Ρεπορτάζ: Μανώλης Γασπαράκης- Κώστας Μπάρκας
Η ωμότητα και ο κυνισμός απέναντι στους εργαζόμενους και στα φτωχά λαϊκά στρώματα ξεπερνά κάθε φαντασία και πιθανή πρόβλεψη.
Ο παλαιός συνδικαλιστής και νυν υπουργός Εργασίας κ. Κουτρουμάνης και η υπόλοιπη κυβερνητική “οπερέτα” δέχθηκαν αδιαμαρτύρητα να ενταχθεί στη δανειακή σύμβαση της τρόικας η κατάργηση των Οργανισμών Εργατικής Κατοικίας και Εργατικής Εστίας που λειτουργούν εδώ και 70 χρόνια!
Η κατάργηση δεν γίνεται στο πλαίσιο ενός σχεδίου για τον εξορθολογισμό της Δημόσιας Διοίκησης, όπως προσχηματικά υποστήριξαν στην αρχή, αλλά στη γραμμή που οδηγεί σε εξαφάνιση κάθε παροχής και έργου που αφορά κοινωνικές πολιτικές και παροχές κοινωνικού χαρακτήρα.
Μέτρα και πολιτικές, όπως το πρόγραμμα εργατικών κατοικιών, η επιδότηση των στεγαστικών δανείων και ενοικίων, η λειτουργία των 140 βρεφονηπιακών σταθμών, το πρόγραμμα κοινωνικού τουρισμού αντιμετωπίζονται εν τέλει ως σκουριά, από την οποία πρέπει να απαλλαγούν εδώ και τώρα.
Η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων έχει διπλή πολιτική ευθύνη, γιατί προέρχεται από τα συνδικάτα και αντί να υπερασπίζεται, ως όφειλε, βασικά αιτήματα και δικαιώματα του συνδικαλιστικού κινήματος, έχει μετατραπεί σε βασικό πυλώνα, που οργανώνει την ανατροπή όλων των εργασιακών και κοινωνικών δικαιωμάτων τους.
Ο Οργανισμός Εργατικής Κατοικίας
Ο Οργανισμός Εργατικής Κατοικίας καταργείται με την ψήφιση του νέου Μνημονίου εντός έξι μηνών και χωρίς να έχει προηγηθεί μελέτη σκοπιμότητας.
Όπως καταγγέλλει το σωματείο των εργαζομένων, παρείχε ετησίως επιδότηση ενοικίου σε 120.000 δικαιούχους, οικογένειες κατά βάση χαμηλού εισοδήματος, 10.000 επιδοτούμενα δάνεια και κατασκεύαζε πάνω από 1.500 εργατικές κατοικίες.
Συνολικά υπήρχε επιδότηση επιτοκίου στεγαστικών δανείων για αγορά κατοικίας σε 83.000 δικαιούχους, ενώ στον «αέρα» βρίσκονται 280.000 δάνεια, τα οποία θα περάσουν αποκλειστικά στα χέρια των τραπεζών, υπό άλλους όρους, με αναπροσαρμογή της μηνιαίας δόσης.
Η συνεχιζόμενη μάλιστα μνημονιακή πολιτική θα καταστήσει την Ελλάδα τη μοναδική χώρα της Ε.Ε. η οποία δεν θα έχει κάποιον φορέα κοινωνικής στεγαστικής πολιτικής
Μαρτυρίες εργαζομένων
Κυριάκος Κουρής: «Στον ΟΕΚ απασχολούνται περίπου 700 εργαζόμενοι, από αυτούς περίπου 85 είναι με σύμβαση αορίστου χρόνου, ενώ δεν υπάρχει κανένα απολύτως σχέδιο για το μέλλον των εργαζομένων, καθώς, όταν το Σύνταγμα λέει ότι παύει να υφίσταται η οργανική σου θέση, δεν υπάρχει και μονιμότητα, άρα απολύεσαι», λέει στην «Αυγή» της Κυριακής ο Κουρής, 29 χρόνια εργαζόμενος στον ΟΕΚ και μέλος των δημοσίων υπαλλήλων του ΣΥΡΙΖΑ.
Όπως ο ίδιος επισημαίνει, τα έσοδα του Οργανισμού είναι αποκλειστικά κοινωνικός πόρος και προέρχονται από την εισφορά του εργαζόμενου, που είναι 1% και του εργοδότη, που είναι 0,75%, ενώ, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις, υπερβαίνουν μηνιαίως τα 40 εκατομμύρια ευρώ.
«Αυτά τα χρήματα υλοποιούσαν προγράμματα δανειοδοτικά, μικρών δανείων, που αφορούσαν επισκευαστικά δάνεια, αποπεράτωσης και επέκτασης, μεγάλα δάνεια αγοράς και ανέγερσης, δάνεια που χρηματοδοτούσαν την κατασκευή οικισμών, ενώ τα τελευταία χρόνια ισχύει και το πρόγραμμα της επιδότησης ενοικίου», προσθέτει ο κ. Κουρής.
Ο ίδιος καταγγέλλει το ΙΚΑ, καθώς, όπως τονίζει, χρωστάει εισφορές 2,2 δισ., ενώ κάνει και ιδιαίτερη αναφορά στα οφέλη του ΟΕΚ για την οικονομία της χώρας, καθώς μέχρι στιγμής έχει εξυπηρετήσει γύρω στο ένα εκατομμύριο ελληνικές οικογένειες.
«Ο Οργανισμός μας είναι μια εικόνα της χώρας μας, αυτό που γίνεται σήμερα στον ΟΕΚ είναι αυτό που θα γίνει στη χώρα μας αύριο.
Η μόνη περίπτωση να μην κερδίσουμε κάτι, είναι να καθίσουμε στα “αυγά” μας», αναφέρει ένας οργισμένος εργαζόμενος, δείχνοντας ότι ο αγώνας είναι κοινός και αφορά όλους τους πολίτες.
«Η ουσία είναι μία, θέλουν να πάρουν την περιουσία του ΟΕΚ, ο οποίος είναι φυσικά από λεφτά των εργαζομένων, δεν είναι από λεφτά του κράτους», δηλώνει με αγανάκτηση ο Θανάσης, αρχιτέκτονας, 26 χρόνια στον Οργανισμό Εργατικής Κατοικίας.
Χαράλαμπος Λώλος: «Η κατάσταση έχει φτάσει στο σημείο που δεν πάει άλλο», τονίζει ο Χαράλαμπος Λώλος, πολιτικός μηχανικός του ΟΕΚ τα τελευταία 25 χρόνια, και αναφέρεται στη σκανδαλώδη απόφαση της κατάργησης του Οργανισμού.
«Εάν καταργηθεί ο Οργανισμός, αυτομάτως όλες οι παροχές του χάνονται και όλα αυτά τα κεφάλαια και η περιουσία του που έχει συσσωρευτεί όλα αυτά τα χρόνια, που είναι περιουσία των εργαζομένων, θα μεταφερθεί σε κάποιους άγνωστους μέχρι στιγμής οργανισμούς και υπηρεσίες του κράτους, παραβιάζοντας ευθέως την αρχή του Συντάγματος που λέει ότι δεν μπορεί το κράτος να κατασχέσει την περιουσία των Ελλήνων, παρά μόνο σε έκτακτες περιπτώσεις.
Δεν μπορούν να κατασχέσουν το περουσιακό μας στοιχείο, αυτά είναι δικά μας χρήματα», αναφέρει ο κ. Λώλος, δηλώνοντας ότι η κατάργηση είναι απλώς η αφορμή για να πάρουν τα χρήματα, το αποθεματικό των 600 εκατ. ευρώ, την περιουσία που αγγίζει τα 12 δισ. και τα 2,2 δισ. που τους χρωστάει το ΙΚΑ, όπως ο ίδιος καταγγέλλει.
Ν.Λ.: «Η δουλειά μου είναι στον αέρα, δεν ξέρω τι μέλλει γενέσθαι. Πληροφορηθήκαμε από την τηλεόραση ότι απολυθήκαμε, ότι κλείνει ο Οργανισμός Εργατικής Κατοικίας και Εστίας και δεν μας έχει ενημερώσει κανένας για το τι θα γίνουμε εμείς, οι οικογένειές μας, τα παιδιά μας, δεν ξέρουμε τίποτα», δηλώνει με απόγνωση ο Ν.Λ., εργαζόμενος του ΟΕΚ τα τελευταία δεκατρία χρόνια, που δεν ξέρει τι του επιφυλάσσει η επόμενη ημέρα.
Γ.Κ.: «Το χτύπημα είναι συμβολικό, επιχειρείται απόλυση δημοσίων υπαλλήλων, με την κατάργηση του ΟΕΚ και της Εστίας, οργανισμούς που ασχολούνται κατά μείζονα λόγο με την κοινωνική πολιτική», αναφέρει ο Γ.Κ., άλλος ένας απελπισμένος εργαζόμενος του υπό κατάργηση Οργανισμού.
«Το Μνημόνιο λέει ότι καταργούνται οι δύο Οργανισμοί γιατί οι συγκεκριμένες κονωνικές δαπάνες με τις οποίες ασχολούνται δεν αποτελούν προτεραιότητα.
Δεν αποτελεί προτεραιότητα η στεγαστική πολιτική για τον φτωχό, τον άνεργο, ή τον εργαζόμενο και τον συνταξιούχο που έχουν ανάγκη, τη στιγμή που το άρθρο 17 του Συντάγματος, αναφέρει ρητά ότι η στέγαση ανθρώπων που στερούνται την κατοικία πρέπει να τύχει της κρατικής μέριμνας» δηλώνει με γλαφυρό τρόπο ένας από τους 700 περίπου εργαζόμενους του ΟΕΚ.
Ο ίδιος αναρωτιέται για ποιο λόγο μπαίνει τέλος στην κοινωνική και στεγαστική πολιτική της χώρας, όταν το κράτος δεν συνεισφέρει με τον κρατικό προϋπολογισμό, τη στιγμή που η ανεργία «καλπάζει» και η εξαθλίωση αγγίζει ένα ολοένα και μεγαλύτερο μέρος του ελληνικού λαού.
Ερωτήματα τα οποία κανείς υπεύθυνος δεν φαίνεται να είναι σε θέση να απαντήσει, δίνοντας έτσι μια πραγματική διάσταση στο σύνθημα «εσείς μιλάτε για κέρδη και ζημιές, εμείς μιλάμε για ανθρώπινες ζωές», που βροντοφώναξαν εκατοντάδες εργαζόμενοι στη συγκέντρωση διαμαρτυρίας έξω από το υπουργείο Εργασίας την περασμένη Πέμπτη.
http://www.avgi.gr/ArticleActionshow.action?articleID=670311&utm_source=twitterfeed_main&utm_medium=twitter&utm_campaign=AVGI&utm_term=Main_news&utm_content=News
Η ωμότητα και ο κυνισμός απέναντι στους εργαζόμενους και στα φτωχά λαϊκά στρώματα ξεπερνά κάθε φαντασία και πιθανή πρόβλεψη.
Ο παλαιός συνδικαλιστής και νυν υπουργός Εργασίας κ. Κουτρουμάνης και η υπόλοιπη κυβερνητική “οπερέτα” δέχθηκαν αδιαμαρτύρητα να ενταχθεί στη δανειακή σύμβαση της τρόικας η κατάργηση των Οργανισμών Εργατικής Κατοικίας και Εργατικής Εστίας που λειτουργούν εδώ και 70 χρόνια!
Η κατάργηση δεν γίνεται στο πλαίσιο ενός σχεδίου για τον εξορθολογισμό της Δημόσιας Διοίκησης, όπως προσχηματικά υποστήριξαν στην αρχή, αλλά στη γραμμή που οδηγεί σε εξαφάνιση κάθε παροχής και έργου που αφορά κοινωνικές πολιτικές και παροχές κοινωνικού χαρακτήρα.
Μέτρα και πολιτικές, όπως το πρόγραμμα εργατικών κατοικιών, η επιδότηση των στεγαστικών δανείων και ενοικίων, η λειτουργία των 140 βρεφονηπιακών σταθμών, το πρόγραμμα κοινωνικού τουρισμού αντιμετωπίζονται εν τέλει ως σκουριά, από την οποία πρέπει να απαλλαγούν εδώ και τώρα.
Η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων έχει διπλή πολιτική ευθύνη, γιατί προέρχεται από τα συνδικάτα και αντί να υπερασπίζεται, ως όφειλε, βασικά αιτήματα και δικαιώματα του συνδικαλιστικού κινήματος, έχει μετατραπεί σε βασικό πυλώνα, που οργανώνει την ανατροπή όλων των εργασιακών και κοινωνικών δικαιωμάτων τους.
Ο Οργανισμός Εργατικής Κατοικίας
Ο Οργανισμός Εργατικής Κατοικίας καταργείται με την ψήφιση του νέου Μνημονίου εντός έξι μηνών και χωρίς να έχει προηγηθεί μελέτη σκοπιμότητας.
Όπως καταγγέλλει το σωματείο των εργαζομένων, παρείχε ετησίως επιδότηση ενοικίου σε 120.000 δικαιούχους, οικογένειες κατά βάση χαμηλού εισοδήματος, 10.000 επιδοτούμενα δάνεια και κατασκεύαζε πάνω από 1.500 εργατικές κατοικίες.
Συνολικά υπήρχε επιδότηση επιτοκίου στεγαστικών δανείων για αγορά κατοικίας σε 83.000 δικαιούχους, ενώ στον «αέρα» βρίσκονται 280.000 δάνεια, τα οποία θα περάσουν αποκλειστικά στα χέρια των τραπεζών, υπό άλλους όρους, με αναπροσαρμογή της μηνιαίας δόσης.
Η συνεχιζόμενη μάλιστα μνημονιακή πολιτική θα καταστήσει την Ελλάδα τη μοναδική χώρα της Ε.Ε. η οποία δεν θα έχει κάποιον φορέα κοινωνικής στεγαστικής πολιτικής
Μαρτυρίες εργαζομένων
Κυριάκος Κουρής: «Στον ΟΕΚ απασχολούνται περίπου 700 εργαζόμενοι, από αυτούς περίπου 85 είναι με σύμβαση αορίστου χρόνου, ενώ δεν υπάρχει κανένα απολύτως σχέδιο για το μέλλον των εργαζομένων, καθώς, όταν το Σύνταγμα λέει ότι παύει να υφίσταται η οργανική σου θέση, δεν υπάρχει και μονιμότητα, άρα απολύεσαι», λέει στην «Αυγή» της Κυριακής ο Κουρής, 29 χρόνια εργαζόμενος στον ΟΕΚ και μέλος των δημοσίων υπαλλήλων του ΣΥΡΙΖΑ.
Όπως ο ίδιος επισημαίνει, τα έσοδα του Οργανισμού είναι αποκλειστικά κοινωνικός πόρος και προέρχονται από την εισφορά του εργαζόμενου, που είναι 1% και του εργοδότη, που είναι 0,75%, ενώ, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις, υπερβαίνουν μηνιαίως τα 40 εκατομμύρια ευρώ.
«Αυτά τα χρήματα υλοποιούσαν προγράμματα δανειοδοτικά, μικρών δανείων, που αφορούσαν επισκευαστικά δάνεια, αποπεράτωσης και επέκτασης, μεγάλα δάνεια αγοράς και ανέγερσης, δάνεια που χρηματοδοτούσαν την κατασκευή οικισμών, ενώ τα τελευταία χρόνια ισχύει και το πρόγραμμα της επιδότησης ενοικίου», προσθέτει ο κ. Κουρής.
Ο ίδιος καταγγέλλει το ΙΚΑ, καθώς, όπως τονίζει, χρωστάει εισφορές 2,2 δισ., ενώ κάνει και ιδιαίτερη αναφορά στα οφέλη του ΟΕΚ για την οικονομία της χώρας, καθώς μέχρι στιγμής έχει εξυπηρετήσει γύρω στο ένα εκατομμύριο ελληνικές οικογένειες.
«Ο Οργανισμός μας είναι μια εικόνα της χώρας μας, αυτό που γίνεται σήμερα στον ΟΕΚ είναι αυτό που θα γίνει στη χώρα μας αύριο.
Η μόνη περίπτωση να μην κερδίσουμε κάτι, είναι να καθίσουμε στα “αυγά” μας», αναφέρει ένας οργισμένος εργαζόμενος, δείχνοντας ότι ο αγώνας είναι κοινός και αφορά όλους τους πολίτες.
«Η ουσία είναι μία, θέλουν να πάρουν την περιουσία του ΟΕΚ, ο οποίος είναι φυσικά από λεφτά των εργαζομένων, δεν είναι από λεφτά του κράτους», δηλώνει με αγανάκτηση ο Θανάσης, αρχιτέκτονας, 26 χρόνια στον Οργανισμό Εργατικής Κατοικίας.
Χαράλαμπος Λώλος: «Η κατάσταση έχει φτάσει στο σημείο που δεν πάει άλλο», τονίζει ο Χαράλαμπος Λώλος, πολιτικός μηχανικός του ΟΕΚ τα τελευταία 25 χρόνια, και αναφέρεται στη σκανδαλώδη απόφαση της κατάργησης του Οργανισμού.
«Εάν καταργηθεί ο Οργανισμός, αυτομάτως όλες οι παροχές του χάνονται και όλα αυτά τα κεφάλαια και η περιουσία του που έχει συσσωρευτεί όλα αυτά τα χρόνια, που είναι περιουσία των εργαζομένων, θα μεταφερθεί σε κάποιους άγνωστους μέχρι στιγμής οργανισμούς και υπηρεσίες του κράτους, παραβιάζοντας ευθέως την αρχή του Συντάγματος που λέει ότι δεν μπορεί το κράτος να κατασχέσει την περιουσία των Ελλήνων, παρά μόνο σε έκτακτες περιπτώσεις.
Δεν μπορούν να κατασχέσουν το περουσιακό μας στοιχείο, αυτά είναι δικά μας χρήματα», αναφέρει ο κ. Λώλος, δηλώνοντας ότι η κατάργηση είναι απλώς η αφορμή για να πάρουν τα χρήματα, το αποθεματικό των 600 εκατ. ευρώ, την περιουσία που αγγίζει τα 12 δισ. και τα 2,2 δισ. που τους χρωστάει το ΙΚΑ, όπως ο ίδιος καταγγέλλει.
Ν.Λ.: «Η δουλειά μου είναι στον αέρα, δεν ξέρω τι μέλλει γενέσθαι. Πληροφορηθήκαμε από την τηλεόραση ότι απολυθήκαμε, ότι κλείνει ο Οργανισμός Εργατικής Κατοικίας και Εστίας και δεν μας έχει ενημερώσει κανένας για το τι θα γίνουμε εμείς, οι οικογένειές μας, τα παιδιά μας, δεν ξέρουμε τίποτα», δηλώνει με απόγνωση ο Ν.Λ., εργαζόμενος του ΟΕΚ τα τελευταία δεκατρία χρόνια, που δεν ξέρει τι του επιφυλάσσει η επόμενη ημέρα.
Γ.Κ.: «Το χτύπημα είναι συμβολικό, επιχειρείται απόλυση δημοσίων υπαλλήλων, με την κατάργηση του ΟΕΚ και της Εστίας, οργανισμούς που ασχολούνται κατά μείζονα λόγο με την κοινωνική πολιτική», αναφέρει ο Γ.Κ., άλλος ένας απελπισμένος εργαζόμενος του υπό κατάργηση Οργανισμού.
«Το Μνημόνιο λέει ότι καταργούνται οι δύο Οργανισμοί γιατί οι συγκεκριμένες κονωνικές δαπάνες με τις οποίες ασχολούνται δεν αποτελούν προτεραιότητα.
Δεν αποτελεί προτεραιότητα η στεγαστική πολιτική για τον φτωχό, τον άνεργο, ή τον εργαζόμενο και τον συνταξιούχο που έχουν ανάγκη, τη στιγμή που το άρθρο 17 του Συντάγματος, αναφέρει ρητά ότι η στέγαση ανθρώπων που στερούνται την κατοικία πρέπει να τύχει της κρατικής μέριμνας» δηλώνει με γλαφυρό τρόπο ένας από τους 700 περίπου εργαζόμενους του ΟΕΚ.
Ο ίδιος αναρωτιέται για ποιο λόγο μπαίνει τέλος στην κοινωνική και στεγαστική πολιτική της χώρας, όταν το κράτος δεν συνεισφέρει με τον κρατικό προϋπολογισμό, τη στιγμή που η ανεργία «καλπάζει» και η εξαθλίωση αγγίζει ένα ολοένα και μεγαλύτερο μέρος του ελληνικού λαού.
Ερωτήματα τα οποία κανείς υπεύθυνος δεν φαίνεται να είναι σε θέση να απαντήσει, δίνοντας έτσι μια πραγματική διάσταση στο σύνθημα «εσείς μιλάτε για κέρδη και ζημιές, εμείς μιλάμε για ανθρώπινες ζωές», που βροντοφώναξαν εκατοντάδες εργαζόμενοι στη συγκέντρωση διαμαρτυρίας έξω από το υπουργείο Εργασίας την περασμένη Πέμπτη.
http://www.avgi.gr/ArticleActionshow.action?articleID=670311&utm_source=twitterfeed_main&utm_medium=twitter&utm_campaign=AVGI&utm_term=Main_news&utm_content=News
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου