Ο φόβος, οι φοβισμένοι κι ο ΣΥΡΙΖΑ
Καρτερός Θανάσης
Εν αρχή ην ο φόβος.
Έφτασαν οι πολίτες στη σημερινή ώρα της κάλπης περνώντας μέσα από διακεκαυμένη ζώνη. Αν οι εκλογές του περασμένου Μάη, έγραψε κάποιος αναλυτής, ήταν εκλογές οργής,
Ενός φόβου που τον έσπειραν και τον καλλιέργησαν επίμονοι και κωλοπετσωμένοι κηπουροί, έτσι ώστε να κάνει τη δουλειά του όσο γίνεται καλύτερα.
Και η δουλειά του φόβου, ιδιαίτερα σε καταστάσεις όπως η σημερινή,
είναι να θολώνει την κρίση και να στρέφει το θύμα του
στην κατεύθυνση που επιθυμούν οι παραγωγοί και οι διακινητές του.
ΤΩΡΑ έφτασε η ώρα της αλήθειας και θα δούμε πόσοι και πόσο τρόμαξαν
και θα προστρέξουν στον μεγάλο προστάτη Σαμαρά να τους σώσει.
Κακεντρέχεια:
όπως έσωσε τους Βορειοηπειρώτες κάποτε, την κυβέρνηση Μητσοτάκη,
την Πολιτική Άνοιξη,
τη Ν.Δ. που παρέλαβε στο ιστορικό χαμηλό του 34%
και την οδήγησε στο ακόμα πιο ιστορικό μισό του ιστορικού.
Όπως έσωσε επίσης την παρτίδα της πατρίδας υπογράφοντας το Μνημόνιο,
το οποίο εν συνεχεία, για να σώσει πάλι την παρτίδα της πατρίδας,
θέλει να το αλλάξει γιατί μας καταστρέφει.
Και όπως έσωσε τέλος την Ντόρα, που την έδιωξε γιατί ψήφισε το πρώτο Μνημόνιο
και την έχει δεξί του χέρι να αλλάξει το δεύτερο που ψήφισαν μαζί!
ΕΚΤΟΣ όμως από τον εισαγόμενο και καλλιεργημένο φόβο,
κορυφώνεται σήμερα σε κάποιους ο αυτοφυής φόβος.
Δικαιολογημένος και βαρύς.
Ο Σαμαράς για παράδειγμα φοβάται ότι, αν δεν βγει πρώτος,
θα πάει για διακοπές διαρκείας μαζί με τον Παπανδρέου.
Ο Βενιζέλος φοβάται ότι το σκηνικό που γκρεμίζεται θα τον πάρει από κάτω.
Η Αλέκα φοβάται ότι, αν έχει σοβαρές εκλογικές απώλειες,
θα κλονιστεί το σταθερό βήμα του κόμματος προς τα πεπρωμένα της λαϊκής εξουσίας.
Ο Κουβέλης φοβάται μήπως η χώρα μείνει ακυβέρνητη.
Και όλοι μαζί φοβούνται, πρώτα για την Ελλάδα βεβαίως,
αλλά και επίσης ότι αν έχουν την ατυχία να βρεθούν στην κυβέρνηση
-δράμα κι αυτό!-
θα είναι υποχρεωμένοι λόγω υπογραφών και κοσμιότητας να λάβουν τέτοια μέτρα και να διαπράξουν τέτοια έργα,
που η οργή του Μάη θα ωχριά μπροστά στην οργή του Ιούλη.
Ο ΜΟΝΟΣ που δεν έχει λόγους να φοβάται είναι ο ΣΥΡΙΖΑ.
Αν τα φέρει ο λαός αριστερά, θα κάνει αυτό που πρέπει να κάνει, όσο ζόρικο κι αν είναι.
Μάλλον δείχνουν να έχουν συνηθίσει στην ιδέα τόσο ο Τσίπρας,
όσο και οι πιο πολλοί από τους επιτελείς που εμφανίζονται στην τηλεόραση.
(Ορισμένοι μάλιστα αποφεύγουν με τόση επιμέλεια λέξεις
όπως ακύρωση, μονομερείς ενέργειες και καταγγελία, ώστε υποθέτεις ότι βρίσκονται ήδη
σε κλίμα υπουργείου
και τραπέζι διαπραγμάτευσης).
Αν πάλι τα φέρει ο φόβος λίγο πιο δεξιά από το αναμενόμενο
-απίθανο, αλλά όλα γίνονται-
θα βρεθούν στην επίζηλη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης,
πράγμα καθόλου άσχημο για ένα κόμμα που μπήκε στην εκλογική περιπέτεια με 5%.
Και το πιο σημαντικό δεν θα είναι αυτό.
Το πιο σημαντικό θα είναι ότι θα έχουν καταφέρει να ξεκουνήσουν τον τραπεζίτη του Μνημονίου, με την ψήφο του λαού εννοείται.
Έτσι που με οποιοδήποτε ζόρι θα είναι πολύ δύσκολο έως αδύνατο
να μασήσει όσα άφησε αμάσητα.
Αν τα φέρει ο λαός αριστερά, θα κάνει αυτό που πρέπει να κάνει, όσο ζόρικο κι αν είναι.
Μάλλον δείχνουν να έχουν συνηθίσει στην ιδέα τόσο ο Τσίπρας,
όσο και οι πιο πολλοί από τους επιτελείς που εμφανίζονται στην τηλεόραση.
(Ορισμένοι μάλιστα αποφεύγουν με τόση επιμέλεια λέξεις
όπως ακύρωση, μονομερείς ενέργειες και καταγγελία, ώστε υποθέτεις ότι βρίσκονται ήδη
σε κλίμα υπουργείου
και τραπέζι διαπραγμάτευσης).
Αν πάλι τα φέρει ο φόβος λίγο πιο δεξιά από το αναμενόμενο
-απίθανο, αλλά όλα γίνονται-
θα βρεθούν στην επίζηλη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης,
πράγμα καθόλου άσχημο για ένα κόμμα που μπήκε στην εκλογική περιπέτεια με 5%.
Και το πιο σημαντικό δεν θα είναι αυτό.
Το πιο σημαντικό θα είναι ότι θα έχουν καταφέρει να ξεκουνήσουν τον τραπεζίτη του Μνημονίου, με την ψήφο του λαού εννοείται.
Έτσι που με οποιοδήποτε ζόρι θα είναι πολύ δύσκολο έως αδύνατο
να μασήσει όσα άφησε αμάσητα.
ΑΥΤΟ που ξεκίνησε εν ολίγοις με τις κινητοποιήσεις και τους Αγανακτισμένους
έκανε ένα μεγάλο βήμα στις 6 Μάη και θα κάνει ένα άλμα σήμερα -λαού θέλοντος.
Και ο ΣΥΡΙΖΑ, που είχε την ευαισθησία και την ικανότητα να βρεθεί στις πρώτες γραμμές της αντίστασης, είναι η αρχή μιας νέας εποχής από πολλές απόψεις.
Και για την πολιτική, και για την οικονομία, και για την κοινωνία.
Διά του ΣΥΡΙΖΑ κυρίως ο ελληνικός λαός διακήρυξε ήδη προς όλους από τις 6 Μάη
ότι δεν θέλει και δεν μπορεί άλλο.
Διά του ΣΥΡΙΖΑ θα διακηρύξει σήμερα προς όλους, ότι θέλει κάτι άλλο και μπορεί κάτι άλλο.
Με τον ένα ή τον άλλο τρόπο,
η Δευτέρα θα είναι η αρχή του τέλους της πολιτικής και των πολιτικών των Μνημονίων.
Και η αρχή της αρχής μιας νέας μεγάλης πολιτικής δύναμης,
που ενισχυμένη από τη λαϊκή εμπιστοσύνη
ωριμάζει γρήγορα και είναι σε θέση να βάλει τη σφραγίδα της στο αύριο.
Ο ΣΥΡΙΖΑ ήρθε για να μείνει.
Καλά θα κάνουν να το συνηθίσουν όλοι...
Καλά θα κάνουν να το συνηθίσουν όλοι...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου