Κυριακή 20 Νοεμβρίου 2011

Νίκη στους Εργαζόμενους της “Ελληνικής Χαλυβουργίας”


«Φουσκώνει» το κύμα αλληλεγγύης και συντονισμού του αγώνα. Στην Αθήνα θα βρεθούν αύριο οι απεργοί, με προσυγκέντρωση στις 12 το μεσημέρι στην Ομόνοια και πορεία στη Βουλή«Εκεί που δένεται το ατσάλι», εκεί που εδώ και τρεις βδομάδες 400 χαλυβουργοί δίνουν έναν από τους πιο σκληρούς αγώνες που έχει δώσει τμήμα της εργατικής τάξης ενάντια στα συμφέροντα των μονοπωλίων και της εργοδοσίας. 
Εκεί, έξω από την πύλη της «Ελληνικής Χαλυβουργίας», μετά από 21 μέρες και μπαίνοντας πλέον στη 4η εβδομάδα απεργίας, σφυρηλατείται τις τελευταίες μέρες σε όλη την έκτασή του το πιο ισχυρό όπλο που μπορεί να έχει ο εργάτης στα χέρια του. 
Αυτό της ταξικής αλληλεγγύης και ενότητας.

Ενα πραγματικό ορμητικό κύμα που όσο περνάνε οι μέρες φουσκώνει και θεριεύει σε όλη τη χώρα,
με εργάτες να στηρίζουν εργάτες,

παιδιά των εργατών να στηρίζουν τους εργάτες πατεράδες,

συνταξιούχοι τα παιδιά τους,

γυναίκες τους εργάτες άντρες τους.

Ενώνουν τις φωνές και τις γροθιές τους για τα δίκια της τάξης τους.
Αποδεικνύεται πόσο δυνατή, πόσο ισχυρή είναι η αλληλεγγύη και πώς μπορεί να «ατσαλώσει» τον αγώνα και την πάλη που δίνουν αποφασισμένοι οι χαλυβουργοί εδώ και τόσες μέρες. Τις αντοχές που τους έχει δώσει για να δηλώνουν ότι δεν κάνουν πίσω αν δεν ανακληθούν οι 34 απολυμένοι. Θα διεκδικήσουν μέχρι τέλους το αυτονόητο που η εργοδοσία θέλει να τσακίσει: Τη σύμβαση με τα δικαιώματά τους και το 8ωρο.

Είναι ήδη νικητές

Οι εργάτες της «Χαλυβουργίας» από όλες τις απόψεις είναι ήδη νικητές.

Εχουν ήδη καταφέρει να αποδείξουν τη δύναμη που έχει η εργατική τάξη,
όταν είναι ενωμένη, 
συσπειρωμένη 
και στρέφει τα βέλη της ενάντια στην πηγή των προβλημάτων της, την πολιτική που υπηρετεί την «ανταγωνιστικότητα».
Η πύλη του εργοστασίου εδώ και μέρες έχει μετατραπεί σε μετερίζι ταξικού αγώνα και αλληλεγγύης.

Σε ένα πραγματικό «σχολείο» για όλη την εργατική τάξη, που διδάσκει το πώς οργανώνεται ο ταξικός αγώνας των εργατών και πώς αυτό μπορεί να δώσει απεριόριστη, ανεξάντλητη δύναμη στην πάλη των εργατών ενάντια στα αφεντικά και στα μονοπώλια.
Αυτήν την ταξική, ενωμένη, αλληλέγγυα στάση είναι που αντικρίζει και τρέμει η εργοδοσία. Γι’ αυτό άλλωστε ξεκάθαρα και το αφεντικό της «Ελληνικής Χαλυβουργίας» παραδέχτηκε, λέγοντας «δεν περιμέναμε τέτοια αντίδραση»! Μαζί της ανησυχούν και όλοι οι υπόλοιποι εργοδότες… Βλέπουν, όμως, και τα εμπόδια που στήνονται εκεί στα σχέδια να ανοίξει από την «Ελληνική Χαλυβουργία» η πόρτα και σε αυτούς για να εξασφαλίσουν ακόμα πιο φτηνά τους εργάτες στη δούλεψή τους. Αυτήν την αντίσταση φοβούνται ότι μπορεί να επεκταθεί και να τους πνίξει.

Αποφασισμένοι και ενωμένοι

Γιατί δεν είναι λίγο να βλέπουν τους εργάτες μετά από τόσες μέρες απεργίας να δηλώνουν περήφανα και ακόμα πιο αποφασισμένοι να συνεχίσουν.

Βλέπουν ότι δεν μπορούν ούτε οι ξεπουλημένες εργοδοτικές συνδικαλιστικές ηγεσίες, με τις γνωστές τακτικές τους, να αποπροσανατολίσουν τους εργάτες.

Τούς έχουν ήδη απομονώσει οι εργάτες και τους αντικατέστησαν με την καθημερινή αλληλεγγύη και συμπαράσταση που δέχονται

από δεκάδες εργατικά σωματεία άλλων κλάδων,

από φτωχούς αγρότες,

αυτοαπασχολούμενους, φοιτητές, νεολαίους, μαθητές

και γυναίκες, απλούς ανθρώπους των φτωχών λαϊκών στρωμάτων που την εκφράζουν με κάθε τρόπο.

Από μια ανακοίνωση και παρουσία εκεί μέχρι και την υλική βοήθεια ακόμα και από το υστέρημα.

Από την απουσία που κάνουν μαθητές της περιοχής για να πάνε να σταθούν στο πλευρό των απεργών και να διδαχτούν τι σημαίνει ταξικός αγώνας, από τους μαθητές που τους υποδέχονται θερμά μέσα στα σχολεία για να τους μιλήσουν.
Μια αλληλεγγύη που έχει συγκινήσει και έχει πεισμώσει τους απεργούς. Ταυτόχρονα, όμως, αυτός ο συντονισμός που έχει γεννηθεί αποτελεί πηγή δύναμης και στήριξης του αγώνα τους.

Γι’ αυτό και αποτελεί πλέον ανάγκη η οργάνωση των εργατών για να διαχειριστούν ακόμα πιο αποτελεσματικά και την παραμικρή βοήθεια, ώστε να καταστεί όσο πιο αποτελεσματική γίνεται για να στηρίξει πραγματικά τους απεργούς και τις οικογένειές τους.

Από αυτόν τον αγώνα των εργατών της «Ελληνικής Χαλυβουργίας» είναι σίγουρο ότι κερδίζει πολύπλευρα όλη η εργατική τάξη. 

Δημιουργεί φράγμα αντίστασης στην επίθεση των μεγαλοβιομηχάνων στους εργάτες και δείχνει το δρόμο και τον τρόπο οργάνωσης της ταξικής τους πάλη.

Αποδεικνύει στην πράξη ότι όταν οι εργάτες θέλουν μπορούν.
Αυτό θα φωνάξουν και αύριο στην Αθήνα, όπου θα μεταφέρουν τις κινητοποιήσεις τους με προσυγκέντρωση στις 12 το μεσημέρι και πορεία που θα καταλήξει στη Βουλή.

Ούτε μία μέρα χαμένη

Η πλέον κρίσιμη αλλά και ταυτόχρονα πηγή πολλών διδαγμάτων για την οργάνωση του αγώνα της εργατικής τάξης, αποδείχτηκε η 3η εβδομάδα των απεργιακών κινητοποιήσεων για τους εργαζόμενους της «Ελληνικής Χαλυβουργίας».

Οι μέρες που πέρασαν δε έκριναν μόνο το μέλλον των κινητοποιήσεών τους αλλά έδειξαν και τι σημαίνει στην πράξη κλιμάκωση των κινητοποιήσεων, όταν ήδη βρίσκονται σε απεργία διαρκείας.

Ο αγώνας των χαλυβουργών δεν έμεινε κλεισμένος στην περίφραξη και στην πύλη του εργοστασίου.

Δεν έμεινε καν στα όρια της Αττικής.

Απλώθηκε σε όλη τη χώρα και έγινε υπόθεση όλης της εργατικής τάξης.
Το αγωνιστικό ημερολόγιο της εβδομάδας
Δευτέρα 14 Νοέμβρη: Οι εργαζόμενοι έχοντας στο πλευρό τους εκπροσώπους δεκάδων σωματείων, συλλόγων, φορέων πραγματοποιούν μαζική συγκέντρωση έξω από το υπουργείο Εργασίας, την ώρα της τριμερούς συνάντησης.
Τρίτη 15 Νοέμβρη: Σε μια ακόμα μαζική Γενική Συνέλευση οι εργαζόμενοι αποφασίζουν ομόφωνα ότι συνεχίζουν την απεργία. Ταυτόχρονα αποφασίζουν σειρά μέτρων κλιμάκωσης του αγώνα. Μεταξύ αυτών εγκρίνουν ψήφισμα που αποστέλλεται παντού σε όλη τη χώρα, καλώντας σε έμπρακτη στήριξη του αγώνα τους.

Την ίδια στιγμή μεγαλώνει η έκφραση αλληλεγγύης με τους μαθητές 1ου ΕΠΑΛ Αθηνών – Μεταξουργείου, που βρέθηκαν εκεί με πανό δηλώνοντας τη συμπαράστασή τους. Το βράδυ της ίδια μέρας τα μέλη του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών Ελένη Γερασιμίδου, Αντώνης Ξένος και Αγγελική Ξένου, μέσα στο χώρο του εργοστασίου, εξέφρασαν με το δικό τους καλλιτεχνικό τρόπο την αλληλεγγύη τους.
Τετάρτη 16 Νοέμβρη: Αντιπροσωπεία των απεργών ταξίδεψε όλη νύχτα και βρέθηκε τα ξημερώματα στις πύλες των εργοστασίων της «Ελληνικής Χαλυβουργίας» στο Βόλο. Μαζί μεεκπροσώπους Σωματείων Μετάλλου της Αθήνας, του Πειραιά και της Μαγνησίας καθώς και της Γραμματείας Μετάλλου του ΠΑΜΕ, κάλεσαν τους εκεί εργαζόμενους να εκφράσουν έμπρακτα την αλληλεγγύη τους στον απεργιακό τους αγώνα.
Απεργοί επισκέπτονται μαζί με σωματεία της περιοχής την ΕΠΑΣ και τη σχολή μαθητείας του ΟΑΕΔ στην Ελευσίνα. Μιλώντας στους μαθητές ζήτησαν να γίνει και δική τους υπόθεση η απεργία.
Νωρίς το βράδυ, έξω από την πύλη του εργοστασίου καταφτάνουν ο ένας μετά τον άλλο εκπρόσωποι από δεκάδες σωματεία, συλλόγους, φορείς, μαθητές, φοιτητές, απλοί εργαζόμενοι ακόμα και αγρότες από την Πελοπόννησο δημιουργώντας μια μαζική συγκέντρωση αλληλεγγύης. Στους συγκινημένους απεργούς δηλώνουν και έμπρακτα τη συμπαράστασή τους με οικονομική και άλλη βοήθεια.
Πέμπτη 17 Νοέμβρη: Από το πρωί δεκάδες σωματεία και εργατόσμος με τις οικογένειές τους, καταφτάνουν στο χώρο και ανακοινώνουν οικονομική και υλική βοήθεια. Ιδιαίτερη συγκίνηση προκαλεί στους απεργούς η συμπαράσταση που παίρνουν από μαθητές της περιοχής που φτάνουν εκεί με πορεία.
Αργά το απόγευμα έξω από τις πύλες της «Ελληνικής Χαλυβουργίας» μετέφεραν το αντιιμπεριαλιστικό μήνυμα της επετείου του Πολυτεχνείου σωματεία της Γραμματείας Θριασίου του ΠΑΜΕ.
Παρασκευή 18 Νοέμβρη: Μαθητές των σχολείων της Ελευσίνας αψηφούν απειλές για απουσίες και με πορεία φτάνουν στην πλατεία της πόλης εκφράζοντας την αλληλεγγύη τους. Εκεί συναντιούνται με απεργούς που τους μιλάνε για τον αγώνα τους και κάνουν κοινή πορεία στους δρόμους της πόλης.
Το μεσημέρι συγκεντρώνονται στο υπουργείο Εργασίας κατά τη διάρκεια νέας τριμερούς συνάντησης, έχοντας και πάλι στο πλευρό τους εκπροσώπους από δεκάδες σωματεία, συλλόγους, φορείς κ.ά. Παρά την αδιάλλακτη στάση της εργοδοσίας δηλώνουν ότι συνεχίζουν ακόμα πιο αποφασισμένοι με όπλο τη συντονισμένη αλληλεγγύη που έρχεται από όλες τις μεριές της Ελλάδας και άλλες χώρες του κόσμου.

Ο Αγώνας των Εργαζομένων στην “Ελληνική Χαλυβουργία” αποτελεί υπόθεση του Παγκόσμιου Εργατικού Κινήματος

Την ταξική αλληλεγγύη των εργατών όλου του κόσμου δέχονται οι εργάτες της «Ελληνικής Χαλυβουργίας» για τον περήφανο αγώνα που δίνουν. Ηδη στη Γραμματεία Διεθνών Σχέσεων του ΠΑΜΕ έχουν καταφθάσει τα ακόλουθα μηνύματα συμπαράστασης.
1. Σωματείο Μηχανικών Παλαιστίνης
2. Γενική Ενωση Εργατών Παλαιστίνης.
3. Γενική Συνομοσπονδία Εργατών Πακιστάν
4. Από 35 εργαζόμενους του Εργοστασιακού Συμβουλίου της MERCEDES BENZ στη Βρέμη
5. Νέο Κομμουνιστικό Κόμμα Ολλανδίας
6. Στη Λατινική Αμερική το Ψήφισμά σας έχει αναρτηθεί στην ιστοσελίδα «Sin tregua» που ενημερώνει καθημερινά για τις κινητοποιήσεις που γίνονται σε όλο το κόσμο».
7. Διεθνής Συνδικαλιστική Οργάνωση Εργαζομένων στο Μέταλλο, Ορυχεία
8. Ομοσπονδία Εργαζομένων Ονδούρας
9. Συνδικάτο Εργαζομένων Υδρευσης Ονδούρας
10. Ομοσπονδία Τροφίμων, Τουρισμού Πορτογαλίας
11. Συνδικάτο Υγειονομικών Κόστα Ρίκα
12. Συνδικαλιστική Ενωση Εργαζομένων Βραζιλίας
13. Συνδικάτο Εργαζομένων «Cruz Villegas» Βενεζουέλας
14. Ομοσπονδία Ελληνικών Εργατικών Προοδευτικών Συνδέσμων Αυστραλίας
15. Βάσκικη Συνδικαλιστική Ομοσπονδία (Ισπανία)
16. Κομμουνιστικό Εργατικό Κόμμα Ρωσίας – Επαναστατικό Κόμμα τον Κομμουνιστών
17. Κομματική Οργάνωση της πόλης Γοριάτσιι Κλιούτς του Κομμουνιστικού Κόμματος Ρωσικής Ομοσπονδίας
18. Κομμουνιστικό Κόμμα Βενεζουέλας
Επίσης, οι σύντροφοι από τη Βενεζουέλα μας ενημέρωσαν ότι το Ψήφισμα της Συνέλευσης των εργαζομένων το έχουν αναρτήσει στην ιστοσελίδα της εφημερίδας «Tribuna Popular», KKB.
Αγώνας – παράδειγμα για κάθε εργάτη
Στο μήνυμα αλληλεγγύης η Διεθνής Συνδικαλιστική Οργάνωση Εργαζομένων στο Μέταλλο, Ορυχεία της Παγκόσμιας Συνδικαλιστικής Ομοσπονδίας αφού αναφέρει ότι πρόκειται για έναν αγώνα – παράδειγμα για όλη την εργατική τάξη και περιγράφει την οργανωμένη αντίσταση στα αντεργατικά σχέδια της εργοδοσίας, σημειώνει:
«Τα σχέδια αυτά είναι μια ακόμη προσπάθεια των καπιταλιστών σε σύμπνοια με τις κυβερνήσεις και τους θεσμούς τους ενάντια στην εργατική τάξη της Ελλάδας και της Ευρώπης και έρχονται να προστεθούν στο κύμα απολύσεων στον τομέα του μετάλλου σε όλη την ΕΕ. Πολλές πολυεθνικές, ακόμη και κερδοφόρες, απολύουν εργάτες, κάνουν περικοπές στους μισθούς, χτυπάνε συνδικαλιστικά δικαιώματα για να βγουν από την κρίση με όσο δυνατόν λιγότερες απώλειες».

Φωτορεπορτάζ

Video



Πηγές:

Διαβάστε επίσης:

Το Γράμμα των Χαλυβουργών προς την Εργατική Τάξη
http://wp.me/p1pa1c-el9

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου