Ει,αδέρφια,πώς σας φαίνεται που ο Πριτέντερ μας θεωρεί δεδομένους και μας το λέει μες στα μούτρα;

«Πείτε κάτι σοβαρό!»

Το δήθεν τέλος του δικομματισμού, οι φυγόκεντρες δυνάμεις και η αξιοπρέπεια του ψηφοφόρου

Στον «Απρίλη» του Νάνι Μορέτι 

ο πρωταγωνιστής ακούει μια ομιλία του Μάσιμο ντ' Αλέμα από την τηλεόραση. 

Κάποια στιγμή, εξοργισμένος φωνάζει στον ομιλητή: 

«Ντ' Αλέμα, πες επιτέλους κάτι αριστερό!».

Εμείς δεν έχουμε τέτοιες πολυτέλειες για τέτοιες απαιτήσεις. 

Αρκεί να πουν κάτι σοβαρό - σοβαρό δεξιό, σοβαρό αριστερό, σοβαρό ό,τι και να είναι...

Διότι όπως πάνε τα πράγματα, οι εκλογές κινδυνεύουν να εξελιχθούν 

περισσότερο σε τσίρκο παρά σε κορυφαία δημοκρατική διαδικασία.

 Προς το παρόν, όλη η συμπιεσμένη γελοιότητα 

και η γραφικότητα της ελληνικής πολιτικής έχουν βγει στον αφρό 

και διεκδικούν θέση στο προσκήνιο.

Ηδη τα πιο ετερόκλητα συμφέροντα παιανίζουν το ρέκβιεμ του δικομματισμού. 

(εδώ γελάμε πολύ αδέρφια-Κirki speaking)

Και επικαλούνται το φάντασμα της ακυβερνησίας. Σιγά!

Ρίξτε μια ματιά στον εκλογικό νόμο: 

ακόμη κι αν τα δυο μεγαλύτερα κόμματα, ΝΔ και ΠαΣοΚ, 

συγκεντρώσουν ένα ευτελές 40% θα έχουν κάπου 160 βουλευτές στη Βουλή. 

Και δεν θα είναι ούτε η πρώτη ούτε η τελευταία φορά 

που μια κυβέρνηση στην Ελλάδα θα στηρίζεται στο 40% της λαϊκής ψήφου.

Πήρα το χειρότερο σενάριο για να πω ότι χειρότερο σενάριο δεν υπάρχει. 

Ούτως ή άλλως, η χώρα μετά τις εκλογές θα έχει κυβέρνηση. 

Ούτως ή άλλως, θα υπάρχει ισχυρή κοινοβουλευτική πλειοψηφία.

(προσέξτε πόσο ενεργά μετέχει στο δόγμα του τετελεσμένου.Λαέ,μας λέει,είσαι τελειωμένος ούτως ή άλλως)

Ακόμη περισσότερο που ΝΔ και ΠαΣοΚ αποκλείεται να πάρουν αθροιστικά 40%.

 Το ΠαΣοΚ μετά την εκλογή του Ευ. Βενιζέλου δίνει σημάδια ζωής 

και εμφανίζεται να καθαρίζει τη μάχη για τη δεύτερη θέση.

 Το πιθανότερο είναι ότι θα κινηθεί σε ποσοστά υπερδιπλάσια 

από αυτά που του έδιναν ως προσφάτως οι δημοσκοπήσεις.

Η ΝΔ μπορεί να πληρώνει κάπως τη «δυναμική Καμμένου» 

αλλά, ούτως ή άλλως, είχε πάρει ένα σοβαρό προβάδισμα 

και διατηρεί ακόμη σημαντικά περιθώρια περαιτέρω συσπείρωσης 

- αν υποθέσει κανείς ότι η «δυναμική Καμμένου» θα διατηρηθεί μέχρι τέλους...

Με τα σημερινά δεδομένα,
τα δυο μεγάλα κόμματα διεκδικούν ίσως το 50% 

(περίπου 180 έδρες στη Βουλή) με σοβαρό το ενδεχόμενο 

μιας περαιτέρω συσπείρωσης των δυνάμεών τους στη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου.

Αν πιάσουν το (καθόλου απίθανο) 55%, θα προσεγγίσουν ενδεχομένως 

και τις 195-200 έδρες - τα 2/3 της Βουλής...

Το σημειώνω αυτό για όσους έσπευσαν και σπεύδουν να σαλπίσουν
 πρόωρα 

«το τέλος του δικομματισμού» 

και να εξαγγείλουν χαιρέκακα «την κατάρρευση του συστήματος».

Ο δικομματισμός ασφαλώς ταλαιπωρείται. 

Το πολιτικό σύστημα προφανώς δοκιμάζεται. 

Αλλά δεν βλέπω να απειλείται η ζωή τους - και, πάντως, όχι από τους υπάρχοντες...

Αρκεί, βεβαίως, να πουν και εκείνοι «κάτι σοβαρό».

 Θα προσέθετα: και κάτι διαφορετικό...

Διότι αν πολιτική του ΠαΣοΚ και της ΝΔ 

είναι να προαναγγέλλουν ότι η δυστυχία μας είναι προδιαγεγραμμένη 

και η συμφορά αναπόφευκτη, 

τότε όλο και λιγότεροι θα βρεθούν να τους ακολουθούν.

Οι παιάνες για «τη σωτηρία της πατρίδας» δεν πείθουν πλέον κανέναν 

και σίγουρα δεν συγκινούν πολλούς. 

Χρειάζεται κάτι πιο ουσιαστικό και πιο χειροπιαστό.

Ακόμη και οι πιο φανατικοί οπαδοί τους, 

ακόμη και οι πιο αδιαφιλονίκητοι υποστηρικτές της σταθερότητας, 

αναζητούν ένα στοιχειώδες άλλοθι 
για να μπορέσουν να τους στηρίξουν στην κάλπη. 
Θέλουν ένα επιχείρημα
- και ας μην είναι αποστομωτικό...

Αλλά κανένα τέτοιο επιχείρημα δεν ακούω:

Ο νέος πρόεδρος του ΠαΣοΚ υπέστειλε τη σημαία της γενναίας αυτοκριτικής 

για να μη δημιουργηθούν προεκλογικά ζητήματα με τον προκάτοχό του 

- κατανοητό αλλά δεν ξέρω αν αυτό περίμενε ο κόσμος...

Ο πρόεδρος της ΝΔ αναζητεί εδώ και μήνες μια νέα ρητορική 

για να υποστηρίξει τη συμμετοχή του στην κυβέρνηση Παπαδήμου 

και στη σύναψη του νέου οικονομικού προγράμματος 

- ως τώρα, πάντως, δεν την έχει βρει...

Και αυτό ακριβώς το κενό ουσιαστικών επιχειρημάτων και ελκυστικής προοπτικής επιτρέπει να αναπτύσσονται όλες οι φυγόκεντρες δυνάμεις 

από τον Καμμένο και τονΤσίπρα ως τον Κουβέλη, τη Λούκα και τη «Χρυσή Αυγή». 

Οχι επειδή είναι αξιόπιστες αυτές. 

Αλλά επειδή δεν είναι αξιόπιστοι οι άλλοι.

Πείτε κάτι σοβαρό, λοιπόν. 

Δώστε στον κόσμο μια ελπίδα. 

Υψώστε μια αντίσταση.

Εμπνεύστε, αν όχι όλους, 

τουλάχιστον εκείνους που θέλουν πάλι να σας ψηφίσουν.

Και κυρίως δημιουργήστε την αίσθηση στον πολίτη 

ότι αυτές οι εκλογές μπορεί να αποτελέσουν ένα νέο ξεκίνημα 

στην ανάκτηση έστω της πληγωμένης αξιοπρέπειάς του.

 Εχω την αίσθηση ότι ίσως αποδειχθεί αρκετό...

http://www.tovima.gr/opinions/article/?aid=450057&h1=true 

Σαν το άρθρο να μην έχει γραφτεί για να απευθυνθεί σε κοινό από έναν ουδέτερο παρατηρητή.Αλλά ένα άρθρο που θέλει να φοβίσει,να κάνει τον κόσμο να θεωρήσει πως όλα είναι μάταια και πως όλοι είναι χάλιες πλην των δυο μεγάλων που κάτι λένε κι αξίζει να στηριχθούν.

Αλλά τους συμβουλεύει,πείτε και καμμιά μαλακία στους χοχόλους σας για να τους δώσετε άλλοθι να σας ξαναψηφίσουν.

Απίστευτα πράγματα,απίστευτα λόγια