Πρόταγκον.gr- Ιστορίες να σου ανεβάζουν τη πίεση!

http://messygreeksalad.blogspot.com/2012/02/gr.html
Μάλλον θα μας απασχολήσει αρκετά αυτό το site. Όχι επειδή αξίζει τόσο πολύ τον κόπο, αλλά επειδή οι γελοιότητες που γράφονται εκεί (θεωρώ εσκεμμένα και με ξεκάθαρη πρόθεση πολιτικού πατρωναρίσματος) δεν πρέπει να μένουν αναπάντητες. 
Στο σημερινό μενού, κύριο πιάτο το κείμενο του Γιώργου Νικολόπουλου, με τον εύγλωττο και λογοτεχνικά εμπνευσμένο τίτλο, "Όχι διαδηλώσεις στο Σύνταγμα". Για επιδόρπιο, το υστερόγραφο του ίδιου άρθρου. Ο αρθρογράφος δίνει λύσεις εναλλακτικές και ονειρεμένες.

Το εν λόγω κείμενο είναι μια γλοιώδης αναπαραγωγή των πιο χιλιοπαιγμένων αντιδραστικών σχολίων που ακούγονται σποραδικά μέσα στην ελληνική κοινωνία. Μέσα από ένα μάθημα συνταγματολογίας for dummies εξηγεί, γιατί "οι διαδηλώσεις στο Σύνταγμα πρέπει να απαγορευτούν. Αύριο κιόλας." χρησιμοποιώντας προς όφελος των επιχειρημάτων του τις πιο ασαφείς εκφράσεις του Συντάγματος της Ελλάδας.

Γράφει:

"Το θεμελιώδες δημοκρατικό δικαίωμα του συναθροίζεσθαι, όπως ασκείται στην Ελλάδα, έχει ως αποτέλεσμα να μην προστατεύονται άλλα βασικά ατομικά δικαιώματα, όπως το δικαίωμα στην ελευθερία κίνησης, το δικαίωμα στην ιδιοκτησία ή ακόμη και το δικαίωμα στη ζωή. Και κάπως έτσι, η Αθήνα καίγεται."

"αν θες να πας σινεμά στο Αττικόν δεν πρέπει να φοβάσαι μη καεί με σένα μέσα;"

"Οι διαδηλώσεις στο κέντρο της Αθήνας, δεν είναι νόμιμες. Γιατί δεν είναι συνταγματικές."

Είχα σαν αρχικό σκοπό να σχολιάσω έναν-έναν τους "αυθορμητισμούς" του Νικολόπουλου αλλά αρχίζω και συνειδητοποιώ ότι δεν έχει κανένα νόημα να εξηγήσω σε αυτή τη φάση το γιατί πρέπει να γίνονται διαδηλώσεις. 

Όποιος δεν το καταλαβαίνει από μόνος του σήμερα, δεν θα το καταλάβει ποτέ, ό,τι και να του πεις. Άλλωστε τα συγκεκριμένα επιχειρήματα του κώλου, έχουν ακουστεί πολλές φορές από τα ράμφη των παπαγάλων και όπως δείχνει αυτό το άρθρο, θα συνεχίσουν να εκστομίζονται και στο μέλλον. Η κινδυνολογία, ο πανικός, οι ανακρίβειες και η λάσπη προς το κίνημα είναι οι αγαπημένες τους μέθοδοι, και σκοπεύουν να τις εγκαταλείψουν τώρα.

Ας πάμε λοιπόν στο υστερόγραφο που έχει πολύ περισσότερο ζουμί, χρώμα, και πλάκα τέλος πάντων. Το παραθέτω ολόκληρο γιατί είναι απολαυστικό. Το ύφος και ιδιαίτερα οι περιγραφές... Σε μπάζει μέσα στο αγωνιστικό-επαναστατικό κλίμα! Οι υπογραμμίσεις δικές μου...

"ΥΓ. Φυσικά το ίδιο το δικαίωμα του συναθροίζεσθαι πρέπει να το υπερασπιστούμε. 

Δικαιούμαστε να το απολαμβάνουμε όλοι οι πολίτες απρόσκοπτα και χωρίς φόβο. 

Νόμος θα μπορούσε να ορίσει που, πως και πότε  θα μπορούμε να μαζευόμαστε και να διαδηλώνουμε μαζικά κι ελεύθερα αντί του Συντάγματος. 

Thinking outside the box, το Ολυμπιακό Στάδιο θα μπορούσε να μετονομαστεί σε Πάρκο Δημοκρατίας, με Hyde Park Corners, ομιλίες, διαλόγους και άλλα δρώμενα παντού. 

Μία εύκολα προσβάσιμη γιορτή της Δημοκρατίας για δεκάδες ή εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες αν το ήθελαν, μπροστά στις κάμερες και με σταθερή δημοσιογραφική κάλυψη ώστε να ακουστούν μηνύματα και αιτήματα. 

Κι όσο για τον «κίνδυνο για τη δημόσια ασφάλεια» αν ξεφύγει το πράγμα; 

Ανοιχτοί χώροι γύρω γύρω, άρα πάει το αντάρτικο πόλεων στα σοκάκια. 

Κάμερες παντού, άρα να αποθαρρύνονται και να τιμωρούνται οι παράνομες πράξεις. Τι θα βλέπαμε τότε; Μαζικές, πολύχρωμες και μαχητικές συγκεντρώσεις και διαδηλώσεις. 

Ατομικές ελευθερίες και δημοκρατικά δικαιώματα.

Ελευθερία κίνησης για όλους. Ελάχιστη έως μηδενική «διατάραξη της κοινωνικοοικονομικής ζωής». Ονειρεύομαι;"

Όχι. δεν ονειρεύεσαι. Φαντασιώνεσαι και παραληρείς. Ταυτίζεις τον νόμο που αποφασίζει για το "που-πως-ποτε" με την ελευθερία. Σκέφτεσαι outside the box, και μας καλείς να κάνουμε το ίδιο, ενώ βρισκόμαστε κλειδαμπαρωμένοι inside the fucking box.

Οι κάμερες παντού και η νεκρή ζώνη γύρω από το Πάρκο Δημοκρατίας (έλεος, πιο κιτς πεθαίνεις), είναι πολύ καλή ιδέα όντως. Το σωστό να λέγεται. Να βάλουμε και νάρκες όμως και να πουμε στον Παπουτσή να σηκώσει και κανένα φράχτη. Θα ήταν ακόμα πιο τέλεια. 

Έτσι θα μπορούμε να πετάμε κομμουνιστές πάνω στις νάρκες και με τα μπαμ-μπουμ να φτιάχνουμε ατμόσφαιρα Συντάγματος αλλα χωρίς δακρυγόνα. 

Ιδιοφυές, πραγματικά! Πόση ώρα σε πήρε, αλήθεια να το σκεφτείς; 

Ξέρεις, η διαδήλωση δεν είναι γιορτή. Αν είχες πάει ποτέ, θα το ήξερες. 

Η διαδήλωση είναι πάλη. 

Στην οποία οφείλεις να συμμετέχεις, γιατί παρά το γεγονός ότι είσαι φαντασμένος μέχρι εκεί που δεν πάει, στη πραγματικότητα πιστεύω ότι ανήκεις στην εργατική τάξη.