Ο αφόρητος κ. Σαμαράς

ΤΟΥ ΑΓΓΕΛΟΥ ΚΟΥΡΟΥ*
Είναι αυτό το ύφος που έχει ο Σαμαράς, που, όσο περνάει ο καιρός, με εκνευρίζει όλο και πιο πολύ. Δεν έχει σχέση με την τακτική που φαίνεται ότι θα εφαρμόσει σε όλη την προεκλογική περίοδο, την επίθεση δηλαδή στην αριστερά με σκοπό τον καταλογισμό και σε εκείνη μεριδίου των ευθυνών για τη σημερινή κατάσταση, όσο το ίδιο του το ύφος. 



Μονίμως θυμωμένος, με μια αυστηρή κουβέντα για όλους και για όλα, αδέκαστος -προπάντων- σε θέματα ηθικής (βλέπε μουσείο Ακρόπολης γεμάτος με καλαματιανούς), δεν σηκώνει μύγα στο σπαθί του. 

Λογικός, σκληρότατος συνομιλητής, ξέρει να μιλάει και σαν κουτσαβάκι του Πειραιά και σαν έμπειρος Ευρωπαίος πολιτικός. Όταν δε κοιτάει κατάματα τις κάμερες και μιλάει με στιλ “εγώ είμαι εδώ και όποιος έχει κουράγιο ας τα βάλει μαζί μου”, με πιάνει μια τέτοια κούραση που ούτε την τηλεόραση δεν έχω κουράγιο να κλείσω.
 
Η όλη υπόθεση είναι άκρως γελοία δηλαδή. Με τίποτα δεν συμβιβάζεται και όλο συμβιβασμένος είναι. Και χαίρεται κιόλας. Ας δούμε την πρόσφατη εμπλοκή του για τους όρους του νέου Μνημονίου. Το κύριο προσόν που, υποτίθεται, διαφοροποιεί τον Σαμαρά από τον Παπανδρέου είναι η θέλησή του και η ικανότητά του για διαπραγμάτευση (έτσι τουλάχιστον διατείνεται ο ίδιος και τα προσφιλή του media). 

Στη διαπραγμάτευση των αρχηγών για τους όρους του νέου δανείου, ο κ. Σαμαράς δήλωσε με αφόρητο κομπασμό “Ξέρω ότι, για ορισμένους, είναι πρωτόγνωρο να διαπραγματεύονται. Και να διαπραγματεύονται σκληρά όταν πρέπει για τον απλό τον κόσμο. Η διαπραγμάτευση αυτή συνεχίζεται. Αυτό έκανα, αυτό θα κάνω.”

Ποιο ήταν όμως το αποτέλεσμα των κόκκινων γραμμών του κ. Σαμαρά; Ας τις δούμε μία μία.

Η πρώτη κόκκινη γραμμή: ο 13ος και ο 14ος μισθός

Σύμφωνα με τα λόγια του Σαμαρά “Για πρώτη φορά έγινε ουσιαστική διαπραγμάτευση και δεν θα πειραχτούν ο 13ος και ο 14ος μισθός, γεγονός που θα διπλασίαζε την ύφεση και θα γονάτιζε ακόμα περισσότερο την οικονομία”.

Τι έγινε τελικά; Σώθηκαν δύο μισθοί, αλλά χάθηκαν τρεις. Σύμφωνα με εγκύκλιο του υπουργείου Εργασίας, που εκδόθηκε στις 12 Μαρτίου, οι μειώσεις στον κατώτατο μισθό θα είναι της τάξεως του 22%, ενώ για νέους μέχρι 25 χρόνων της τάξεως του 32%. Αυτό βέβαια θα συμπαρασύρει όλους τους μισθούς προς τα κάτω. Οι γενιές των 500 και 400 ευρώ πρέπει να ακούνε τους δεκάρικους και τους παιάνες του κ. Σαμαρά από πάνω.

Η δεύτερη κόκκινη γραμμή: οι συντάξεις

Σε ερώτηση δημοσιογράφου προς τον κ. Σαμαρά (κατά την πρώτη μέρα των διαπραγματεύσεων) για το εάν διαπραγματεύεται για το σύνολο των συντάξεων ή μόνο για τις επικουρικές, απάντησε “Για όλες τις συντάξεις γίνεται αυτή η συζήτηση”. 


Το όριο που έβαλε ήταν να μην μειωθούν οι συντάξεις μέχρι 300 ευρώ. Σύμφωνα με τα λόγια του “το όριο των 300 ευρώ καλύπτει τη μεγάλη πλειονότητα των συνταξιούχων. Συγκεκριμένα τους 7 στους 10”.

Τι έγινε τελικά; Μειώσεις σε κύριες και επικουρικές συντάξεις. Συγκεκριμένα, αναδρομικά από την 1η Ιανουαρίου 2012 περικόπτονται όλες οι κύριες συντάξεις κατά 12% για ποσό το οποίο υπερβαίνει τα 1.300 ευρώ. Επιπλέον, περικόπτονται κατά 7%, στο σύνολό τους, οι συντάξεις τις οποίες αποδίδει το ΝΑΤ. 

Και όσο για τις επικουρικές συντάξεις και το όριο των 300 ευρώ; Πριν τρεις μέρες ψηφίστηκαν οι εξής μειώσεις: 10% για όσες κυμαίνονται από 200,01 έως και 250 ευρώ, 15% για όσες είναι από 250,01 έως και 300 ευρώ τον μήνα και 20% για όσες είναι από 300,01 ευρώ τον μήνα και πάνω.

Παραδόξως, όμως, αυτές οι κόκκινες γραμμές, που στα χέρια του κατέληξαν να είναι άσπρες κορδέλες τα κορίτσια φοράνε, έχουν κάνει ακόμα πιο υπερήφανο τον κ. Σαμαρά που όλο και πιο αφόρητο κάνει το ύφος του. Είναι γελοία η κατάσταση, μην το συζητάμε.
* Ο Άγγελος Κούρος είναι οικονομολόγος
 http://www.avgi.gr/ArticleActionshow.action?articleID=676184