλαιπωρούνται και ταλαιπωρούν οι χρονίως πάσχοντες μέχρι να πεθάνουν.

Συζητάνε για πλαφόν 2400 ή 2200 ευρώ στις συντάξεις, 
στην πραγματικότητα στο σημείο που οδήγησαν με το κούρεμα τα ασφαλιστικά ταμεία αρκετά γρήγορα θα πάνε τις συντάξεις στα 200 ευρώ, 
γι’ αυτό όμως δεν μιλάει κανένας, 
πλην ίσως του κ. Ρωμανιά και μερικών άλλων. 
Λεηλατούν τα εφάπαξ, δηλαδή παίρνουν τις αποταμιεύσεις μιας ζωής ενός εργαζόμενου, αλλά δεν κάνουν τίποτα για να βρουν, να ελέγξουν και να φορολογήσουν τα, λέγεται, 700 δισεκατομμύρια που οι πλούσιοι ‘Ελληνες έχουν εξάγει στο εξωτερικό. 
Ούτε καν ζητάνε από την Ευρώπη να τα επανεπενδύσει στην Ελλάδα 
υπό μορφή σχεδίου Μάρσαλ!

Δεν είναι μόνο η υλική όψη του πράγματος. 
Είναι και η συνέχιση της διαδικασίας ηθικής αποσύνθεσης της ελληνικής κοινωνίας 
και του διεθνούς αφοπλισμού της χώρας. 

Μπορεί κάποιος να συμφωνεί ή να διαφωνεί με μια πολιτική. 
Αλλά δεν γίνεται να σωθούμε με τις μεθόδους της εξαπάτησης, 
σε συνθήκες προϊούσας εθνικής καταστροφής. 

Δεν μπορεί τρία κόμματα να κερδίζουν τις εκλογές υποσχόμενα επαναδιαπραγμάτευση 
και να προσφέρουν μετά Γην και ‘Υδωρ στην τρόικα με την επιστολή του Πρωθυπουργού, επιστολή που προσφέρει πολιτικά επιχειρήματα για να επιτύχει αύριο η Μέρκελ 
την «ευρωαποβολή» μας. 

Ούτε είναι δυνατόν να λες προεκλογικά ότι δεν θα θίξεις την (κερδοφόρα) Αγροτική Τράπεζα, που έχει τη μισή γη της Ελλάδας υποθηκευμένη και να πηγαίνεις να τα ξεπουλάς εν μια νυκτί, εγκαινιάζοντας μια ιστορική «Ληστεία» όχι «Τράπεζας», 
όπως έγραψε η Αυγή, αλλά «Χώρας».


Πολύ φοβόμαστε ότι του οικονομικο-κοινωνικού (Μνημόνιο), του νομικού (Δανειακή), του πολιτικού (επιστολή Σαμαρά) αφοπλισμού της Ελλάδας έπεται τώρα ο γεωπολιτικός μας αφοπλισμός και αφανισμός. Εκεί αποβλέπει η ιδιωτικοποίηση της ενεργειακής υποδομής. 

Αν μάλιστα υπάρχουν και τα πετρέλαια που φημολογείται, 
ο Θεός να βοηθήσει την πατρίδα, γιατί μπορεί κανείς εύκολα να αντιληφθεί τι θα συμβεί στην Ελλάδα με τα δύο «κόμματα Ζήμενς» στην εξουσία!

 Για να μην αναφερθούμε στους τεράστιους κινδύνους που είναι έτοιμη, όπως φαίνεται, να αναλάβει, άνευ εθνικού ανταλλάγματος, αυτή η κυβέρνηση, εμπλεκόμενη στα πιο τυχοδιωκτικά και επικίνδυνα για την παγκόσμια ειρήνη πολεμικά σχέδια στη Μέση Ανατολή. 

Ο Αντώνης Σαμαράς (και το alter ego του, Χρύσανθος Λαζαρίδης) 
άρχισαν πολύ άσχημα την κυβερνητική καριέρα τους 
και κινδυνεύουν να την τελειώσουν πολύ χειρότερα από τον κ. Παπανδρέου. 

Τουλάχιστον αυτός είχε πείσει τον εαυτό του ότι έκανε τα σωστά. 
Ετούτοι εδώ ξέρουν ότι καταστρέφουν τη χώρα. 
Το γνωρίζουν ομοίως, εκτός αν δεχθούμε ότι είναι ηλίθιοι,
 οι κυβερνητικοί τους σύμμαχοι, Βενιζέλος και Κουβέλης.

Αλλά αυτά είναι προσωπικά ζητήματα. 
Αυτό που ενδιαφέρει εδώ είναι ότι με την πολιτική τους, οι κ.κ. Σαμαράς, Λαζαρίδης, Βενιζέλος, Κουβέλης καταστρέφουν το ελληνικό ‘Εθνος. 

Και το καταστρέφουν πολύ πιο γρήγορα και πολύ πιο ριζικά από τον Γ. Παπανδρέου. 
Μόνο ο «πρώτος» μεταξύ των «κομμουνιστών», Μιχαήλ Γκορμπατσώφ, μπορούσε να κάνει τη ζημιά πούκανε στον παγκόσμιο «κομμουνισμό». 

‘Ενας «σοσιαλιστής» (τρομάρα του) και γιός του Ανδρέα Παπανδρέου, 
απεδείχθη ο καλύτερα τοποθετημένος να καταστρέψει την κοινωνία. ‘
Ηρθε τώρα η σειρά των δήθεν «νέων εθνικοφρόνων» να καταστρέψουν το έθνος, 
αν δεν βρεθεί κάποιος να τους σταματήσει.

Η ουσία του προγράμματος που εφαρμόζεται στην Ελλάδα μετά το 2010, 
δεν είναι απλά μια «κοινωνική αντεπανάσταση», 
είναι η καταστροφή του ελληνικού «κράτους-έθνους» και της δημοκρατίας. 

Σε αντίθεση όμως με προηγούμενες ιστορικές περιόδους, 
έθνος δεν επιβιώνει χωρίς κράτος στις σημερινές συνθήκες παγκοσμιοποίησης
 και μεγάλων μεταναστεύσεων και σε μια από τις στρατηγικότερες περιοχές της υφηλίου.

2.8.2012

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου