Ωραία η …Ζολί! » Δεν θέλουμε την Ευρώπη χωρίς την Ελλάδα»
Την κατηγορηματική της αντίθεση στην έξοδο της Ελλάδας από την Ευρωζώνη εξέφρασε στον ΣΚΑΪ η υποψήφια για τη γαλλική προεδρία και ευρωβουλευτής των Πράσινων Εύα Ζολί.
«Δεν θέλουμε την Ευρώπη χωρίς την Ελλάδα» δήλωσε χαρακτηριστικά.
Η ευρωβουλευτής ζήτησε αλλαγή πολιτικής, έξω από τον άξονα Μέρκελ – Σαρκοζί
«Η πολιτική του ΔΝΤ δεν κατάφερε ποτέ να αναδιαρθρώσει μια οικονομία» ανέφερε η κ. Ζολί,ενώ ζήτησε κοινή δημοσιονομική πολιτική όπου η ΕΚΤ θα μπορεί να εκδίδει ευρωομόλογα και θα χρησιμοποιεί κοινούς πόρους για τη δημιουργία μεγάλων ευρωπαϊκών έργων
Ζήτησε μείωση των στρατιωτικών δαπανών στην Ελλάδα, τονίζοντας ότι η Ευρώπη οφείλει να προστατεύει τα σύνορα της χώρας μας ως ευρωπαϊκά σύνορα. Τέλος, ζήτησε ευρωπαϊκή αλληλεγγύη για τους Έλληνες.
&&&&
Καλό κουράγιο, Ευα…
Ιουλίου 13, 2011
Του Μιχάλη Μιχελή
Με 13,223 ψήφους, δηλαδή με 58,16% η Εύα Ζολί, ανακηρύχτηκε η υποψήφια του κόμματος «Ευρώπη Οικολογία-Οι Πράσινοι», για τις προεδρικές εκλογές του 2012 στη Γαλλία.
Στην εσωκομματική ψηφοφορία, επικράτησε η πρώην δικαστικός, του αντιπάλου της Νικολά Ουλό (τηλεοπτικού παραγωγού), που συγκέντρωσε το 41,38%.
Η νορβηγικής καταγωγή Εύα Ζολί (68 χρονών), βρέθηκε στη Γαλλία ως Miss Νορβηγία, μ’ το όνομα Γκρο Εύα Φέρσεθ.
Μετά την αποτυχία της στα καλλιστεία του 1964, αποφάσισε να παραμείνει στη Γαλλία.
Επειδή δεν είχε χρήματα, πήγε ως κουβερνάντα σε μια πλούσια οικογένεια του Παρισιού. Εκεί την ερωτεύθηκε ο μεγαλύτερος γιός Πασκάλ Ζολί. Όμως γι αυτήν την επιλογή του, ο πατέρας του (μεγαλογιατρός οφθαλμίατρος), αντέδρασε δυναμικά, με αποτέλεσμα να εξαναγκαστεί το ζευγάρι να φύγει από την πατρική στέγη και το πλούσιο περιβάλλον, μετακομίζοντας σε λαϊκότερη συνοικία. Ο Πασκάλ σπούδασε γιατρός και παντρεύτηκε την Εύα, το 1967 στο Όσλο.
Η Εύα Ζολί, για να καλύψει τα μαθησιακά της κενά, πήγε σε νυχτερινό γυμνάσιο. Στη συνέχεια εργάστηκε στην αρχή ως γραμματέας σε επιχείρηση και μετά προσπάθησε να κάνει τη σχεδιάστρια μόδας. Όμως αντιμετωπίζοντας μύριες δυσκολίες, που πήγαζαν από τον κλειστό περίγυρο της «Υψηλής Ραπτικής», τα παράτησε κι αποφάσισε να σπουδάσει νομικά.
Το ζευγάρι φεύγει από το Παρίσι και μετακομίζει στην επαρχία. Η Εύα στην αρχή της σταδιοδρομίας της αναλαμβάνει τη νομική υπεράσπιση ασθενών σ’ ένα ψυχιατρείο ( Δικαιώματα των Ασθενών).
Δίνει εξετάσεις στο δικαστικό σώμα και γίνεται το 1981 σε ηλικία 38 χρονών, βοηθός εισαγγελέα στην Ορλεάνη. Έχοντας ηθικά διλήμματα ως προς την αποτελεσματικότητα της ακριβοδίκαιης δικαιοσύνης, εγκαταλείπει τη θέση της και αναλαμβάνει στη συνέχεια να βοηθήσει επιχειρήσεις, που δραστηριοποιούνται σε μειονεκτικές οικονομικά περιοχές της Γαλλίας.
Το 1990 αναλαμβάνει θέση στο Ανώτατο Δικαστήριο του Παρισιού, για να διαλευκάνει μια σειρά πολύκροτων οικονομικών σκανδάλων.
Στην αρχή, με τον Μπερνάρντ Ταπί και την υπόθεση «Adidas».
Για ν’ αποκτήσει την εταιρία αυτή ο Ταπί, πήρε ένα μεγάλο δάνειο (1,6 δις φράγκων) από μια σειρά τραπεζικών ομίλων…
Στη συνέχεια ο Ταπί μπαίνει ως κυβερνητικό στέλεχος του Σοσιαλιστικού Κόμματος, με την προϋπόθεση να πωλήσει την «Adidas».
Αυτός την μεταπωλεί στην τράπεζα Gredit Lyonnaise. Η φανερή κατά τ’ άλλα αγοροπωλησία, έχει κρυφές συμφωνίες (μεταξύ του Ταπί και της εν λόγω τράπεζας), για να δημιουργηθούν κρυφοί λογαριασμοί (από θυγατρική εταιρία της τράπεζας), ώστε να που θα χρηματοδοτήσουν οικοδομικές κι άλλες δραστηριότητες του Ταπί και του τραπεζικού κατεστημένου.
Τότε παρεμβαίνει η Εύα Ζολί κι αποκαλύπτει την κομπίνα (1992).
Στη συνέχεια έρχεται ένα νέο σκάνδαλο του Ταπί, που ήταν και μεγαλοπαράγοντας της ποδοσφαιρικής Μαρσέιγ.
Παραπέμπεται για την υπόθεση δωροδοκίας. Ο Ταπί θα φυλακιστεί, η Μαρσέιγ θα υποβιβαστεί. Ο Ζακ Γκλασμάν, ο παίκτης που αποκάλυψε το σκάνδαλο στην Εύα Ζολί, θα βραβευτεί από την FIFA, αλλά θ’ αναγκαστεί να σταματήσει το ποδόσφαιρο, αφού οδηγήθηκε ν’ αυτοεξοριστεί σ’ ένα μικρό νησί στην Αφρική.
Ακολουθεί για την Εύα Ζολί, η υπόθεση της πετρελαιοβιομηχανίας “Elf” (1996).
Το αφεντικό της εταιρίας Λοΐκ Λε Φλοχ-Πριζάν, καταλήγει στη φυλακή για σωρεία σκανδάλων και η Εύα Ζολί, που πρωτοστάτησε στην αποκάλυψη της απάτης, γίνεται το πρόσωπο της δημοσιότητας.
Όμως δεν επαναπαύεται με αυτό. Αποκαλύπτει ένα ακόμη σκάνδαλο (1998), σχετικά με τις παράνομες δοσοληψίες του πρώην υπουργού Εξωτερικών Ρολάν Ντιμά της κυβέρνησης του Φρανσουά Μιτεράν εξαναγκάζοντάς τον σε παραίτηση.
Οι πιέσεις που δέχθηκε στη συνέχεια από το δικηγορικό και δικαστικό κατεστημένο ήταν εντονότατες και οι απειλές για τη ζωή της, τη φέρνουν στο σημείο το 2002 να παραιτηθεί από κάθε αρμοδιότητα και να επιστρέψει (ούσα χήρα), στη Νορβηγία.
Η κυβέρνηση της πατρίδας της αναθέτει την υπηρεσία για την καταπολέμηση της διαφθοράς. Συγγράφει περί τούτου βιβλίο για τα διεφθαρμένα λόμπι, Reader’s Digest που γίνεται μπεστ-σέλερ σε 15 χώρες και κινηματογραφική ταινία το 2006 (L’Ivresse du pouvoir).
Στη συνέχεια αναλαμβάνει για λογαριασμό της κυβέρνησης της Ισλανδίας, να ξεμπλέξει το νήμα των σκανδάλων της ισλανδικής νομισματικής κρίσης.
Επιστρέφει στη Γαλλία και με την παρότρυνση του Κον Μπεντίτ, εντάσσεται στην Ευρώπη Οικολογία. Βγαίνει στις ευρωεκλογές του 2009 βουλευτής στο Παρίσι.
Τώρα με την εκλογή της, της ανατίθεται η μεγάλη πρόκληση, να εκπροσωπήσει την οικολογία και τις κοινωνικές ομάδες που τη στηρίζουν, στις προεδρικές εκλογές της ερχόμενης Άνοιξης.
Οι ιδεολογική ταυτότητα της Εύα Ζολί, κλείνει προς τ’ αριστερά. Γι’ αυτό ζητάει μια χαλαρή συμμαχία με διάφορες ομάδες του εν λόγω χώρου που έχουν οικολογικό προφίλ.
Σε ορισμένα ζητήματα όμως οι απόψεις της είναι ολίγον τι «θολές», όπως σημειώνουν οι επικριτές της, οι φανατικοί δηλαδή οπαδοί της οικολογίας ( για ρύπανση, ταυρομαχίες κλπ).
Η αλήθεια είναι ότι στις δημοσκοπήσεις δεν παίρνει καλά νούμερα γιατί φαίνεται πολιτικά άπειρη. Στηρίζεται περισσότερο στο συναισθηματισμό και στον ηθικό της λόγο. Όμως δυστυχώς αυτό το χαμηλό στιλ της, δεν είναι αρκετά να υπερσκελίσει τους πολιτικούς της ανταγωνιστές.
Αυτή πιστεύει, ότι ως κύριο αίτημά της πολιτικής της ταυτότητας θα είναι η αναλογική εκπροσώπηση που θ’ απαιτήσει να ισχύσει στις εκλογές της Γαλλίας, η άμεση δημοκρατία, ηισοτιμία των φύλων, η ισοπολιτεία προς τους πολίτες που βρίσκονται σε άλλα θρησκευτικά δόγματα και το δικαίωμα ψήφου στους αλλοδαπούς.
Η εν λόγω νορβηγίδα οικολόγος εμιγκρέ (πρώτη φορά υποψήφιος των προεδρικών εκλογών δεν έχει γεννηθεί στη Γαλλία) πιστεύει, ότι το παράδειγμα της Γερμανίας με τους εκεί καταξιωμένους Πράσινους, θα συγκινήσει τελικά και τη γαλλική κοινωνία. Το μέλλον της Ευρώπης, όπως τόνισε, θα στηριχτεί τα επόμενα χρόνια, στις δημιουργικές οικολογικές προτάσεις, που πρέπει να ζήλο να τις αναδείξουμε.
Σήμα κατατεθέν της Εύα Ζολί τα εντυπωσιακά γυαλιά που φορεί και που της χαρακτηρίζουν την φωτογραφική της εικόνα.
Πήρα κόκκινα γυαλιά……. κι όλα γύρω σινεμά τα βλέπω… κι ούτε ξέρω πώς να ζω κι ούτε πως ν’ αγαπώ, τη ζωή μου επιβλέπω…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου