Οικολογία Και Υποκρισία
Τις οικολογικές ευαισθησίες γνωστότατου εκδοτικού-ραδιοφωνικού-τηλεοπτικού συγκροτήματος με ιδιαίτερη αγάπη στο Μνημόνιο και στα ντοκυμαντέρ για τη σεξουαλική ζωή της ροζ-κίτρινης-λαχανί-μωβ πουά αρκούδας και του καρώ (με μοτίβο Burberry) κροταλία τις ξέρουμε και ουδείς μπορεί να τις αμφισβητήσει, εκτός αν είναι αφάνταστα κακόπιστος σαν εμένα.
Κάτι αναδασώσεις επιπέδου Μπόλεκ και Λόλεκ, κάτι διαφημισούλες από εδω κι από εκεί, κάτι έτσι, κάτι αλλιώς, κάτι γιουβέτσι, κάτι κοκορέτσι.
Παλαιότερα με διασκέδαζαν αφάνταστα, γιατί οι ανησυχίες και οι ευαισθησίες τους περιορίζονταν στη στεριά και μόνο στη στεριά, αλλά και λόγω της αισθητικής του όλου πράγματος που θύμιζε το… “Βιβλίο των Μικρών Εξερευνητών” που διαβάζανε τα ανιψάκια του Ντόναλντ Ντακ.
Μόλις όμως το ποδαράκι τους άγγιζε αλμυρό νεράκι, αμέσως κάνανε τουμπεκί ψιλοκομμένο. Ένας καλόπιστος αναγνώστης, σχολιαστής ή/και αρθρογράφος έχει βέβαια κάθε λόγο να θεωρεί ότι η εξάντληση των οικολογικών τους ευαισθησιών αποκλειστικά στη στεριά οφείλονται μόνο στο γεγονός ότι δεν έχουν προνοήσει να προσλάβουν ανθρώπους με γνώσεις πάνω στα θαλάσσια οικοσυστήματα.
Ξέρετε όμως τι γίνεται; Εξοργίζομαι πάρα πολύ όταν η οικολογία γίνεται θρησκεία και δόγμα.
Όταν έρχεται ο κάθε αυτόκλητος σωτήρας του πλανήτη και μου λέει πράγματα που, για να τα πιστέψω, θα έπρεπε να ξεχάσω οριστικά το μάθημα της Χημείας (π.χ. τις γνωστές μυθολογίες για το “κακό” διοξείδιο του άνθρακα που, όπως και το αυτοκίνητο, φταίει για όλα τα δεινά του περιβάλλοντος) θυμώνω, γιατί κοροϊδεύει τον κόσμο.
Όταν όμως έρχεται ο κάθε φαρισαίος της οικολογίας και παριστάνει το δάσκαλο και τον ιεροεξεταστή, τον ιεροκήρυκα και τον τιμητή των πάντων σε ένα κοινωνικό σύνολο που δεν ξέρει αύριο τι του ξημερώνει,
που οι μισοί συμπολίτες μας είναι είτε άνεργοι είτε στα πρόθυρα της ανεργίας,
που οι περισσότεροι συμπολίτες μας δυσκολεύονται να βγάλουν τα προς το ζην,
εκεί πια δε μιλάμε για φαιδρότητες και γραφικότητες, αλλά για καθαρή αναλγησία και υποκρισία.
Αφορμή στάθηκε άρθρο που διάβασα σε ένθετο “έγκριτης” εφημερίδας, το οποίο προειδοποιούσε για τα δεινά που προκαλεί στο περιβάλλον η στροφή του κόσμου στις ξυλόσομπες και τα τζάκια.
Το ποιος το έγραψε μου είναι παντελώς αδιάφορο – ας είναι κι ο ίδιος ο Ράτσινγκερ, δε θα κολλήσω στο brandname του καθενός. Μ’ενδιαφέρουν μόνο τα γραφόμενα. Το άρθρο, αφού μας προειδοποιούσε για το πόσο καταστρέφουν την ατμόσφαιρα τα σωματίδια που βγαίνουν από τις καμινάδες των τζακιών, προσέφερε ως εναλλακτικές λύσεις τις εξής:
- Σύγχρονους καυστήρες πετρελαίου
- Φυσικό αέριο
- Πέλλετ
Ας δεχθώ ότι το πέλλετ είναι καλή λύση. Φαίνεται άλλωστε ότι είναι και φθηνότερο από τα ορυκτά καύσιμα (πετρέλαιο και φυσικό αέριο). Όμως για ένα λεπτό! Πώς έρχεσαι ρε φίλε και προκρίνεις το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο; Σε ποια ακριβώς εναλλακτική πραγματικότητα ζεις;
Κατ’αρχάς, το – συνήθως άθλιας ποιότητας και νοθευμένο μέχρι τα μπούνια – πετρέλαιο θέρμανσης δεν είναι σε τίποτα καλύτερο όσον αφορά τους ρύπους, ειδικά αν λάβουμε υπόψη μας και το γεγονός ότι στη συντριπτική τους πλειοψηφία οι καυστήρες είναι ασυντήρητοι ή κακοσυντηρημένοι.
Δεύτερον, το πετρέλαιο, που μας το αντιπροτείνεις και προκρίνεις ως λύση για “καθαρή” και “οικολογική” (λέμε τώρα…) θέρμανση είναι πανάκριβο, και όχι μόνο λόγω του Peak Oil (με το οποίο έχει ασχοληθεί αρκετά ο συνιστολόγος Omadeon), αλλά και των παράλογων φόρων με τους οποίους επιβαρύνθηκε και λόγω των γραβατωμένων τροϊκανών στρατευμάτων Κατοχής, αλλά και λόγω των τιμολογιακών παιχνιδιών που παίζονται με πρόσχημα τις “διεθνείς εξελίξεις”.
Έναν όρο που τον λένε “fuel poverty” (πενία καυσίμων ή ένδεια καυσίμων) τον έχεις ακούσει ποτέ μάγκα μου;
Σύμφωνα με τον ορισμό που παραθέτει η Wikipedia, ένα νοικοκυριό θεωρείται ότι έχει πληγεί από fuel poverty αν δεν είναι σε θέση να καλύψει το κόστος θέρμανσης με το εισόδημά του και ο λόγος αυτής της πενίας ορίζεται και υπολογίζεται ως εξής:
Fuel poverty ratio = fuel costs (modelled usage x price) ÷ income
Δηλαδή
Λόγος πενίας καυσίμων = κόστος καυσίμων (μοντελοποιημένη χρήση x τιμή) ÷ εισόδημα
Από την ίδια πηγή επίσης ορίζεται ότι ένα νοικοκυριό βρίσκεται σε καθεστώς πενίας καυσίμων αν είναι αναγκασμένο να δαπανά παραπάνω από το 10% του εισοδήματός του για να διατηρήσει επαρκώς ζεστό το σπίτι του (21 βαθμούς Κελσίου στον κυρίως χώρο διαμονής και 18 βαθμούς στα υπόλοιπα δωμάτια):
A household is said to be in fuel poverty if it needs to spend more than 10% of its income on fuel to maintain a satisfactory heating regime (usually 21 degrees for the main living area, and 18 degrees for other occupied rooms).
Για βγάλτε εσείς οι αναγνώστες κομπιουτεράκι, χαρτί και μολύβι και υπολογίστε… Τι ποσοστό του εισοδήματός σας ξοδεύετε κάθε μήνα για να ζεσταθείτε;
Αυτά βεβαίως ελάχιστα ανησυχούν τους τιμητές των πάντων.
Πάμε τώρα στην άλλη εναλλακτική, το φυσικό αέριο. Πέραν των πολλαπλών καταγγελιών στον Τύπο για τις τιμολογήσεις που εφαρμόζουν η ΔΕΠΑ και οι αντίστοιχες εταιρείες στην υπόλοιπη ελληνική ενδοχώρα, η αύξηση της φορολογίας με την οποία επιβαρύνεται αυτό το καύσιμο το κατέστησε και αυτό ασύμφορο.
Κηρύγματα αφ’υψηλού και εκ του ασφαλούς δεν δεχόμαστε πλέον.
Λυπάμαι, αλλά όλες αυτές οι νουθεσίες και οι προειδοποιήσεις είναι – κυριολεκτικά – της πυρκαγιάς.
Είναι σαν τις Μαρίες Αντουανέτες που τους χαλάει η αισθητική από τους άστεγους που κοιμούνται στα παγκάκια και δεν τις ενδιαφέρει καθόλου το ότι οι ίδιες ώθησαν τόσο κόσμο εκεί (και μετά πάνε και ξηλώνουν τα παγκάκια, για να “γίνει ευρωπαϊκή πόλη η Αθήνα”).
Πραγματικά, κάτι τέτοιοι κήνσορες της Οικολογίας μοιάζουν να μην έχουν επαφή με την πραγματικότητα. Με τη φτώχια που υπάρχει γύρω τους.
Α
φού έχετε τέτοιο νταλκά για το περιβάλλον κύριοι, καταστήστε τους “καθαρούς” και “οικολογικούς” τρόπους θέρμανσης πραγματικά προσιτούς στο ευρύ κοινό και κόψτε τα κηρύγματα και τις νουθεσίες σας προς τους οικονομικά ασθενέστερους ή/και τους τεχνηέντως φτωχοποιηθέντες από τους Κουίσλινγκ που βάλθηκαν να πουλήσουν τη χώρα και τους κατοίκους της.
Αν δε μπορείτε ή δε θέλετε να βοηθήσετε, να έχετε τουλάχιστον την εντιμότητα και την σεμνότητα να βγάλετε το σκασμό. Γκέγκε;
Θα σας προσφέρω επίσης και σχετική αρθρογραφία από το εξωτερικό που δείχνει πόσο πολύ έχει υποτιμηθεί το πρόβλημα της πενίας καυσίμων (σιγά μη δείτε να θίγεται αυτό το θέμα από τους “έγκυρους” και “έγκριτους” εγχώριους κοντυλοφόρους). Έτοιμοι; Πάμε!
- One in five households in fuel poverty as energy prices soar (Guardian)
- Older people suffering under ‘poorly publicised’ fuel poverty scheme (Guardian)
- Rising energy bills causing fuel poverty deaths (BBC)
- Fuel poverty figures are understated, says consumer body (Guardian)
- Million more suffer fuel poverty (BBC)
- Austerity measures fuel poverty in Greece (Oman Tribune)
- Shortlink: http://wp.me/p3Ayp-3Wc
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου