Photo: Θάνος Δημάδης
Ο άνθρωπος που βλέπετε στη φωτογραφία είναι ένας από τους εκατοντάδες χιλιάδες αστέγους που "μουτζουρώνουν" την επίπλαστα τακτοποιημένη ελιτίστικη εικόνα του νεοϋορκέζικου αμερικανικού αστικού μύθου.
Kαι λέω "μουτζουρώνουν" γιατί οι εκατομμύρια επισκέπτες και κάτοικοι του Μανχάταν αυτό που θα εύχονταν ήταν να μπορούσαν τέτοιες περιπτώσεις όπως ο άνθρωπος στη φωτογραφία να εξαφανίζονταν από κάθε γωνιά των περιοχών με τα ακριβά πολυκαταστήματα, τις θωρακισμένες πόρτες των υπερλούξ διαμερισμάτων και τις λιμουζίνες που παρκάρουν μπροστά από τα κεντρικότερα ξενοδοχεία.
Όχι, δεν θα το ήθελαν αυτό γιατί πιστεύουν στην ανάγκη λήψης μέτρων κοινωνικής πρόνοιας για την εξάλειψη αυτού του φαινομένου των διαρκώς πολλαπλασιαζόμενων αστέγων που ξαφνικά ένα πρωινό έχασαν το σπίτι τους λόγω δανειακών υποχρεώσεων και δεν έχουν στον ήλιο μοίρα.
Θα εύχονταν να μην τους έβρισκαν μπροστά τους, σε κάθε στενό, σχεδόν σε κάθε γωνία, άλλοτε ζητιανεύοντας και άλλοτε απλά κλείνοντας κουκουλωμένοι τα μάτια από το ανυπόφορο κρύο.
Ο λόγος είναι επειδή χαλάνε την αισθητική όσων βρίσκονται στην απέναντι όχθη της ευημερίας. Εκείνων που θεωρούν ότι η δυστυχία αυτού του άστεγου απέχει πάρα πολύ από την τακτοποιημένη δική τους ζωή.
Ο άνθρωπος στην φωτογραφία είναι η απτή απομυθοποίηση του αμερικανικού ονείρου. Γκρεμίζει χωρίς πολλά λόγια την φούσκα της γκλαμουριάς που έχει δημιουργηθεί ως κίνητρο για να προσελκύσει τον ξένο επισκέπτη στην βιομηχανία ενός φάστ-φούντ εντυπωσιασμού, πάνω στον οποίον είναι χτισμένη η πραγματικότητα της Νέας Υόρκης.
Ας μην ξεχνάμε πώς ό,τι προβάλλεται πάνω στη σκηνή είναι πάντοτε τελείως διαφορετικό από τα όσα συμβαίνουν πίσω από τα φώτα των προβολέων. Δυστυχώς, εικόνες σαν αυτήν δεν είναι μία και δύο.
Είναι πολλές και όλες μαζί ταυτοχρόνως φωτίζουν την φρικτή αλήθεια μίας κοινωνίας που ενώ χαρακτηρίζεται ως η κοινωνία της καταναλωτικής αφθονίας, στην ουσία αποδεικνύεται να λειτουργεί ως μίας κοινωνία που στερεί τα βασικά αγαθά απ' όσους αδυνατούν να έχουν πρόσβαση σε αυτά. Οι ρυθμοί μίας μεγαλούπολης, όπως το Μανχάταν, συνεχίζουν ακάθεκτα να προχωρούν αδιαφορώντας για όσους δεν μπορούν να τους ακολουθήσουν.
Ο άστεγος που βλέπετε, είναι εδώ και μέρες καθισμένος στο ίδιο σημείο πάνω στην ίδια ετοιμόρροπη καρεκλίτσα του.
Τα όσα εμείς συζητάμε καθημερινά για την ανησυχία των αγορών, την επιβίωση της ευρωζώνης, την πορεία της αμερικανικής οικονομίας δεν τον ακουμπούν.
Γιατί τα 'χει χάσει όλα.
Έχει παραιτηθεί απ' όλα.
Δεν υπάρχουν γι' αυτόν γιορτές και ευχές να ανταλλάξει με κανέναν. Υπάρχει όμως ένας λόγος που στέκεται εκεί αποκαμωμένος, τον οποίον ίσως να μην τον ξέρει ο ίδιος. Είναι να μας κάνει να συνειδητοποιούμε κάθε στιγμή ότι πρέπει να εκτιμούμε γύρω μας όλα όσα θεωρούμε αυτονόητα για εμάς και τα οποία για πολλούς άλλους δεν είναι.
http://www.protagon.gr/?i=protagon.el.proswpa&id=11358
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου