Τσίπρας στο CNBC:Δεν είναι κακός μάγειρας η Ελλάδα, αλλά κακή η συνταγή

Τσίπρας στο CNBC: Βάρβαρο και αναποτελεσματικό το μνημόνιο 

Αρνητική εξέλιξη θα ήταν 

μια πιθανή έξοδος της Ελλάδας 

από το ευρώ 

όχι μόνο για την ίδια 

αλλά και για ολόκληρη την Ευρώπη, ανέφερε ο Αλέξης Τσίπρας σε συνέντευξή του στο CNBC, τονίζοντας πως στόχος του ΣΥΡΙΖΑ είναι να πείσει τους Ευρωπαίους 

ότι το πρόγραμμα του Μνημονίου είναι βάρβαρο 

και αναποτελεσματικό. 

Ο αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ δεν παρέλειψε να επισημάνει 

ότι πρέπει να γίνουν μεταρρυθμίσεις 

αλλά προτεραιότητα είναι να σταματήσουμε την ύφεση.

Αποσπάσματα από τη συνέντευξη του αρχηγού του ΣΥΡΙΖΑ στο αμερικανικό δίκτυο:

Δεν είναι κακός μάγειρας η Ελλάδα, αλλά κακή η συνταγή

Δε πιστεύουμε ότι θα ήταν μια θετική εξέλιξη για την Ελλάδα,
αλλά και για όλη την Ευρώπη αν μια χώρα
-η Ελλάδα εν προκειμένω-
έβγαινε από το ευρώ.
Στόχος δικός μας είναι να πείσουμε τους ευρωπαίους ότι το πρόγραμμα του Μνημονίου
εκτός από βάρβαρο είναι και αναποτελεσματικό.
Πείτε ότι δεν υπήρχε ο ΣΥΡΙΖΑ
και το εκλογικό αποτέλεσμα που αναδείκνυε την ανάγκη μιας εναλλακτικής επιλογής,
σε λίγους μήνες θα μιλάγαμε για την ανάγκη ενός τρίτου πακέτου μέτρων,
 ενός τρίτου χρηματοδοτικού πακέτου που θα συνοδευόταν και από νέα μέτρα λιτότητας.

Το βασικό που πρέπει να κατανοήσουμε είναι ότι με την Ελλάδα,
δεν ήταν κακός ο μάγειρας αλλά κακή η συνταγή.
Η συνταγή του Μνημονίου, η συνταγή της λιτότητας.

 Δείτε όπου αλλού στην Ευρώπη εφαρμόστηκε και εφαρμόζεται αυτή η συνταγή,
στην Ισπανία, την Πορτογαλία, την Ιταλία, την Ιρλανδία
 είναι ένα βήμα πριν από την πλήρη αποτυχία. 
Συνεπώς, πρέπει να συνειδητοποιήσουμε
ότι δεν έχουν νόημα τώρα οι απειλές ότι στην Ελλάδα
ότι αν δεν εφαρμοστεί η λιτότητα θα φύγει από το ευρώ.

Άλλωστε, η ίδια η κα Μέρκελ είπε
ότι αυτό θα ήταν καταστροφικό διότι θα εγκυμονούσε κινδύνους
για την διάλυση της ίδιας της ευρωζώνης και του ευρώ.
Αυτό που χρειάζεται είναι να συνειδητοποιήσουμε
ότι απαιτείται μια άλλη συνταγή σε μια κοινή ευρωπαϊκή λύση.

Πρωθυπουργία

Με ρωτάτε τι θα έκανα αν είχα τη δυνατότητα να είμαι πρωθυπουργός.
Ναι θα πήγαινα στη Σύνοδο Κορυφής
και θα τους έλεγα ότι αυτό το πρόγραμμα οδηγεί στην εξαθλίωση τον ελληνικό λαό
και στην Ελλάδα υπάρχει Δημοκρατία
 και στην Δημοκρατία οφείλει κανείς να σέβεται την πεποίθηση των πολλών
και οι πολλοί δεν θέλουν να εφαρμόσουν αυτό το πρόγραμμα
και αυτό πρέπει να το σεβαστείτε.

Ότι πραγματικά το πιστεύω αυτό που είπε η κα Μέρκελ
 –μπορεί να διαφωνώ σε πάρα πολλά μαζί της αλλά σε αυτό έχει απόλυτο δίκιο-
 «αν μία χώρα φύγει από την Ευρωζώνη
τότε οι αγορές θα ψάχνουν να βρουν την επόμενη»
και τότε θα διαλυθεί η Ευρωζώνη
και αυτό δε θα είναι καθόλου καλό για τους λαούς της Ευρώπης.

Θα πρέπει να συνειδητοποιήσει ότι η πολιτική της είναι σε λάθος κατεύθυνση.
 Και θα πρέπει να το συνειδητοποιήσει
 γιατί αυτό δεν αφορά μονάχα στους Έλληνες, τους Ισπανούς, τους Ιταλούς,
αφορά και τους ίδιους τους Γερμανούς.

Η κρίση δεν θα αργήσει να περάσει το κατώφλι των Ευρωπαϊκών χωρών,
να χτυπήσει την καρδιά της Ευρώπης,
ήδη χτυπάει τη Γαλλία,
 δεν θα αργήσει να χτυπήσει και την Γερμανία.

Συνεπώς χρειάζεται να επιστρέψουμε στις βασικές Ευρωπαϊκές αξίες,
στην αξία της αλληλεγγύης,
στην αξία της κοινωνικής συνοχής,
στην αξία της δημοκρατίας.

Θα πρέπει να συνειδητοποιήσουμε λοιπόν
ότι σε αυτή τη κρίση την παγκόσμια τη συστημική που περνάμε
υπάρχουν δύο κατευθύνσεις,
δύο δρόμοι που μπορούμε να ακολουθήσουμε.

Ο ένας είναι ο δρόμος
που ακολούθησε στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής ο Φρανγκλίνος Ρούσβελτ
του new deal της ρύθμισης.

Ο άλλος είναι ο δρόμος που ακολούθησε η Ευρώπη την δεκαετία του ΄30
που ήταν ο δρόμος της καταστροφής, της ανόδου του φασισμού και του πολέμου. 

Η Ευρώπη δεν αξίζει να έχει την επανάληψη αυτής της περιπέτειας. 
Αξίζει να ακολουθήσει τον δρόμο που ακολούθησαν οι Ηνωμένες Πολιτείες τη δεκαετία του ΄30
και όχι το δρόμο που ακολούθησαν οι προκάτοχοι της κα Μέρκελ
 και οδήγησαν την Ευρώπη σε μία πολύ μεγάλη περιπέτεια.
Οφείλει λοιπόν η κα Μέρκελ να συναισθανθεί τη μεγάλη ευθύνη
 και να αφήσει κατά μέρους το πείσμα και την επιμονή.

Τράπεζες

Μέχρι στιγμής οι ελληνικές τράπεζες έχουν πάρει μαζί με τα 50 δις ανακεφαλαιοποίησης του τελευταίου πακέτου έχουν πάρει συνολικά 200 δις από το 2009 δημόσιο χρήμα
και όχι μόνο δεν έχουνε δώσει ούτε ένα ευρώ στην πραγματική οικονομία για να στηρίξουνε τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, τους μικρομεσαίους αγρότες,
να στηρίξουν την οικονομία που βρίσκεται σε τόσο μεγάλη ύφεση

Και δεν είναι μόνο αυτό,
 αλλά έχουν πάρει αυτά τα χρήματα συνεχίζοντας οι ιδιοκτήτες των τραπεζών
και οι διοικητές των τραπεζών και οι μέτοχοι των τραπεζών που τις χρεοκόπησαν
να μην βάζουν το χέρι στην τσέπη
αλλά να συνεχίζουν οι ίδιοι να διοικούν τις τράπεζες τους. 

Εμείς πιστεύουμε ότι για να μπορέσουμε να ξεπεράσουμε την κρίση
 πρέπει οι τράπεζες να λειτουργήσουν ως μοχλός για την ανάπτυξη.
Πρέπει να υπάρξει ένας δημόσιος πυλώνας
ένας δημόσιος τραπεζικός πυλώνας
και συνολικά το χρηματοπιστωτικό σύστημα να βρεθεί υπό δημόσιο έλεγχο. 
Δεν μιλάμε για ένα σχέδιο κρατικοποίησης
όπου όλες οι τράπεζες θα ανήκουν σε έναν άνθρωπο και αυτός θα αποφασίζει.
Όχι.
Εμείς θέλουμε έναν δημόσιο κοινωνικό έλεγχο με διαφάνεια .
Λέμε ότι όταν υπάρχει δημόσιο χρήμα
πρέπει να υπάρχει ένας διαφανής δημόσιος έλεγχος
και πρέπει το δημόσιο χρήμα να επιστρέφει στη κοινωνία και στην αγορά, 
ούτως ώστε να υπάρχει ανταποδοτικότητα των επενδύσεων του δημόσιου χρήματος.

 Με δυο λόγια εμείς πιστεύουμε ότι στην Ελλάδα το τραπεζικό σύστημα
πρέπει να τεθεί υπό δημόσιο έλεγχο και να λειτουργήσει
όχι προς το συμφέρον των μετόχων και των ιδιοκτητών
που παρά το γεγονός ότι χρεοκόπησαν τις τράπεζες τους
θέλουν να παραμείνουν στη διοίκηση τους
αλλά προς όφελος της κοινωνίας.

http://www.koutipandoras.gr/?p=20161